Konkurs Piosenki Eurowizji 1966
 | |||||
| Informacje ogólne | |||||
| Finał |
5 marca 1966 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce |
Villa Louvigny, | ||||
| Nadawca | |||||
| Prowadzący |
Josiane Shen | ||||
| Występ interwałowy |
Les Haricots Rouges | ||||
| Uczestnicy | |||||
| Łącznie |
18 reprezentacji | ||||
| |||||
| Głosowanie | |||||
| Każdy kraj wyznaczał 10 jurorów, którzy mieli do dyspozycji po trzy punkty, które mogli podzielić na jedną, dwie lub trzy piosenki. Po zsumowaniu punktów pierwsze, drugie i trzecie miejsce otrzymywało, kolejno 5, 3 i 1 pkt. Jeśli tylko jedna piosenka otrzyma od jurorów punkty, dostawała 9 pkt, a jeśli wyróżnione zostały dwa utwory – 6 i 3 pkt. | |||||
| Zero punktów | |||||
| Zwycięzca | |||||
| Reprezentant | |||||
| Piosenka |
„Merci Chérie” | ||||
| Muzyka | |||||
| Tekst |
Udo Jürgen Bockelmann, Thomas Hörbiger | ||||
| Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
| |||||
.svg.png){kind=small}
11. Konkurs Piosenki Eurowizji 1966 odbył się 5 marca 1966 w hali Villa Louvigny w Luksemburgu[1].
Konkurs wygrał Udo Jürgens, reprezentant Austrii z piosenką „Merci, Cherie”[2]. Utwór napisał we współpracy z Thomasem Horbigerem[3]. Reprezentanci Włoch i Monako nie zdobyli ani jednego punktu, zostając tzw. „nul-pointerami”[1].
Lokalizacja
Na organizację konkursu w 1966 wybrano Villa Louvigny[1], czyli miejsce, gdzie wcześniej odbył się Konkurs Piosenki Eurowizji 1962[4]. Budynek służył jako siedziba nadawcy Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion, poprzednika RTL Group. Znajduje się w Municipal Park, w dystrykcie Ville Haute.
Przebieg konkursu
W 1966 przywrócono zasadę mówiącą o obowiązku wykonywania konkursowych piosenek w języku narodowym[5].
W konkursie po raz pierwszy zaśpiewała ciemnoskóra artystka – Milly Scott, reprezentująca Holandię, która była także pierwszą osobą w historii konkursu korzystającą na scenie z przenośnego mikrofonu[1]. Reprezentująca Norwegię Åse Kleveland z kolei przełamała tradycję kobiet występujących na scenie, nie zakładając na tę okazję sukni, a spodnie[1].
Podczas próby generalnej reprezentant Włoch Domenico Modugno nie był zadowolony z gry orkiestry i zdenerwowany opuścił scenę. Do ostatniej chwili nie było wiadomo, czy wystąpi podczas koncertu na żywo. Ostatecznie wykonał utwór „Dio, come ti amo” i zajął ostatnie miejsce z zerowym dorobkiem punktowym. Pomimo zajęcia słabej pozycji w klasyfikacji finałowej piosenka osiągnęła sukces komercyjny w Afryce Południowej[1].
Kraje uczestniczące
W konkursie wzięły udział nadawcy publiczni z 18 państw, które wystartowały również w finale konkursu w 1965[1].
Dwóch uczestników konkursu brało udział również w poprzednich konkursach. Domenico Modugno po raz trzeci reprezentował Włochy, wcześniej dwukrotnie zajmując miejsce na podium konkursów w 1958 i 1959. Austrię trzeci rok z rzędu reprezentował Udo Jürgens, finalista konkursów w 1964 i 1965.
- Dyrygenci
| Jean Roderès | Hans Hammerschmid | Arne Lamberth | Ossi Runne |
|---|---|---|---|
| Franck Pourcel | Rafael de Ibarbia Serra | Dolf van der Linden | Noel Kelehan |
| Mojmir Sepe | Alain Goraguer | Willy Berking | Øivind Bergh |
| Jorge Costa Pinto | Gert Ove Andersson | Harry Rabinowitz | Angelo Giacomazzi |
Wyniki
Źródło:[1]
| Lp. | Kraj | Język[24] | Wykonawca | Piosenka | Miejsce | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Niemcy |
niemiecki | Margot Eskens | „Die Zeiger der Uhr” | 10 | 7 |
| 2 |  Dania |
duński | Ulla Pia | „Stop – mens legen er go” | 14 | 4 |
| 3 | .svg.png){kind=small} Belgia |
francuski | Tonia | „Un peu se poivre, un peu de sel” | 4 | 14 |
| 4 |  Luksemburg |
francuski | Michèle Torr | „Ce soir je t'attendais” | 10 | 7 |
| 5 | .svg.png){kind=small} Jugosławia |
słoweński | Berta Ambrož | „Brez besed” | 7 | 9 |
| 6 |  Norwegia |
norweski | Åse Kleveland | „Intet er nytt under solen” | 3 | 15 |
| 7 |  Finlandia |
fiński | Ann Christine | „Playboy” | 10 | 7 |
| 8 | .svg.png){kind=small} Portugalia |
portugalski | Madalena Iglesias | „Ele e Ela” | 13 | 6 |
| 9 |  Austria |
niemiecki, francuski | Udo Jürgens | „Merci Chérie” | 1 | 31 |
| 10 |  Szwecja |
szwedzki | Lill Lindfors i Svante Thuresson | „Nygammal vals” | 2 | 16 |
| 11 | .svg.png){kind=small} Hiszpania |
hiszpański | Raphael | „Yo soy aquél” | 7 | 9 |
| 12 | .svg.png){kind=small} Szwajcaria |
francuski | Madeleine Pascal | „Ne vois-tu pas?” | 6 | 12 |
| 13 |  Monako |
francuski | Tereza Kesovija | „Bien plus fort” | 17 | 0 |
| 14 |  Włochy |
włoski | Domenico Modugno | „Dio, come ti amo” | 17 | 0 |
| 15 |  Francja |
francuski | Dominique Walter | „Chez Nous” | 16 | 1 |
| 16 |  Holandia |
niderlandzki | Milly Scott | „Fernando en Filippo” | 15 | 2 |
| 17 |  Irlandia |
angielski | Dickie Rock | „Come Back to Stay” | 4 | 14 |
| 18 | .svg.png){kind=small} Wielka Brytania |
angielski | Kenneth McKellar | „A Man Without Love” | 9 | 8 |
Legenda:
1. miejsce
- Tabela punktacyjna
| Punkty[1] | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Suma punktów | Niemcy | Dania | Belgia | Luksemburg | Jugosławia | Norwegia | Finlandia | Portugalia | Austria | Szwecja | Hiszpania | Szwajcaria | Monako | Włochy | Francja | Holandia | Irlandia | Wielka Brytania | ||
| Uczestnicy konkursu | Niemcy | 7 | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | – | 1 | – | – | – | – | |
| Dania | 4 | – | – | – | – | 1 | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| Belgia | 14 | 5 | – | – | – | – | – | 3 | – | 1 | – | – | – | – | – | 5 | – | – | ||
| Luksemburg | 7 | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 5 | – | – | – | – | 1 | – | – | – | ||
| Jugosławia | 9 | 3 | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | ||
| Norwegia | 15 | 1 | – | – | – | – | – | – | 3 | 3 | 3 | – | – | 5 | – | – | – | – | ||
| Finlandia | 7 | – | 3 | – | – | – | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | – | – | ||
| Portugalia | 6 | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | 5 | – | – | – | – | – | – | – | ||
| Austria | 31 | – | – | 5 | 5 | 5 | – | – | 1 | – | 1 | 3 | 5 | 3 | 3 | – | – | – | ||
| Szwecja | 16 | – | 5 | – | – | – | 5 | 5 | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | ||
| Hiszpania | 9 | – | – | – | – | 1 | – | – | 5 | – | – | – | – | – | – | – | – | 3 | ||
| Szwajcaria | 12 | – | – | – | 1 | – | – | – | – | 5 | – | – | 3 | – | – | – | 3 | – | ||
| Monako | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| Włochy | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | ||
| Francja | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | – | – | – | – | ||
| Holandia | 2 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 | ||
| Irlandia | 14 | – | – | 3 | – | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | 3 | – | ||
| Wielka Brytania | 8 | – | – | – | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | ||
Międzynarodowi nadawcy i głosowanie
Spis poniżej przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1966 roku wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa. Każdy krajowy nadawca miał również swojego komentatora całego festiwalu, który relacjonował w ojczystym języku przebieg konkursu. Nazwiska każdego z nich również są podane poniżej.
| L.p. | Państwo | Sekretarz[25] | Komentator[25] | Nadawca |
|---|---|---|---|---|
| 01 | Niemcy |
Werner Veigel | Hans-Joachim Rauschenbach | ARD Deutsches Fernsehen[26] |
| 02 | Dania |
Bent Henius | TBC | DR TV |
| 03 | Belgia |
André Hagon | Paule Herreman | RTB |
| Herman Verelst | BRT | |||
| 04 | Luksemburg |
Camillo Felgen | Jacques Navadic[3] | Télé-Luxembourg[3] |
| 05 | Jugosławia |
Dragana Marković | Miloje Orlović | Televizija Beograd |
| Mladen Delić | Televizija Zagreb | |||
| Tomaž Terček | Televizija Ljubljana | |||
| 06 | Norwegia |
Erik Diesen[27] | Sverre Christophersen | NRK i NRK P1[27] |
| 07 | Finlandia |
Poppe Berg[28] | Aarno Walli | TV-ohjelma 1 |
| 08 | Portugalia |
Maria Manuela Furtado | Henrique Mendes | RTP |
| 09 | Austria |
Ernst Grissemann | Emil Kollpacher | ORF |
| 10 | Szwecja |
Edvard Matz[29] | Sven Lindahl | Sveriges Radio-TV i SR P1[30] |
| 11 | Hiszpania |
Margarita Nicola | Federico Gallo | TVE[31] |
| 12 | Szwajcaria |
Alexandre Burger | Theodor Haller | TV DRS |
| Georges Hardy | TSR | |||
| Giovanni Bertini | TSI | |||
| 13 | Monako |
TBC | François Deguelt | Télé Monte Carlo |
| 14 | Włochy |
Enzo Tortora | Renato Tagliani | Secondo Programma |
| 15 | Francja |
Claude Darget | François Deguelt[3] | Première Chaîne ORTF[3] |
| 16 | Holandia |
Herman Brouwer[32] | Teddy Scholten | Nederland 1[33] |
| 17 | Irlandia |
Frank Hall | Brendan O’Reilly | Telefís Éireann[34] |
| Kevin Roche | Radio Éireann | |||
| 18 | Wielka Brytania |
Michael Aspel | David Jacobs | BBC1 |
| John Dunn | BBC Light Programme | |||
| – |  Czechosłowacja |
(Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | Československá televize |
| – |  NRD |
(Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | Deutscher Fernsehfunk |
| – |  Węgry |
(Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | m1 |
| – |  Maroko |
(Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | SNRT |
| – | .svg.png){kind=small} Polska |
(Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | TVP |
| – | .svg.png){kind=small} Rumunia |
(Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | TVR1 |
| – | .svg.png){kind=small} ZSRR |
(Kraj nieuczestniczący w konkursie) | TBC | CT USSR |
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Eurovision Song Contest 1966. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Glen Webb: 1966: Austria's finest hour. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2012-08-25. [dostęp 2013-05-23].
- 1 2 3 4 5 Christian Masson: 1966 – Luxembourg. Songcontest.free.fr, 2012-06-10. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1962. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-04]. (ang.).
- ↑ General information and logo of the year. www.eurovision-contest.eu. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- ↑ Sam Cooper: Un peu de poivre, un peu de sel Tonia. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Ce soir je t’attendais Michèle Torr. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Ne vois-tu pas? Madeleine Pascal. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Merci Chérie Udo Jürgens. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (niem.).
- ↑ Sam Cooper: Stop – mens legen er go’ Ulla Pia. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (duń.).
- ↑ Sam Cooper: Playboy Ann Christine. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fiń.).
- ↑ Sam Cooper: Chez nous Dominique Walter. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Yo soy aquél Raphael. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (hiszp.).
- ↑ Sam Cooper: Fernando en Filippo Milly Scott. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (duń.).
- ↑ Sam Cooper: Come Back to Stay Dickie Rock. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- ↑ Sam Cooper: Brez besed Berta Ambrož. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (słoweń.).
- ↑ Sam Cooper: Bien plus fort Tereza Kesovija. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (fr.).
- ↑ Sam Cooper: Die Zeiger der Uhr Margot Eskens. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (niem.).
- ↑ Sam Cooper: Intet er nytt under solen Åse Kleveland. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (norw.).
- ↑ Sam Cooper: Ele e ela Madalena Iglésias. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (port.).
- ↑ Sam Cooper: Nygammal vals Lill Lindfors & Svante Thuresson. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (suahili).
- ↑ Sam Cooper: A Man Without Love Kenneth McKellar. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- ↑ Sam Cooper: Dio, come ti amo Domenico Modugno. [w:] 4 Lyrics [on-line]. 4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-23]. (wł.).
- ↑ 1966 – 11th edition. [w:] Diggiloo [on-line]. diggiloo.net. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- 1 2 The Eurovision Song Contest. imdb.com. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
- ↑ Rau, Oliver (OGAE Germany)
- 1 2 Dyrseth, Seppo (OGAE Norway)
- ↑ Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila. Viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-23].
- ↑ Infosajten.com. Infosajten.com. [dostęp 2013-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)].
- ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna [„Melodifestivalen through time”] (2006), s. 60. Sztokholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2
- ↑ FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010. Eurosongcontest.phpbb3.es. [dostęp 2013-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)].
- ↑ „Teddy Scholten geeft commentaar op het Eurovisie Songfestival”, Limburgsch Dagblad, 25 February 1966
- ↑ Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival. [w:] Eurovision Artists [on-line]. (duń.).
- ↑ The Eurovision Song Contest (1966) - Full Cast & Crew - IMDb [online], www.imdb.com [dostęp 2017-11-24].