170 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

170 Dywizja Strzelecka

170-я стрелковая дивизия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1939, 1942
Rozformowanie	1941, 1945
Dowódcy
Pierwszy	Tichon Silkin
Ostatni	Siemion Cyplenkow
Działania zbrojne
II wojna światowa (front wschodni) operacja orłowska bitwa o Bobrujsk operacja mławsko-elbląska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	Front Północno-Zachodni → Front Centralny → 1 Front Białoruski → 2 Front Białoruski
Skład	391 Pułk Strzelców, 422 Pułk Strzelców, 717 Pułk Strzelców, 294 Pułk Artylerii Lekkiej
Odznaczenia

170 Dywizja Strzelecka (ros. 170-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny Armii Czerwonej w sile dywizji, wyzwoliła m.in. więżniów z niemieckiego obozu Stutthof.

Sformowana zimą 1941/1942, w Uralskim Okręgu Wojskowym, w związku z niemiecką agresją na ZSRR. Przesunięta na front broniła się przed najeźdźcą w okolicach Diemiańska, walczyła pod Orłem, wyzwoliła Rieczycę i Bobrujsk. Wojnę zakończyła na Mazurach.

Dywizja ta 9 maja 1945 wyzwoliła obóz Stutthof.

• Tichon Silkin (01.09.1939 - 31.07.1941)
• płk Stepan Uszakow (23.07.1942 - 29.12.1942)
• płk Abram Czeriak^[1] (10.03.1943 — 22.10.1943)
• płk Anton Puzyriewskij (01.06.1944 - 30.06.1944)
• Siemion Cyplenkow (21.07.1944 - 09.05.1945)^[2]

• 391 Pułk Strzelców,
• 422 Pułk Strzelców,
• 717 Pułk Strzelców,
• 294 Pułk Artylerii Lekkiej^[3]

• Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.
• 170-я стрелковая дивизия. [dostęp 2018-10-05]. (ros.).
• Iwan Cyplenkow: Боевые спутники мои. Perm: 1973. (ros.). Brak numerów stron w książce