Konkurs Piosenki Eurowizji 1962

Konkurs Piosenki Eurowizji 1962

Informacje ogólne
Finał	18 marca 1962
Miejsce	Villa Louvigny, Luksemurg (Luksemburg)
Nadawca	Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion (CLT)
Prowadzący	Mireille Delannoy
Występ interwałowy	Achille Zavatta
Uczestnicy
Łącznie	16 reprezentacji
Mapa uczestników      Państwa uczestniczące w finale.      Państwa zdyskwalifikowane z udziału w finale.
Głosowanie
Każdy kraj wyznaczał 10-osobowe jury, które przyznało trzem ulubionym piosenkom kolejno 3,2 lub 1 punkt. Punkty poszczególnych sędziów zsumowano i stworzono punktację krajową.
Zero punktów	Austria  Belgia  Hiszpania  Holandia
Zwycięzca	Francja
Reprezentant	Isabelle Aubret
Piosenka	„Un premier amour”
Muzyka	Roland Valade
Tekst	Claude Henri Vic
Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 1961 1963 ►

7. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 18 marca 1962 w Villa Louvigny w Luksemburgu przez krajowego nadawcę publicznego CLT, dzięki zwycięstwu reprezentanta Luksemburgu podczas konkursu w 1961^[1].

Koncert finałowy prowadziła Mireille Delannoy, a zwyciężczynią została reprezentantka Francji – Isabelle Aubret, który za utwór „Un premier amour” otrzymała 26 punktów^[1].

Pierwszy raz w historii konkursu któryś z uczestników zdobył zero punktów, stając się tzw. „nul-pointerem”^[1]. W tym roku aż cztery kraje nie zdobyły ani jednego głosu: Austria, Belgia, Holandia i Hiszpania^[1].

Po występie Francji nastąpiła krótka przerwa w zasilaniu prądu, która zakłóciła transmisję koncertu w telewizji. Podobna sytuacja miała miejsce w trakcie holenderskiej prezentacji, która z powodu usterki niemal w całości odbyła się w ciemności^[1].

Luksemburg

Lokalizacja w Wielkim Księstwie Luksemburga.

Na organizację konkursu w 1962 wybrano Villa Louvigny. Budynek służył jako siedziba nadawcy Compagnie Luxembourgeoise de Télédiffusion, poprzednika RTL Group. Budynek siedziby znajduje się w Municipal Park w dystrykcie Ville Haute^[1].

W konkursie uczestniczyli reprezentanci wszystkich 16 nadawców publicznych, którzy brali udział w konkursie w 1961.

W konkursie uczestniczyło kilku wykonawców, którzy brali udział w poprzednich konkursach. Reprezentantem Belgii po raz czwarty został Fud Leclerc, który wcześniej startował w konkursie w 1956, 1958 i 1960. Reprezentujący Francję Jean Philippe brał udział w finale konkursu w 1959. Camillo Felgen i François Deguelt startowali w barwach, kolejno, Luksemburgu i Monako w finale konkursu w 1960.

Każdemu reprezentantowi towarzyszyła orkiestra, którą kierował wyznaczony przez kraj dyrygent.

Lp.	Kraj	Język	Artysta	Piosenka	Miejsce	Punkty
1	Finlandia	fiński	Marion Rung	„Tipi-tii”	7	4
2	Belgia	francuski	Fud Leclerc	„Ton nom”	13	0
3	Hiszpania	hiszpański	Victor Balaguer	„Llámame”	13	0
4	Austria	niemiecki	Eleonore Schwarz	„Nur in der Wiener Luft”	13	0
5	Dania	duński	Ellen Winther	„Vuggevise”	10	2
6	Szwecja	szwedzki	Inger Berggren	„Sol och vår”	7	4
7	RFN	niemiecki	Conny Froboess	„Zwei kleine Italiener”	6	9
8	Holandia	niderlandzki	De Spelbrekers	„Katinka”	13	0
9	Francja	francuski	Isabelle Aubret	„Un premier amour”	1	26
10	Norwegia	norweski	Inger Jacobsen	„Kom sol, kom regn”	10	2
11	Szwajcaria	francuski	Jean Philippe	„Le retour”	10	2
12	Jugosławia	serbsko-chorwacki	Lola Novaković	„Ne pali svetlo u sumrak”	4	10
13	Wielka Brytania	angielski	Ronnie Carroll	„Ring-A-Ding Girl”	4	10
14	Luksemburg	francuski	Camillo Felgen	„Petit bonhomme”	3	11
15	Włochy	włoski	Claudio Villa	„Addio, addio”	9	3
16	Monako	francuski	Francois Deguelt	„Dis rien”	2	13

Legenda:

     1. miejsce

Poniższy spis przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1961 wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa, a także nazwiskami komentatorów relacjonujących koncert dla lokalnych telewidzów^[18].

Kolejność głosowania i krajowi sekretarze

Komentatorzy