Front Północny (II radziecki)

Front Północny
Северный фронт
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1941

Tradycje
Kontynuacja

Front Karelski i Front Leningradzki

Dowódcy
Pierwszy

gen. por. Markian Popow

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Stawka

Skład

7 Armia
14 Armia
23 Armia

Front Północny (ros. Северный фронт) – jedno z wielkich operacyjno-strategicznych ugrupowań wojsk Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, w tym działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

Historia

Utworzony 24 czerwca 1941 roku z Leningradzkiego Okręgu Wojskowego[1]. Skład: 7, 14 i 23 Armia. Rozwijał się w rejonie Leningradu i Karelii, naprzeciw armiom: niemieckiej „Norwegen” oraz fińskie: „Karelia” i „Południowo-Wschodnia”. Przez lipiec i sierpień wycofywał się pod ich naporem na linię Siestroriecka, a w Karelii na linię; Ołoniec, Pietrozawodsk. Pod koniec lipca udaremnił wojskom niemieckim zdobycie Leningradu z marszu[2]. 23 sierpnia 1941 z jego sił utworzono fronty: Karelski i Leningradzki.

Dowództwo frontu

Dowódcy:

Szefowie sztabu:

  • gen. mjr Dmitrij Nikiszow (24.06.1941 – 23.08.1941)
  • płk Nikołaj Gorodiecki (23.08.1941 – 26.08.1941)[3]

Struktura organizacyjna

Skład 24 czerwca 1941[4]:

Przypisy

Bibliografia

  • Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
  • Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.