124 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

124 Dywizja Strzelecka

124-я стрелковая дивизия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę front wschodni
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Odznaczenia

124 Dywizja Strzelecka (ros. 124-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwionej.

Pierwszy raz sformowana 25 sierpnia 1939 w Ukraińskim Okręgu Wojskowym na bazie pułku ze składu 15 Dywizji Strzeleckiej. W czasie ataku wojsk III Rzeszy i jej sojuszników na Związek Radziecki brała udział w 1941 w walkach m.in. w rejonie Stojanowa. Wycofując się z Tartakowa i Porycka dwa z jej pułków utraciły składy zaopatrzenia^[1]. Rozformowana 27 grudnia 1941.

Po raz drugi sformowana w grudniu 1941 w Woroneżu. 17 listopada 1942 przeformowana na 50 Dywizję Piechoty Gwardii.

Sformowana po raz trzeci 19 kwietnia 1943 w okolicach Leningradu na bazie 56 Brygady Strzeleckiej, 102 Morskiej Brygady Strzelców, 138 Brygady Strzeleckiej i 34 Brygady Narciarzy.

• płk Filip Suszczyj (był w 1939)^[2]

Trzecie formowanie

• 406 Pułk Strzelecki
• 622 Pułk Strzelecki
• 781 Pułk Strzelecki
• 46 Pułk Artylerii Lekkiej (do 21.09.1941)
• 459 Pułk Artylerii Haubic
• 512 dywizjon artylerii pancernej
• 202 dywizjon artylerii przeciwpancernej
• 97 kompania rozpoznawcza
• 225 batalion saperów
• 200 batalion łączności (710 kł)
• 144 batalion medyczno-sanitarny
• 120 kompania przeciwchemiczna
• 208 kompania transportowa
• 364 piekarnia polowa
• 30 punkt weterynaryjny
• 1980 poczta polowa
• 380 kasa polowa

• Victor Kamenir: Krwawy trójkąt. Zagłada Armii Czerwonej na Ukrainie 1941. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11871-3.
• Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
• RKKA. [dostęp 2010-12-31]. (ros.).