Dysk z Fajstos


Dysk z Fajstos – gliniany dysk o średnicy około 16 cm i grubości około 1,2 cm, datowany na okres między 1650 a 1600 rokiem p.n.e. Odnaleziony został w 1908 roku w ruinach pałacu z czasów kultury minojskiej w Fajstos przez włoskiego archeologa Luigi Perniera[1]. Obecnie jest eksponowany w Muzeum Archeologicznym w Heraklionie.
Dysk pokryty jest obustronnie ciągiem napisów w postaci ideogramów, spiralnie odchodzących ze środka ku obrzeżu dysku. Spośród 241[2] odciśniętych stemplem[3] symboli rozróżniono 45 różnych znaków, przedstawiających głowy ludzkie, naczynia, narzędzia, okręty[4]. Linie dzielą dysk na 31 sekcji na stronie A i na 30 na stronie B[5], z których każda składa się od trzech do pięciu znaków.
Symbole te przypominają pismo linearne A[6]. Jedna z hipotez głosi, że napis jest w języku greckim.
Wielokrotnie podejmowano próby odcyfrowania dysku. M.in. w 1931 F.G. Gordon uznał, że tekst ten brzmi:
„pan kroczący na skrzydłach po spokojnej ścieżce, gwiazd pogromca, spieniona zatoka, pogromca małych rekinów na pełzającym kwiecie; pan, pogromca końskiej skóry (lub powierzchnię skały), pies wspinający się po ścieżce, pies przechylający łapą dzbany z wodą, wdrapujący się po krętej ścieżce, wysuszający bukłak...”
W 1948 grecki uczony K.D. Ktistopoulos ogłosił swoją wersję:
Pan Najwyższy – bóstwo, tronów mocarnych gwiazda,
Pan Najwyższy – słów pociechy delikatność,
Pan Najwyższy – proroctw dawca,
Pan Najwyższy – jaj białko.
Jedną z prób podjął Benon Szałek, wysuwając przypuszczenie, że napis rozpoczyna się na brzegu krążka i biegnie spiralnie ku środkowi. Uznał ponadto, że dysk został zapisany w archaicznym języku greckim, a jego treścią jest modlitwa[7].
W 2008 roku amerykański historyk sztuki dr Jerome Martin Eisenberg ogłosił, że dysk z Fajstos to fałszerstwo. Na łamach czasopisma „Minerva” opublikował artykuł, w którym stwierdził, że dysk z Fajstos to oszustwo archeologa, który go odnalazł. Zdaniem Eisenberga znaki na dysku są chaotyczne i niejednorodne, a Luigi Pernier dokonał tego fałszerstwa, ponieważ chciał zdobyć sławę[8].
Tekst
| (A1) |
(A2) ![]() |
(A3) |
(A4) |
| (A5) |
(A6) |
(A7) |
(A8) |
| (A9) |
(A10) |
(A11) |
(A12) |
| (A13) |
(A14) ![]() |
(A15) |
(A16) |
| (A17) |
(A18) |
(A19) |
(A20) ![]() |
| (A21) |
(A22) |
(A23) |
(A24) |
| (A25) |
(A26) |
(A27) |
(A28) |
| (A29) |
(A30) |
(A31) |
|
| (B1) |
(B2) |
(B3) |
(B4) ![]() |
(B5) ![]() |
(B6) |
(B7) |
(B8) |
(B9) ![]() |
(B10) ![]() |
(B11) |
(B12) ![]() |
(B13) ![]() ![]() |
(B14) |
(B15) |
(B16) |
| (B17) |
(B18) |
(B19) |
(B20) |
| (B21) |
(B22) ![]() |
(B23) |
(B24) |
(B25) ![]() |
(B26) |
(B27) |
(B28) |
(B29) ![]() |
(B30) |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa 1985, s. 270.
- ↑ Nancy H. Demand, The Mediterranean Context of Early Greek History, Chichester 2011, s. 135.
- ↑ Dysk z Fajstos, Fenomenalna podróbka?, Pismo linearne B i pisma pokrewne
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej, red. Zdzisław Piszczek, Warszawa 1966, s. 244.
- ↑ Brak pewności którą ze stron uznać za awers, a także w jakim kierunku należy czytać napis.
- ↑ Piotr Cieśliński, 6 historycznych tekstów, których nie udało się dotąd rozszyfrować [online], wyborcza.pl, 3 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-03].
- ↑ Aleksander Kondratow Zaginione cywilizacje 1988 s.186, przypis do wydania polskiego.
- ↑ Mirosław Gajer, Analiza zagadnień związanych z próbami odczytania dysku z Fajstos w kontekście występowania na jego powierzchni zagadkowych wzorów geometrycznych, „Lingwistyka Stosowana” (3/2017), 2017, s. 39-46.

