Maków (Ukraina)
![]() pałac | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
3,028 km² |
| Populacja (2022) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3858 |
| Kod pocztowy |
32445 |
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
Maków[2] (ukr. Маків) – wieś, dawniej małe miasteczko na Ukrainie w rejonie dunajowieckim obwodu chmielnickiego. Wieś liczy 2758 mieszkańców.
Z czasów koncentracji wojsk dla celów wojny rosyjsko-tureckiej roku 1829-30 pochodzi przysłowie Po Szatawie jak po Warszawie, po Makowie, jak po Krakowie[3].
Dwór, pałac
- stary piętrowy dwór, budynek główny kryty dachem dwuspadowym, od frontu parterowy ganek, po bokach skrzydła kryte dachem czterospadowym ustawione prostokątnie do budynku głównego, obok spichlerz z wnęką od frontu (skierowanego do prawego boku dworu) z dwiema kolumnami po bokach. Front zwieńczony tympanonem[4]
- dwukondygnacyjny pałac, oficyna oraz inne obiekty wybudowane w XIX w. w stylu klasycystycznym przez Raciborowskich na miejscu starego dworu. Od frontu portyk z kolumnami przedzielonymi na piętrze balkonem[4]. Pałac znany m.in. z rysunków Napoleona Ordy[5], obok park, kuźnia wybudowana w stylu neogotyckim, karczma Cap. Pałac spalony 30.11.1917 r.
Przypisy
- ↑ Паспорт громади | Маківська сільська рада [online], gov.ua [dostęp 2024-06-20] (ukr.).
- ↑ Maków, miasteczko, pow. kamieniecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 930.
- ↑ Krawczuk Ałła, Semantyczna pryroda komponenta w pracjach polskich, ukraińskich i rosijskych lingwistiw.
- 1 2 Antoni Urbański: ''Pro memoria: 4-ta serja rozgromionych dworów kresowych (IV cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1929, s. 1.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 190–209, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
Linki zewnętrzne
- Maków, miasteczko, pow. kamieniecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 930.
- Strona Rady Najwyższej


