BTR-90
![]() BTR-90 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
3 + 7 |
| Historia | |
| Prototypy |
1993 |
| Dane techniczne | |
| Długość |
7,64 m |
| Szerokość |
3,20 m |
| Wysokość |
2,98 m |
| Masa |
20,9 t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
100 km/h |
| Zasięg pojazdu |
800 |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1× armata automatyczna 2A42 kal. 30 mm 1× km PKT kal. 7,62 mm 1× granatnik automatyczny AGS-17 kal. 30 mm | |
| Użytkownicy | |
| Rosja | |
BTR-90 – współczesny rosyjski kołowy bojowy wóz piechoty produkowany przez Arzamaską Fabrykę Maszyn. BTR-90 został zaprojektowany w 1993 roku, a w 1994 roku dokonano jego pierwszej prezentacji. Pojazd jest następcą transportera opancerzonego BTR-80, wyposażoną w wieżę z pojazdu BMP-2. Uzbrojenie pojazdu stanowi 30-mm armata automatyczna 2A42, karabin maszynowy PKT kalibru 7,62 mm oraz granatnik automatyczny AGS-17.
Historia
BTR-90 jest następcą ostatniego radzieckiego kołowego transportera opancerzonego BTR-80, jednakże z racji zastosowania w nim wieży z pojazdu BMP-2, uzbrojonej w działko kalibru 30 mm, stanowi w świetle porozumień międzynarodowych bojowy wóz piechoty[1]. Pojazd został skonstruowany w zakładach GAZ pod oznaczeniem GAZ-5923, a prace nad nim prowadzono w ZSRR od lat 80 XX wieku[2]. Zachowano w nim krytykowany układ konstrukcyjny wszystkich radzieckich kołowych transporterów, począwszy od BTR-60, z silnikiem z tyłu i przedziałem desantowym pośrodku, co utrudnia opuszczanie pojazdu przez desant[2]. Jedynie nieco powiększono boczne drzwi, składające się z górnej otwieranej części i dolnej rampy, umieszczone pomiędzy drugą a trzecią parą kół, lecz nadal korzystanie z nich nie jest wygodne, zwłaszcza w ruchu[2]. Przedział desantu ma ponadto dwa górne niewielkie włazy[2]. Widoczną zmianą w stosunku do poprzednich transporterów jest inny kształt przodu kadłuba, z nachyloną płytą górną, bez przednich okien kierowcy i dowódcy[1].
Uzbrojenie stanowi armata automatyczna 30 mm sprzężona z karabinem maszynowym 7,62 mm, wyrzutnia pocisków przeciwpancernych 9M113 Konkurs na wieży i montowany zewnętrznie na wieży granatnik automatyczny AGS-17 kalibru 30 mm[3].
Prototyp BTR-90 ujawniono w 1994 roku[4]. Przez kilkanaście lat po debiucie były wprowadzane drobne modernizacje i proponowano nowe warianty[5]. W 2004 roku pojazd ukończył próby państwowe, lecz dopiero 9 czerwca 2008 roku został formalnie przyjęty na uzbrojenie armii rosyjskiej[4]. Mimo to, pojazd nie był zamawiany w serii przez wojsko, a w 2011 roku ostatecznie zrezygnowano z produkcji BTR-90, który miał być zastąpiony przez nowy transporter Bumierang, a tymczasowo przez zmodernizowany starszy BTR-82A[4].
Wielkość produkcji pojazdu nie była ujawniona. Niewielka liczba pojazdów jest na wyposażeniu Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej – szacuje się, że około 10 egzemplarzy przedseryjnych[4]. Przynajmniej jeden BTR-90 był użyty i został porzucony podczas walk pod Awdijiwką w październiku 2023 roku w trakcie inwazji na Ukrainę[4].
Wersje
Przypisy
- 1 2 Szulc 2007 ↓, s. 17-18.
- 1 2 3 4 Szulc 2007 ↓, s. 15.
- ↑ Szulc 2007 ↓, s. 17, 19.
- 1 2 3 4 5 Charuk 2024 ↓, s. 14-16.
- 1 2 Szulc 2007 ↓, s. 19-20.
Bibliografia
- Tomasz Szulc. BTR-90 - nadzieja rosyjskiej piechoty?. „Nowa Technika Wojskowa”. 6/2007, czerwiec 2007. Warszawa: Magnum-X.
- Andrij Charuk. BTR-90 i BMD-3 - rosyjskie rodzynki z pola bitwy. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 1/2024, styczeń 2024. Warszawa: Magnum X.

