15 Korpus Pancerny
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1938 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
komdiw M. L. Pietrow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |

15 Korpus Pancerny (ros. 15-й танковый корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk pancernych Armii Czerwonej z lat trzydziestych i okresu II wojny światowej.
Struktura organizacyjna korpusu
- W 1939[1]
- Dowództwo
- 2 Brygada Pancerna,
- 27 Brygada Pancerna,
- 20 Brygada Zmotoryzowana,
- 401 batalion łączności,
- 22 batalion pontonowo-mostowy
- 89 eskadra lotnicza (klucz U-2, dwa klucze R-5)[2]
Wyposażenie
We wrześniu 1939 roku korpus liczył[2]:
- 461 czołgów BT,
- 122 samochody pancerne.
Działania bojowe
We wrześniu 1939 roku 15 Korpus Pancerny wziął udział w ataku na Polskę w składzie konno - zmechanizowanej grupy komkora Bołdina Frontu Białoruskiego. Oddziały Korpusu uczestniczyły w walkach o Grodno (obrona Grodna).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 283.
- 1 2 Magnuski i Kołomijec 1994 ↓, s. 70.
Bibliografia
- Janusz Magnuski, Maksym Kołomijec: Czerwony Blitzkrieg. Pelta s. c., 1994. ISBN 83-85314-03-2.
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.