Konkurs Piosenki Eurowizji 2011

Konkurs Piosenki Eurowizji 2011
Feel Your Heart Beat!
Ilustracja
Informacje ogólne
Półfinały

10 maja 2011
12 maja 2011

Finał

14 maja 2011

Miejsce

ESPRiT Arena,
Düsseldorf (Niemcy)

Nadawca

Norddeutscher Rundfunk (NDR)

Prowadzący

Anke Engelke
Judith Rakers
Stefan Raab

Informacje dodatkowe
Kierownik wykonawczy

Jon Ola Sand

Producent wykonawczy

Ralf Quibeldey
Thomas Schreiber

Uczestnicy
Powrót

 Austria
 San Marino
 Węgry
 Włochy

Łącznie

43 reprezentacji

Głosowanie
Każdy kraj (widzowie oraz jury) przyznaje 1-8 oraz 10, 12 punktów dla ulubionej piosenki.
Zwycięzca

 Azerbejdżan

Reprezentant

Ell & Nikki

Piosenka

Running Scared

Muzyka

Stefan Örn, Sandra Bjurman, Iain Farquharson

Tekst

Stefan Örn, Sandra Bjurman

Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 2010 2012 ►

56. Konkurs Piosenki Eurowizji został rozegrany 10, 12 i 14 maja 2011 w ESPRiT arena w Düsseldorfie i zorganizowany przez niemieckiego nadawcę Norddeutscher Rundfunk (NDR). Koncerty konkursowe poprowadzili Anke Engelke, Judith Rakers i Stefan Raab.

Finał konkursu wygrali Ell i Nikki, reprezentanci Azerbejdżanu z piosenką „Running Scared” Stefana Örna, Sandry Bjurman i Iaina Farquharsona[1]. Za utwór otrzymali 221 punktów w głosowaniu jurorów i telewidzów.

Lokalizacja

Lokalizacja Düsseldorfu na mapie Niemiec.
ESPRIT arena w Düsseldorfie, miejsce organizacji 56. Konkursu Piosenki Eurowizji

Niemiecka telewizja NDR otrzymała prawa do organizacji 56. Konkursu Piosenki Eurowizji dzięki zwycięstwu Leny, reprezentantki Niemiec podczas konkursu w 2010. Przygotowaniem widowiska w 2011 zainteresowały się 23 miasta, zaś osiem z nich okazało zainteresowanie goszczeniem imprezy: Berlin, Hamburg, Hanower, Gelsenkirchen, Düsseldorf, Kolonia, Frankfurt nad Menem i Monachium[2][3]. Cztery z nich zgłosiły swoje oficjalne kandydatury: Berlin (Port lotniczy Berlin-Tempelhof), Düsseldorf (ESPRiT Arena), Hamburg (Centrum Wystawiennicze) i Hanower (Centrum Wystawiennicze)[4][5].

Początkowo pojawiły się obawy co do koncepcji przetargowej Berlina – decydenci z NDR podobno wątpili w zdolność obiektu do zapewnienia korzystnych warunków akustycznych, na co szef berlińskiej kandydatury, Richard Meng, stwierdził, że „NDR obiecano tajemnice dotyczące koncepcji przetargu”[6].

Ze względu na zaawansowany poziom rozmów pomiędzy władzami miejskimi Düsseldorfu a EBU, klub piłkarski Fortuna Düsseldorf wystąpił we wrześniu 2010 do Deutsche Fußball Liga o pozwolenie na przeniesienie swoich meczów domowych na inny, pobliski stadion na czas konkursu, na co uzyskał pozwolenie[7][8]. Na początku października gazeta Hamburger Abendblatt przekazała, że Hamburg nie jest już w stanie kandydować o organizację konkursu, gdyż nie jest w stanie spełnić wymaganych warunków finansowych[9].

12 października telewizja NDR ogłosiła, że konkurs odbędzie się w ESPRiT arena w Düsseldorfie[10].

Miasto Düsseldorf zaoferowało 23 tys. pokoi hotelowych i 2 tys. dodatkowych miejsc w okolicach Düsseldorfu oraz na statkach po Renie[11].

Organizacja

Podczas spotkania Grupy Referencyjnej Europejskiej Unii Nadawców (EBU) w Belgradzie ustalono, że w finale wystąpią reprezentanci 24 państw, co wiązało się z faktem organizacji konkursu przez kraj należący do państw grupy tzw. Wielkiej Czwórki mającej zagwarantowane miejsce w stawce finałowej[12]. Pod koniec 2010 ujawniono, że w konkursie wystąpi przedstawiciel telewizji z Włoch, która powróciła do stawki konkursowej po 14-letniej przerwie. Kraj został członkiem tzw. Wielkiej Piątki i miał zapewnione miejsce w finale, w związku z czym zwiększono liczbę finalistów do 25 państw[13].

31 grudnia 2010 dotychczasowy producent wykonawczy konkursu Svante Stockselius opuścił swoje stanowisko, a jego funkcję przejął Jon Ola Sand[14].

Koszyki półfinałowe

Wszystkie państwa uczestniczące w konkursie, poza krajami tzw. Wielkiej Piątki (Francją, Wielką Brytanią, Hiszpanią, Włochami oraz gospodarzem Niemcami), podzielono na sześć koszyków, biorąc pod uwagę system głosowania między krajami w poprzednich konkursach. Z każdego koszyka połowa państw została przydzielona do pierwszego półfinału, a druga – do drugiego. Podział krajów na półfinały ujawniono 17 stycznia 2011. 23 marca odbyło się losowanie numerów startowych półfinalistów i finalistów, a także kolejność głosowania w finale[15].

W związku ze świętem narodowym (Dniem Pamięci Narodowej), izraelski nadawca IBA wnioskował do EBU o automatyczne przydzielenie reprezentanta kraj do drugiego półfinału odbywającego się 12 maja. O możliwość głosowania w drugim półfinale wnioskowała niemiecka telewizja NDR[15].

Koszyk 1 Koszyk 2 Koszyk 3 Koszyk 4 Koszyk 5 Koszyk 6

Projekt sceny i grafiki

Scena konkursowa 56. Konkursu Piosenki Eurowizji

Scenografię i grafikę konkursu zaprojektował Turquoise Branding, opierając projekt na sloganie konkursu – Feel Your Heart Beat. Pocztówki poprzedzające każdy występ przedstawiały mieszkańców Niemiec pochodzących z kraju poszczególnych reprezentantów. Wizytówki zawierały slogan konkursu w języku narodowym danego kraju, każdą z nich rozpoczynał i kończył logotyp konkursu w krajowych barwach narodowych[16]. Przed każdym występem wybrzmiewał dźwięk bijącego serca[17].

Podczas półfinałów i w finale w krajach upoważnionych do głosowania swoje punkty oddawała pięcioosobowa komisja jurorska oraz telewidzowie (w stosunku głosów 50:50). Głosowanie widzów rozpoczęło się przed prezentacją pierwszej piosenki konkursowej oraz zakończyło się 15 minut po zakończeniu ostatniego występu. Głosy przydzielano w tzw. „systemie eurowizyjnym” (tj. 12 punktów, 10, 8, od 7 do 1 punktu).

Kontrowersje

Zmanipulowane wyniki na Ukrainie

Rozgrywany 26 lutego 2011 finał ukraińskich eliminacji eurowizyjnych wygrała Mika Newton z piosenką „Angel”, która pokonała w konkursie Złatę Ogniewicz („The Kukushka”) i Jamalę („Smile”), zwyciężając jednogłośnie w głosowaniu telewidzów (45%), jurorów (45%) oraz internautów (10%). Po zakończeniu finału w mediach pojawiła się informacja o możliwym zmanipulowaniu wyników selekcji na korzyść Newton i jej konkursowej piosenki. Pierwszy kanał ukraińskiej telewizji zdecydował się wówczas na organizację drugiego finału z udziałem trzech finalistek selekcji, na które głosować mogliby jedynie telewidzów z unikatowych numerów telefonów[18][19]. Pomimo początkowej deklaracji chęci udziału w nowym konkursie, Jamala i Ogniewicz ostatecznie wycofały się z udziału w finale, a na konkurs została oddelegowana Newton z piosenką „Angel”[20][21].

Nieregulaminowy utwór Białorusi

Magdalena Tul z Polski podczas występu w polskich eliminacjach do konkursu

Po ogłoszeniu konkursowej piosenki reprezentantki Białorusi Anastasiji Winnikawej pojawiły się głosy o złamaniu przez przedstawicielkę regulaminu konkursu mówiącego o zakazie publikacji konkursowych piosenek przed 1 września 2010. Piosenka „Born in Belorussia” została zaśpiewana przez nią 14 maja 2010 podczas ceremonii organizowanej na Uniwersytecie Lingwistycznym w Mińsku. Ogłoszono, że nową piosenką reprezentantki będzie „I Am Belarusian”, którą później zmieniono na „I Love Belarus”.

Zmiany wersji językowych

Finał polskich eliminacji eurowizyjnych wygrała Magdalena Tul z piosenką „Jestem”. Po finale selekcji ogłoszono, że w konkursie zaśpiewa anglojęzyczną wersję piosenki – „First Class Ticket to Heaven”. Po licznych głosach niezadowolenia ze strony internautów piosenkarka, „chcąc uszanować wybór Polaków”, zdecydowała się na występ z polską wersją językową utworu. W kwietniu udostępniła w sieci nową, angielską wersję piosenki – „Present”, którą nagrała jedynie w celach promocyjnych.

Kraje uczestniczące

W 56. Konkursie Piosenki Eurowizji uczestniczyli reprezentacje 43 nadawców publicznych, w tym czterech powracających do stawki konkursowej: telewizji z Włoch (po czternastu latach nieobecności w konkursie), Austrii (po trzech latach), San Marino (po dwóch latach), Węgier (po roku).

Chęć udziału w konkursie wyraziła też telewizja z Czarnogóry, lecz 23 grudnia wycofała się z pomysłu. Początkowo rezygnację z konkursu z powodów finansowych ogłosił również nadawca ze Słowacji, który w późniejszym czasie potwierdził udział, by uniknąć kary grzywny za wycofanie się z konkursu po ostatecznym terminie.

Powracający artyści

Lena Meyer-Landrut, reprezentantka Niemiec w konkursie w latach 2010–2011

Podczas konkursu wystąpiło kilku wykonawców, którzy reprezentowali swoje kraje w poprzednich konkursach, w tym, po raz pierwszy od 1958, dwie laureatki Eurowizji: Dana International (reprezentująca Izrael zwyciężczyni konkursu z 1998) i Lena Meyer-Landrut (przedstawicielka Niemiec, dla których wygrała konkurs w 2010). W barwach Bośni i Hercegowiny wystąpił Dino Merlin, który wystąpił wcześniej dla kraju w finale konkursu w 1999. Gunnar Ólason, członek zespołu Sjonni’s Friends reprezentującego Islandię, uczestniczył w konkursie w 2001 jako jeden z wokalistów zespołu Two Tricky. Zespół Zdob și Zdub ponownie reprezentował Mołdawię, wcześniej czyniąc to w 2005.

Jednym z prowadzących konkurs był Stefan Raab, który reprezentował Niemcy w konkursie w 2000.

Wyniki

Pierwszy półfinał

  • Pierwszy półfinał odbył się we wtorek, 10 maja 2011 roku
  • Pierwszych dziesięć krajów z półfinału zakwalifikowało się do finału.
  • Głosowały również kraje znajdujące się w finale: Wielka Brytania i Hiszpania
Lp. Kraj Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
01  Polska polski Magdalena Tul Jestem 19 18
02  Norwegia angielski, swahili Stella Mwangi Haba Haba 17 30
03  Albania angielski, albański Aurela Gaçe Feel the Passion 14 47
04  Armenia angielski Emmy Boom Boom 12 54
05  Turcja angielski Yüksek Sadakat Live It Up 13 47
06  Serbia serbski Nina Čaroban 8 67
07  Rosja angielski Aleksiej Worobjow Get You 9 64
08  Szwajcaria angielski Anna Rossinelli In Love for a While 10 55
09  Gruzja angielski Eldrine One More Day 6 74
10  Finlandia angielski Paradise Oskar Da Da Dam 3 103
11  Malta angielski Glen Vella „One Life” 11 54
12  San Marino angielski Senit Stand By 16 34
13  Chorwacja angielski Daria Kinzer Celebrate 15 41
14  Islandia angielski Sjonni’s Friends „Coming Home” 4 100
15  Węgry angielski, węgierski Kati Wolf What About My Dreams? 7 72
16  Portugalia portugalski Homens Da Luta „Luta é alegria” 18 22
17  Litwa angielski, francuski, migowy Ewelina Saszenko C’est ma vie 5 81
18  Azerbejdżan angielski Ell i Nikki Running Scared 2 122
19  Grecja angielski, grecki Lukas Jorkas i Stereo Mike Watch My Dance 1 133
Wyniki jurorów/telewidzów

Pełne wyniki sędziów i widzów ogłoszono w maju 2011[22].

Tabela punktacyjna półfinału pierwszego
  Punkty
Suma punktów Polska Norwegia Albania Armenia Turcja Serbia Rosja Szwajcaria Gruzja Finlandia Malta San Marino Chorwacja Islandia Węgry Portugalia Litwa Azerbejdżan Grecja Hiszpania Wielka Brytania
Uczestnicy konkursu Polska 18 N 34425
Norwegia 30 1N112841021
Albania 47 N86874212
Armenia 54 2N78877483
Turcja 47 12N253210121
Serbia 67 672N4127331255132
Rosja 64 431236N5315333553
Szwajcaria 55 3632N62685662
Gruzja 74 581045N182112810
Finlandia 103 10126131210N312687346
Malta 54 267256N124217
San Marino 34 85516N162
Chorwacja 41 7121124N14
Islandia 100 410283810N121086127
Węgry 72 561012167N51010
Portugalia 22 442N183
Litwa 81 1284173102256N4512
Azerbejdżan 122 85121011251051087710N714
Grecja 133 7110104767745681012410N78

Drugi półfinał

  • Drugi półfinał odbył się w czwartek, 12 maja 2011 roku.
  • Pierwszych dziesięć krajów z półfinału zakwalifikowało się do finału.
  • Głosowały również kraje znajdujące się w finale: Francja, Włochy i Niemcy.
Lp. Kraj Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
01  Bośnia i Hercegowina angielski, bośniacki Dino Merlin Love in Rewind 5 109
02  Austria angielski Nadine Beiler The Secret Is Love 7 69
03  Holandia angielski 3JS Never Alone 19 13
04  Belgia angielski Witloof Bay With Love Baby 11 53
05  Słowacja angielski TWiiNS I’m Still Alive 13 48
06  Ukraina angielski Mika Newton Angel 6 81
07  Mołdawia angielski Zdob și Zdub So Lucky 10 54
08  Szwecja angielski Eric Saade Popular 1 155
09  Cypr grecki Christos Mylordos „San aggelos s'agapisa” 18 16
10  Bułgaria bułgarski Poli Genowa Na inat 12 48
11  Macedonia angielski, macedoński Włatko Iliewski Rusinka 16 36
12  Izrael angielski, hebrajski Dana International Ding Dong 15 38
13  Słowenia angielski Maja Keuc No One 3 112
14  Rumunia angielski Hotel FM „Change” 4 111
15  Estonia angielski Getter Jaani Rockefeller Street 9 60
16  Białoruś angielski Anastasija Winnikawa I Love Belarus 14 45
17  Łotwa angielski Musiqq Angel in Disguise 17 25
18  Dania angielski A Friend in London „New Tomorrow” 2 135
19  Irlandia angielski Jedward „Lipstick” 8 68
Wyniki jurorów/telewidzów

Pełne wyniki sędziów i widzów ogłoszono w maju 2011[22].

Tabela punktacyjna drugiego półfinału
  Punkty
Suma punktów Bośnia i Hercegowina Austria Holandia Belgia Słowacja Ukraina Mołdawia Szwecja Cypr Bułgaria Macedonia Izrael Słowenia Rumunia Estonia Białoruś Łotwa Dania Irlandia Francja Niemcy Włochy
Uczestnicy konkursu
Bośnia i Hercegowina 109 N12104124812125271074
Austria 69 7N3514410172521125
Holandia 13 N85
Belgia 53 816N6262281362
Słowacja 48 633N633335
Ukraina 81 410N835368621216
Mołdawia 54 4N25412101457
Szwecja 155 5101212753N122125712871281213
Cypr 16 6N28
Bułgaria 48 2215110N14413410
Macedonia 36 1071N387
Izrael 38 52527N4671
Słowenia 112 12888478106N10548653
Rumunia 111 641061278147N65638612
Estonia 60 568645N183104
Białoruś 45 2110103814N6
Łotwa 25 4282N27
Dania 135 1777332126121010510412N12210
Irlandia 68 315221071631010N8

Finał

  • Finał odbył się w sobotę, 14 maja 2011 roku.
  • W finale wystąpili reprezentanci 25 krajów, w tym 20 państw uczestniczących w półfinałach, kraje tzw. „Wielkiej Piątki” (Francja, Hiszpania, Niemcy, Wielka Brytania i od 2011 roku Włochy), w tym gospodarz konkursu (Niemcy).
Lp. Kraj Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
01  Finlandia angielski Paradise Oskar Da Da Dam 21 57
02  Bośnia i Hercegowina angielski, bośniacki Dino Merlin Love in Rewind 6 125
03  Dania angielski A Friend in London „New Tomorrow” 5 134
04  Litwa angielski, francuski, migowy Ewelina Saszenko C’est ma vie 19 63
05  Węgry angielski, węgierski Kati Wolf What About My Dreams? 22 53
06  Irlandia angielski Jedward „Lipstick” 8 119
07  Szwecja angielski Eric Saade Popular 3 185
08  Estonia angielski Getter Jaani Rockefeller Street 24 44
09  Grecja angielski, grecki Lukas Jorkas i Stereo Mike Watch My Dance 7 120
10  Rosja angielski Aleksiej Worobjow Get You 16 77
11  Francja korsykański Amaury Vassili „Sognu” 15 82
12  Włochy angielski, włoski Raphael Gualazzi Madness of Love 2 189
13  Szwajcaria angielski Anna Rossinelli In Love for a While 25 19
14  Wielka Brytania angielski Blue „I Can” 11 100
15  Mołdawia angielski Zdob și Zdub So Lucky 12 97
16  Niemcy angielski Lena „Taken by a Stranger” 10 107
17  Rumunia angielski Hotel FM „Change” 17 77
18  Austria angielski Nadine Beiler The Secret Is Love 18 64
19  Azerbejdżan angielski Ell i Nikki Running Scared 1 221
20  Słowenia angielski Maja Keuc No One 13 96
21  Islandia angielski Sjonni’s Friends „Coming Home” 20 61
22  Hiszpania hiszpański Lucía Pérez „Que me quiten lo bailao” 23 50
23  Ukraina angielski Mika Newton Angel 4 159
24  Serbia serbski Nina Čaroban 14 85
25  Gruzja angielski Eldrine One More Day 9 110
Wyniki jurorów/telewidzów

Pełne wyniki jurorów i widzów ogłoszono w maju 2011[22].

Kolejność głosowania

Azerski duet Ell i Nikki, laureat konkursu podczas występu

Kraje podawały swoje głosy w następującej kolejności:

Tabela punktacyjna finału
  Punkty
Suma punktów Albania Armenia Austria Azerbejdżan Belgia Białoruś Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Cypr Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Gruzja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Włochy Izrael Litwa Łotwa Macedonia Malta Mołdawia Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia San Marino Serbia Słowacja Słowenia Szwajcaria Szwecja Turcja Ukraina Węgry Wielka Brytania
Uczestnicy konkursu
Finlandia 57 57X3101212557
Bośnia i H. 125 712X2753841274121212810
Dania 134 173X1071212121065673468105
Litwa 63 212110X73122176
Węgry 53 22122657854X
Irlandia 119 4723121075X410881681212
Szwecja 185 434454101012610615104712663101361104X41103
Estonia 44 22X77574622
Grecja 120 107881012X6231108883268
Rosja 77 48454251418655X483
Francja 82 25124674X1221011122335
Włochy 189 1266163616381071253X10121103101061223447
Szwajcaria 19 54X10
Wielka B. 100 625212431262101355741342163X
Mołdawia 97 5717453884X457125378
Niemcy 107 105831834876628X547865
Rumunia 77 16106414112612X1
Austria 64 3X753113122123574122
Azerbejdżan 221 88X368108856586848212108812101071312107
Słowenia 96 31212672223310311541101X26
Islandia 61 1682X584101124
Hiszpania 50 5412X41252231
Ukraina 159 31212108557107774827102612627X
Serbia 85 117108243358665X106
Gruzja 110 101012138X21277678125
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występów.

Inne wyróżnienia

Nagrody im. Marcela Bezençona

Jedward – zwycięzcy Nagrody Artystycznej im. Marcela Bezençona

W 2011 po raz dziesiąty wręczono Nagrody im. Marcela Bezençona wyróżniające najlepsze piosenki biorące udział w konkursie[23]. Nagrody otrzymali[23]:

Kategoria Kraj Piosenka Wykonawca
Nagroda Artystyczna  Irlandia „Lipstick” Jedward
Nagroda Kompozytorów  Francja „Sognu” Amaury Vassili
Nagroda Dziennikarzy  Finlandia Da Da Dam Paradise Oskar

Faworyt OGAE

Od 2007, przed każdym konkursem większość oddziałów Stowarzyszenia Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji (OGAE)[24][25], zrzeszającej 39 krajowych fanklubów Konkursu Piosenki Eurowizji[26], przeprowadza nieoficjalne głosowanie, w którym głosuje na wszystkie piosenki zgłoszone do danej edycji (z wyłączeniem propozycji krajowej), przy użyciu tak zwanego systemu eurowizyjnego (to znaczy 1–8, 10 i 12 punktów dla dziesięciu ulubionych utworów)[24].

Kati Wolf – faworytka OGAE do wygrania finału konkursu

W 2011 pięcioma faworytami do wygrania były:

Kraj Piosenka Wykonawca Liczba punktów
 Węgry What About My Dreams? Kati Wolf 277
 Francja „Sognu” Amaury Vassili 270
 Wielka Brytania „I Can” Blue 253
 Szwecja Popular Eric Saade 238
 Estonia Rockefeller Street Getter Jaani 183

Nagroda im. Barbary Dex

W 2011 po raz piętnasty przyznano nieoficjalną nagrodę im. Barbary Dex przyznawaną corocznie przez internautów najgorzej ubranemu uczestnikowi konkursu[27][28][29]. W 2011 oddano 810 głosujących, a 133 z nich przyznano strojom zespołu Eldrine reprezentującego Gruzję[30][31]. Wokalista zespołu Sofio Toroszelidze miała na sobie w czarną sukienkę z zielonymi wstawkami, mającą – według piosenkarki – prezentować gruzińską kulturę. Drugie miejsce w głosowaniu zajął irlandzki duet Jedward (81 punktów), a trzecie – mołdawski zespół Zdob și Zdub (66 pkt)[32].

Przypisy

  1. „Avroviziya 2011” qalibi Azərbaycan oldu. trend.az, 2011-05-15. [dostęp 2014-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (azer.).
  2. „Eurovision Song Contest” 2011: Grand Prix in der Arena auf Schalke in Gelsenkirchen? [online], bild.de, 1 czerwca 2010 [dostęp 2021-05-26] (niem.).
  3. GERMANY – Seven cities already declared interest [online], web.archive.org, 2 czerwca 2010 [dostęp 2021-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-02].
  4. 6 miast walczy o Eurowizję 2011 | Eurowizja.org.
  5. Gdzie odbędzie się Eurowizja? | Eurowizja.org.
  6. Song Contest: Berlin bewirbt sich mit aufblasbarer Halle [online], m.tagesspiegel.de [dostęp 2021-05-26] (niem.).
  7. Wenn Lena in Düsseldorf singt, weicht Fortuna | WAZ.de [online], web.archive.org, 28 stycznia 2016 [dostęp 2024-03-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-28].
  8. Fortuna Düsseldorf 1895: DFL genehmigt Umzug in den Flinger Broich [online], web.archive.org, 9 października 2010 [dostęp 2021-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-09].
  9. Kai-Hinrich Renner, Hamburg kann den Eurovision Song Contest abhaken [online], abendblatt.de, 2 października 2010 [dostęp 2021-05-26] (niem.).
  10. And the winner is... Düsseldorf! [online], eurovision.tv, 12 października 2010 [dostęp 2024-03-25] (ang.).
  11. Angelika WölkeFrank Preuß, Eurovision Song Contest kommt nach Düsseldorf [online], derwesten.de, 7 października 2010 [dostęp 2021-05-26] (niem.).
  12. ESC Reference Group zebrała się w Belgradzie | Eurovision.tv.
  13. 43 kraje na liście uczestników w ESC 2011 | Eurovision.tv.
  14. Jon Ola Sand nowym producentem wykonawczym! | Eurovision.tv.
  15. 1 2 Düsseldorf gotowy na zmiany | Eurovision.tv.
  16. Szczegóły dotyczące konkursu w Düsselfdorfie | Eurovision.tv.
  17. Konkurs Piosenki Eurowizji Düsseldorf 2011 | TurquoiseBranding.com. [dostęp 2012-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-13)].
  18. Olena Omelyanchuk: Ukraine: a new final!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-02-28. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  19. Oksana Faryna: Scandal-tainted vote goes to Mika Newton. [w:] Kyiv Post [on-line]. kyivpost.com, 2011-03-04. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  20. Olena Omelyanchuk: Mika Newton confirmed as Ukrainian representative. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-03-02. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  21. Victor M. Escudero: Mika Newton, an angel from Ukraine. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-04-16. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  22. 1 2 3 EBU reveals split televoting and jury results | Eurovision.tv.
  23. 1 2 Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  24. 1 2 Status OGAE Polska. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  25. ogae.net – Eurovision Fanclub Network. [w:] OGAE [on-line]. ogae.net. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  26. Mikä ihmeen OGAE?. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. euroviisuklubi.fi. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)]. (fiń.).
  27. The Barbara Dex Award. [w:] Euro Dummies [on-line]. eurodummies.wordpress.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  28. Barbara Dex Award. [w:] Eurovision House [on-line]. eurovisionhouse.nl. [dostęp 2015-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).
  29. Media Handbook for Eurovision Song Contest 2012. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  30. Victor Hondal: Georgia: Eldrine wins Barbara Dex award. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2011-05-22. [dostęp 2013-05-26]. (ang.).
  31. Dariusz Sułek: Eldrine z nagrodą im. Barbary Dex. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-05-22. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
  32. Wiwi Bloggs: BARBARA DEX AWARD 2011: GEORGIA’S ELDRINE TOP WORST DRESSED LIST AT EUROVISION 2011. [w:] WIWIBLOGGS.COM [on-line]. wiwibloggs.com, 2011-05-23. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne