2K22 Tunguska

2K22 Tunguska

Dane podstawowe
Państwo	ZSRR  Rosja
Producent	Uljanowski Zakład Mechaniczny
Typ pojazdu	samobieżny przeciwlotniczy zestaw artyleryjsko-rakietowy
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4
Historia
Prototypy	1981
Produkcja	1986
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny, 4-suwowy V-12
Transmisja	mechaniczna
Pancerz	spawany z płyt walcowanych
Długość	7,9 m
Szerokość	3,2 m
Wysokość	2,20 m
Masa	bojowa: 34 t
Osiągi
Prędkość	64 km/h
Pokonywanie przeszkód
Kąt podjazdu	60
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 × dwulufowa armata automatyczna 2A38M kal. 30 mm, amunicja 30 × 165 8 × 9M311
Użytkownicy
Rosja, Białoruś, Ukraina, Algieria, Indie, Maroko, Armenia, Peru

2K22 Tunguska (kod NATO SA-19 Grison) – radziecki samobieżny artyleryjsko-rakietowy system przeciwlotniczy. System został opracowany na początku lat 80. w celu zastąpienia zestawu przeciwlotniczego ZSU-23-4 Szyłka. Nazwa systemu pochodzi od rzeki Tunguzka – jednego z dopływów Amuru.

Prace nad nowym systemem przeciwlotniczym bliskiego zasięgu rozpoczęto w ZSRR pod koniec lat 70. System miał być zdolny do zwalczania samolotów i śmigłowców poruszających się na małych wysokościach. Wybór nowego kalibru armat był spowodowany lepszą skutecznością amunicji kaliber 30 mm w porównaniu do dotychczas używanych dział 23 mm. Koncepcja budowy zestawu wyposażonego wyłącznie w pociski rakietowe została zarzucona z powodu dłuższego czasu reakcji takiego systemu wobec wykrytego celu.

Próby poligonowe systemu przeprowadzono pomiędzy wrześniem 1980 a grudniem 1981. 8 sierpnia 1982 podjęto decyzję o wprowadzeniu zestawu 2K22 „Tunguska” na uzbrojenie armii radzieckiej. Pierwsze gotowe zestawy weszły na uzbrojenie w 1986.

• 2K22/9K22 – pierwsza wersja systemu wyposażona w pociski rakietowe 9M311
• 2K22 – podstawowa wersja produkcyjna wyposażona w pociski 9M311M i podwozie 2S6M
• 2K22M1 -– opracowana w 2003 wyposażona w nowe pociski rakietowe 9M311-1M i nowy system kierowania ogniem
• 2K22M 57E6 – zestaw wyposażony w nowe pociski rakietowe o zwiększonym zasięgu 57E7 i nowy radar o zwiększonym zasięgu

• Michael Haskew: Postwar artillery: 1945-present. (The Essential Weapons Identification Guide). London: 2011. Brak numerów stron w książce

• (en) www.fas.org. fas.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)].