37 Korpus Strzelecki (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1939, 1943 |
| Rozformowanie |
1941 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk |
piechota |
| Podległość | |
.svg.png){kind=small}
37 Korpus Strzelecki (ros. 37-й стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej.
Formowania i walki
W 1939 roku wchodził w skład 12 Armii i wraz z wojskami III Rzeszy i Słowacji od 17 września brał udział w ataku na Polskę[1]. Od 22 czerwca 1941 roku prowadził walki obronne, związane z atakiem III Rzeszy na Związek Radziecki, wchodząc w tym czasie w skład 6 Armii[2].
Rozformowany został pod koniec 1941 roku. Sformowanie ponowne miało miejsce w 1943 roku. Szlak bojowy 37 KS prowadził przez: Melitopol, Mikołajów, Odessa, Budapeszt, okolice Czeskich Budziejowic, a zakończył się 8 lipca 1945 w rejonie Budapesztu[3].
Dowódcy korpusu
- kombrig Semen Zybin[1] (14.03.1941 - 01.09.1941)
Struktura organizacyjna
Skład w dniu ataku III Rzeszy na ZSRR[2]:
- 80 Dywizja Piechoty, dowódca: gen. mjr Wasilij Prochorow
- 139 Dywizja Piechoty, dowódca: płk Nikołaj Łoginow
- 141 Dywizja Piechoty, dowódca: gen. mjr Jakow Tonkonogow
Przypisy
- 1 2 Zarzycki 2014 ↓, s. 336.
- 1 2 Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 48.
- ↑ Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне [online], pamyat-naroda.ru [dostęp 2024-05-19].
Bibliografia
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.