47 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1942 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
154 Dywizja Piechoty |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Jakow Fokanow |
| Ostatni |
Wasilij Szugajew |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |

47 Gwardyjska Dywizja Strzelecka (ros. 47-я гвардейская стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.
Dywizja powstała 20 października 1942 na bazie 154 Dywizji Piechoty[1]. Jej szlak bojowy prowadził z Odessy przez Dęblin, Garwolin, Rawę Mazowiecką, Konin i Kostrzyn nad Odrą[2]. Następnie 47 Gwardyjska Dywizja Strzelecka uczestniczyła w zdobyciu Berlina, wchodząc w skład 4 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego z 8 Gwardyjskiej Armii[3]. Do oficerów 47 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej zgłosili się parlamentariusze armii niemieckiej, wśród których był płk Theodor von Dufving, szef sztabu LVI Korpusu Pancernego, upoważniony do rozmów o kapitulacji Berlina[4].
Dowódcy dywizji
- Jakow Fokanow (20.10.1942 - 21.12.1942)
- gen. mjr Fiodor Ostaszenko (20.10.1942 - 06.01.1944)
- gen. mjr Siergiej Bobruk (05.01.1944 - 25.03.1944)
- płk Wasilij Szugajew (26.03.1944 - 29.08.1944)
- gen. mjr Sabir Rachimow (03.09.1944 - 22.10.1944)
- gen. mjr Wasilij Szugajew (23.10.1944 — 09.05.1945)[1]
Struktura organizacyjna
- 137 Gwardyjski Pułk Strzelecki
- 140 Gwardyjski Pułk Strzelecki
- 142 Gwardyjski Pułk Strzelecki
- 99 Gwardyjski Pułk Artylerii[1]
Przypisy
- 1 2 3 47-я гвардейска стрелковая дивизия [online], rkkawwii.ru [dostęp 2024-04-22].
- ↑ Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне [online], pamyat-naroda.ru [dostęp 2024-05-19].
- ↑ Bahm 2015 ↓, s. 247.
- ↑ Czujkow 1982 ↓, s. 374.
Bibliografia
- Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
- Wasilij Czujkow: Koniec Trzeciej Rzeszy. Warszawa: 1982. ISBN 83-11-06846-1.