133 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

133 Dywizja Strzelecka

133-я стрелковая дивизия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1939,1942
Rozformowanie	1942,1945
Tradycje
Kontynuacja	18 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
Działania zbrojne
II wojna światowa obrona Moskwy
Organizacja
Formacja	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	53 Korpus Strzelecki
Odznaczenia
, ,

133 Dywizja Strzelecka (ros. 133-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja piechoty) Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

133 Dywizja Strzelecka (133 DS) w czasie ataku wojsk III Rzeszy i ich sojuszników w 1941 uczestniczyła w walkach odwrotowych. Wchodziła wówczas w skład 53 Korpusu Strzeleckiego. Następnie brała udział w bitwie o Moskwę. W nagrodę za odwagę i bohaterstwo żołnierzy służących w 133 DS w dniu 17 marcu 1942 jednostka została przekształcona w 18 Gwardyjską Dywizję Strzelecką^[1].

Ponowne sformowanie jednostki o nazwie 133 Dywizja Strzelecka nastąpiło w lipcu 1942 w oparciu o 56. Brygadę Strzelców. 133 DS liczyła około 14 000 żołnierzy pochodzących z ponad 20 narodów. Około 70% stanu 133 DS stanowili Rosjanie, 8% Ukraińcy a pozostałe 22% pozostałe narodowości. 133 DS odznaczona została Orderem Czerwonego Sztandaru, Orderem Suworowa i Orderem Bohdana Chmielnickiego^[2].

Szlak bojowy 133 Dywizji Strzeleckiej w walce z armią niemiecką prowadził z rejonu Rżewa przez Kijów, rumuńskie Gurghiu, Miszkolc i Brno, a zakończył się prawie pod Pragą^[3].

Dowódcy 133 DS (I formowanie)

• Wasilij Szwiecow (15.09.1939 – 10.12.1941)
• Siergiej Iowlew (11.12.1941 – 31.12.1941)
• Fiodor Zacharow (31.12.1941 – 31.03.1942)

Dowódcy 133 DS (II formowanie)

• płk Iwan Ragulia (24.07.1942 – 28.08.1942)
• płk Nikolai Krymski (24.09.1942 – 18.12.1942)
• Władimir Biełodied (01.03.1944 – 30.04.1944)
• Dmitrij Gruzdiew (01.04.1944 – 30.04.1944)
• Iwan Dubrowin (01.10.1944 – 30.11.1944)
• Michaił Sażin (13.11.1944 – 11.05.1945)^[3].

• 418 Pułk Strzelecki
• 521 Pułk Strzelecki
• 681 Pułk Strzelecki
• 400 Pułk Artylerii^[2].

• 133 Dywizja Strzelecka