2S23 Nona-SWK

2S23 Nona-SWK
Ilustracja
2S23 prezentowana w podmoskiewskim parku Patriot.
Dane podstawowe
Państwo

 Rosja

Producent

Permskie Zakłady Budowy Maszyn im. Lenina
NPO Spław

Typ pojazdu

samobieżny moździerz

Trakcja

kołowa

Załoga

4 osoby

Historia
Prototypy

1984[1]

Produkcja

1990 – do chwili obecnej

Dane techniczne
Silnik

KamAZ-7403 diesel, 260 KM

Długość

7,73 m

Szerokość

2,90 m

Wysokość

3,07 m

Masa

14,5 tony

Osiągi
Prędkość

80 km/h

Zasięg pojazdu

ok. 600 km na drodze
ok. 223–480 km w terenie

Dane operacyjne
Uzbrojenie
moździerz 2A60 kal. 120 mm
karabin maszynowy PKT kal. 7.62 mm
Użytkownicy
 Rosja,  Wenezuela,  Ukraina

2S23 Nona-SWK – rosyjski samobieżny moździerz wykorzystujący zmodyfikowane podwozie transportera opancerzonego BTR-80 zaprojektowany w późnych latach 80. i produkowany przez zakłady NPO Spław od 1990 roku. Jest pochodną opracowanego na przełomie lat 70. i 80. XX wieku samobieżnego moździerza 2S9 Nona[2].

Charakterystyka

2S23 Nona-SWK został zaprojektowany dla sowieckiej piechoty zmotoryzowanej, w kontraście do 2S9, który był produkowany dla wojsk powietrznodesantowych[3]. Posiada nieznacznie zmienioną wieżę, w której osadzono moździerz 2A60 kalibru 120 mm będący rozwinięciem poprzedniej kontrukcji 2A51. Może on strzelać zarówno ogniem bezpośrednim, jak i pośrednim. Zasięg rażenia zależy od stosowanej amunicji, dla zwykłych granatów jest to 8,85 km, dla pocisków z silnikiem rakietowym 12,8 km, a dla min 7,15 km[4]. Na uzbrojenie składa się również zdalnie sterowany karabin maszynowy PKT kalibru 7.62 mm zamontowany na wieży wraz z sześcioma wyrzutniami granatów dymnych. Dodatkowo pojazd może przewozić w swoim wnętrzu cztery karabinki AKS-74, dwie wyrzutnie przeciwlotnicze 9K38 Igła oraz piętnaście granatów ręcznych[3].

Przedni pancerz zapewnia ochronę przed bronią kalibru 12.7 mm, natomiast pancerz tylny i boczny chroni przed amunicją strzelecką 7.62 mm oraz odłamkami. Na wyposażeniu znajduje się system ochrony przed skutkami użycia broni masowego rażenia, automatycznego gaszenia pożarów, noktowizory oraz systemy obrazowania termicznego[4]. Załoga liczy cztery osoby: dowódcę, działonowego, ładowniczego i kierowcę. Włazy dla nich znajdują się w wieży oraz nad stanowiskami dowódcy i kierowcy. Pomiędzy drugą a trzecią osią umieszczone zostało wyjście awaryjne[3].

Pojazd posiada także zdolność pływania[1].

Użycie bojowe

Moździerze 2S23 zostały użyte w trakcie rosyjskiej inwazji na Ukrainę, gdzie jedna z maszyn została w marcu 2022 roku zdobyta przez Siły Zbrojne Ukrainy[2]. Według stastystyk prowadzonych przez zajmujący się białym wywiadem blog Oryx do końca października 2022 roku przejęte zostały trzy tego typu pojazdy[5].

Użytkownicy

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 2S23 Nona-SVK. Weapon Systems. [dostęp 2021-11-01]. (ang.).
  2. 1 2 Adam Świerkowski: Ukraina: artyleria rosyjskiej piechoty morskiej zdobyta. Defence 24, 2022-03-29. [dostęp 2022-10-31]. (pol.).
  3. 1 2 3 2S23 Nona-SVK. Military Today. [dostęp 2022-10-31]. (ang.).
  4. 1 2 2S23 Nona-SVK 120mm Self-Propelled Gun System. Army Technology, 2018-20-26. [dostęp 2022-11-01]. (ang.).
  5. 1 2 Attack On Europe: Documenting Russian Equipment Losses During The 2022 Russian Invasion Of Ukraine. Oryx. [dostęp 2022-10-31].
  6. 1 2 3 The International Institute for Strategic Studies (IISS): The Military Balance 2018. Londyn: Routledge, 2018. ISBN 978-1-85743-955-7. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.