Pismo khmerskie
![]() Nazwa „Kambodża” w piśmie khmerskim | |
| Charakterystyka | |
| Rodzaj | |
|---|---|
| Kierunek pisma |
Od lewej do prawej |
| Języki pisma | |
| Historia | |
| Czas używania |
Od VII w. do dziś |
| Systemy macierzyste |
Pismo Pallava |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Pismo khmerskie (khm. អក្សរខ្មែរ) – alfabet sylabiczny wywodzący się z brahmi poprzez vatteluttu, używany do zapisywania głównie języka khmerskiego. Najstarsze znane zabytki pochodzą z VII w. Ze starożytnego pisma khmerskiego wyodrębniło się również pismo tajskie i laotańskie[1].

Podobnie jak w innych abugidach pochodzenia indyjskiego, samogłoski zaznacza się przy pomocy znaków diakrytycznych.
Sposób zapisu samogłosek w piśmie khmerskim
Część znaku w kolorze pomarańczowym w poniższej tabelce oznacza spółgłoskę „k”, natomiast część zaznaczona na czarno dodatkowe, niesamodzielne znaki służące do zapisania poszczególnych samogłosek. Kombinacja tych dwóch elementów tworzy sylabę.

Przypisy
- ↑ Khmer (Cambodian) alphabet, pronunciation and language [online], www.omniglot.com [dostęp 2017-11-26].
Bibliografia
- Franklin Huffman. 1970. Cambodian System of Writing and Beginning Reader. Yale University Press. ISBN 0-300-01314-0 (ang.).
- Judith Jacob. 1974. A Concise Cambodian-English Dictionary. London, Oxford University Press (ang.).
