Pacific PR01

Pacific PR01

Bertrand Gachot w Pacifiku PR01 podczas Grand Prix Niemiec 1994
Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Pacific
Projektant	Adrian Reynard Frank Coppuck Paul Brown
Dane techniczne
Nadwozie	monocoque z włókna węglowego
Silnik	Ilmor 2175A 3.5 V10
Skrzynia biegów	Pacific, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny
Paliwo	Elf
Opony	Goodyear
Historia
Debiut	Grand Prix Brazylii 1994
Kierowcy	33. Paul Belmondo 34. Bertrand Gachot
Używany	1994
Wyścigi	5
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
– Pacific PR02

Pacific PR01 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Adriana Reynarda, Franka Coppucka i Paula Browna^[1] dla zespołu Pacific Grand Prix na sezon 1993. Jednakże z powodu problemów finansowych samochód wystartował dopiero w sezonie 1994^[2]. Kierowcami byli Paul Belmondo i Bertrand Gachot. Kierowcy modelu PR01 często nie kwalifikowali się do wyścigów.

Aerodynamika i projekt modelu PR01 opierały się na konstrukcjach Reynarda dla Pacifika w Formule 3000. Zespół nie przeprowadzał testów w tunelu aerodynamicznym, a niewiele testów zostało przeprowadzonych na torze^[3]. Nie dokonano również znaczących poprawek w trakcie sezonu, nawet po "czarnym weekendzie", choć zespół zapowiadał, że to uczyni. Zespół umieścił wprawdzie drewnianą deskę pod podwoziem, co nakazała wszystkim zespołom FIA, a pod koniec sezonu przeprojektował nos samochodu, zmieniając jego kształt z podniesionego na opadający^[3]. Te czynniki, a także słaby silnik Ilmor 2175A (z 1991 roku^[3]) spowodowały, że samochody były bardzo niekonkurencyjne.

Konstrukcja samochodu powodowała, że kierowcy nie byli nawiązać walki nawet z drugim debiutantem sezonu 1994, Simtekiem. Gachot zakwalifikował się do pięciu, a Belmondo do dwóch wyścigów, ale nie licząc Grand Prix Brazylii, zawsze miało to związek z tym, iż do kwalifikacji nie przystępowało wszystkich 28 kierowców; gdy w kwalifikacjach startowało 27 kierowców lub mniej, wtedy jeden z kierowców zespołu Pacific miał już zapewniony udział w wyścigu.

Ostatnim wyścigiem, do którego zakwalifikował się kierowca zespołu, było Grand Prix Kanady, szósty wyścig sezonu. Przez 10 następnych wyścigów żaden z kierowców Pacifika nie wystartował w wyścigu.

Samochód był nie tylko powolny, ale i awaryjny – w sezonie 1994 ani razu kierowca Pacific Grand Prix nie dojechał do mety.

Zespół w pewnym momencie rozważał nawet wycofanie się z mistrzostw, by poświęcić się w całości pracom nad modelem PR02. Nie uczyniono jednak tego, ponieważ zespół musiałby zapłacić karę finansową.

Po Grand Prix Australii Bertrand Gachot powiedział, że to najszczęśliwszy dzień w jego życiu, ponieważ nigdy już nie będzie musiał prowadzić modelu Pacific PR01^[3].