NHL (1997/1998)

W dniu 21 czerwca 1997 w hali Civic Arena w Pittsburghu (USA) odbył się 35 draft w historii. Z numerem pierwszym został wybrany Kanadyjczyk Joe Thornton przez Boston Bruins (najgorszy zespół sezonu 1996/97), z numerem drugim Patrick Marleau przez San Jose Sharks, a z numerem trzecim Fin Olli Jokinen przez Los Angeles Kings^[1].

Po raz pierwszy w historii mecze sezonu regularnego rozegrane zostały poza Ameryką Północną. Na otwarcie sezonu Vancouver Canucks i Mighty Ducks of Anaheim rozegrały dwa spotkania w Tokio.

48 Mecz Gwiazd ligi NHL odbył się 18 stycznia 1998 w hali General Motors Place w Vancouver. Gospodarzem była miejscowa drużyna Vancouver Canucks. Wystąpiły drużyny reprezentujące Amerykę Północną i Resztę Świata. Zwyciężyła drużyna Ameryki Północnej 9 : 8.

Konferencja Wschodnia Dywizja Atlantycka Lp. Drużyna M Z R P ZB SB Pkt 1. New Jersey Devils 82 48 11 23 225 166 107 2. Philadelphia Flyers 82 42 11 29 242 193 95 3. Washington Capitals 82 40 12 30 219 202 92 4. New York Islanders 82 30 11 41 212 225 71 5. New York Rangers 82 25 18 39 197 231 68 6. Florida Panthers 82 24 15 43 203 256 63 7. Tampa Bay Lightning 82 17 10 55 151 269 44 Dywizja Północno-Wschodnia Lp. Drużyna M Z R P ZB SB Pkt 1. Pittsburgh Penguins 82 40 18 24 228 188 98 2. Boston Bruins 82 39 13 30 221 194 91 3. Buffalo Sabres 82 36 17 29 211 187 89 4. Montreal Canadiens 82 37 13 32 235 208 87 5. Ottawa Senators 82 34 15 33 193 200 83 6. Carolina Hurricanes 82 33 8 41 200 219 74 x.

Konferencja Zachodnia Dywizja Centralna Lp. Drużyna M Z R P ZB SB Pkt 1. Dallas Stars 82 49 11 22 242 167 109 2. Detroit Red Wings 82 44 15 23 250 196 103 3. St. Louis Blues 82 45 8 29 256 204 98 4. Phoenix Coyotes 82 35 12 35 224 227 82 5. Chicago Blackhawks 82 30 13 39 192 199 73 6. Toronto Maple Leafs 82 30 9 43 194 237 69 x. Dywizja Pacyficzna Lp. Drużyna M Z R P ZB SB Pkt 1. Colorado Avalanche 82 39 17 26 231 205 95 2. Los Angeles Kings 82 38 11 33 227 225 87 3. Edmonton Oilers 82 35 10 37 215 224 80 4. San Jose Sharks 82 34 10 38 210 216 78 5. Calgary Flames 82 26 15 41 217 252 67 6. Mighty Ducks of Anaheim 82 43 13 42 205 261 65 7. Vancouver Canucks 82 25 14 43 224 273 64

Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,

Zawodnicy z pola^[2]

Punkty		Gole		Asysty		+/−
Jaromír Jágr	102	Teemu Selänne Peter Bondra	52	Jaromír Jágr Wayne Gretzky	67	Chris Pronger	+47
Peter Forsberg	91					Larry Murphy	+35
Pawieł Bure Wayne Gretzky	90	Pawieł Bure John LeClair	51	Peter Forsberg	66	Jason Allison	+33
				Ron Francis	62	John LeClair Randy McKay	+30
John LeClair Žigmund Pálffy Ron Francis	87	Žigmund Pálffy	45	Jozef Stümpel Adam Oates	58

Bramkarze^[2]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Obrony (w %)		GAA[a]		Shutouty		Zwycięstwa
Dominik Hašek	.932	Martin Brodeur	1.87	Dominik Hašek	13	Martin Brodeur	43
Tom Barrasso Trevor Kidd	.922	Ed Belfour	1.89	Martin Brodeur	10	Ed Belfour	37
		Dominik Hašek	2.08	Ed Belfour	9	Dominik Hašek Olaf Kölzig Chris Osgood	33
Olaf Kölzig	.920	Tom Barrasso	2.10	Curtis Joseph Jeff Hackett	8
Martin Brodeur Jeff Hackett	.917	Ron Hextal	2.17

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Dallas Stars zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 109 punktów. Była to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Colorado Avalanche, New Jersey Devils i Pittsburgh Penguins.

Konferencja Wschodnia

1. New Jersey Devils – mistrz Dywizji Atlantyckiej i Konferencji Wschodniej – 107 punktów
2. Pittsburgh Penguins – mistrz Dywizji Północno-wschodniej – 98 punktów
3. Philadelphia Flyers – 95 punktów
4. Washington Capitals – 92 punkty
5. Boston Bruins – 91 punktów
6. Buffalo Sabres – 89 punktów
7. Montreal Canadiens – 87 punktów
8. Ottawa Senators – 83 punkty

Konferencja Zachodnia

1. Dallas Stars – mistrz Dywizji Centralnej i Konferencji Zachodniej, zdobywca Presidents’ Trophy – 109 punktów
2. Colorado Avalanche – mistrz Dywizji Pacyficznej – 95 punktów
3. Detroit Red Wings – 103 punkty
4. St. Louis Blues – 98 punktów
5. Los Angeles Kings – 87 punktów
6. Phoenix Coyotes – 82 punkty
7. Edmonton Oilers – 80 punktów
8. San Jose Sharks – 78 punktów

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpoczęła się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, rozgrywana w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy (w tym wypadku Dallas Stars) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty. W finale gospodarzem pierwszego meczu jest drużyna, która zdobyła większą liczbę punktów w sezonie zasadniczym.

Zawodnicy z pola

Punkty		Gole		Asysty		+/−
Steve Yzerman (DET)	24	Siergiej Fiodorow (DET)	10	Steve Yzerman (DET)	18	Nicklas Lidström (DET) Larry Murphy (DET)	+12
Siergiej Fiodorow (DET)	20	Martin Lapointe (DET)	9	Nicklas Lidström (DET) Andriej Nikoliszyn (WSH)	13
Tomas Holmström (DET)	19	Tomas Holmström (DET) Siergiej Gonczar (WSH) Daniel Alfredsson (OTT) Peter Bondra (WSH) + 5 zawodników	7			Steve Yzerman (DET)	+10
Nicklas Lidström (DET)	19			Tomas Holmström (DET) Larry Murphy (DET)	12	Tomas Holmström (DET) Darren McCarty (DET) Bob Boughner (BUF) Calle Johansson (WSH)	+9
Joé Juneau (WSH) Adam Oates (WSH)	17

Bramkarze

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez co najmniej 600 minut.

Obrony (w %)		GAA[a]		Shutouty		Zwycięstwa
Olaf Kölzig (WSH)	.941	Ed Belfour (DAL)	1.80	Olaf Kölzig (WSH)	4	Chris Osgood (DET)	16
Dominik Hašek (BUF)	.938	Curtis Joseph (EDM)	1.93	Curtis Joseph (EDM)	3	Olaf Kölzig (WSH)	12
Curtis Joseph (EDM)	.928	Olaf Kölzig (WSH)	1.95	Chris Osgood (DET)	2	Dominik Hašek (BUF) Ed Belfour (DAL)	10
Ed Belfour (DAL)	.922	Dominik Hašek (BUF)	2.03	Dominik Hašek (BUF) Ed Belfour (DAL) + 3 bramkarzy	1
Chris Osgood (DET)	.918	Chris Osgood (DET)	2.12			Grant Fuhr (STL)	6