NHL (2015/2016)

W dniach 26-27 czerwca 2015 roku w amerykańskim mieście Sunrise w stanie Floryda w hali BB&T Center^[2] odbył się pięćdziesiąty trzeci w historii draft, w którym drużyny NHL mogą wybrać zawodników, którzy urodzili się pomiędzy 1 stycznia 1995 a 15 września 1997 roku. Dzięki zwycięstwie w loterii draftu po raz czwarty w historii pierwszy wybór draftu zdobył zespół Edmonton Oilers^[3]. Zespół z Edmonton wybrał Kanadyjczyka Connora McDavida dotychczas grającego w juniorskiej drużynie Erie Otters na pozycji środkowego. Kolejne dwa miejsca zajęli: amerykański środkowy Jack Eichel wybrany przez Buffalo Sabres, zaś jako trzeci wybrany został Kanadyjczyk Dylan Strome wybrany przez Arizona Coyotes.

Łącznie zostało wybranych 211 graczy z 13 państw: 80 z Kanady, 54 ze Stanów Zjednoczonych, 20 ze Szwecji, 17 z Rosji, 13 z Finlandii, 11 z Czech, 5 ze Słowacji, 4 ze Szwajcarii, 3 z Łotwy oraz po jednym z Białorusi, Chin, Holandii i Niemiec. Po raz pierwszy w historii draftu wybrany został chiński zawodnik. Został nim – Andong Song^[4].

W grudniu 2014 roku komisarz ligi Gary Bettman powiedział zespołom, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2015/2016 wzrośnie do 73 mln dolarów, powołując się na wahaniach kursu wartości dolara kanadyjskiego^[5]. Ostatecznie salary cup ustalone zostało na poziomie 71,4 miliona dolarów^[6].

61 Mecz Gwiazd ligi NHL odbył się 31 stycznia 2016 w hali Bridgestone Arena w Nashville. Gospodarzem po raz pierwszy była miejscowa drużyna Nashville Predators. Zawody odbyły się w nowej formule. Wystąpiły cztery drużyny reprezentujące poszczególne dywizje. Zwyciężyła drużyna Dywizji Pacyficznej, która w finale pokonała 1:0 drużynę Dywizji Atlantyckiej. MVP turnieju wybrany został John Scott^[7].

Pozycję każdego zespołu w konferencji są określane w następującej kolejności:

1. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym lub po dogrywce (nie po rzutach karnych), w tabelach podane w ostatniej kolumnie (ZRD);
2. Punkty we wzajemnych meczach;
3. Różnica bramek we wszystkich meczach.

Konferencja Wschodnia Dywizja Atlantycka Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD 1. Florida Panthers 82 47 9 26 239 203 103 40 2. Tampa Bay Lightning 82 46 5 31 227 201 97 43 3. Detroit Red Wings 82 41 11 30 211 224 93 39 4. Boston Bruins 82 42 9 31 240 230 93 38 5. Ottawa Senators 82 38 9 35 236 247 85 32 6. Montreal Canadiens 82 38 6 38 221 236 82 33 7. Buffalo Sabres 82 35 11 36 201 222 81 33 8. Toronto Maple Leafs 82 29 11 42 198 246 69 23 Dywizja Metropolitalna Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD 1. Washington Capitals 82 56 8 18 252 193 120 52 2. Pittsburgh Penguins 82 48 8 26 245 203 104 44 3. New York Rangers 82 46 9 27 236 217 101 43 4. New York Islanders 82 45 10 27 232 216 100 40 5. Philadelphia Flyers 82 41 14 27 214 218 96 38 6. Carolina Hurricanes 82 35 16 31 198 226 86 33 7. New Jersey Devils 82 38 8 36 184 208 84 36 8. Columbus Blue Jackets 82 34 8 40 219 252 76 28

Konferencja Zachodnia Dywizja Centralna Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD 1. Dallas Stars 82 50 9 23 267 230 109 48 2. St. Louis Blues 82 49 9 24 224 201 107 44 3. Chicago Blackhawks 82 47 9 26 235 209 103 46 4. Nashville Predators 82 41 14 27 228 215 96 37 5. Minnesota Wild 82 38 11 33 216 206 87 35 6. Colorado Avalanche 82 39 4 39 216 240 82 35 7. Winnipeg Jets 82 35 8 39 215 239 78 32 x. Dywizja Pacyfiku Lp. Drużyna M Z PK P ZB SB Pkt ZRD 1. Anaheim Ducks 82 46 11 25 218 192 103 43 2. Los Angeles Kings 82 48 6 28 225 195 102 46 3. San Jose Sharks 82 46 6 30 241 210 98 42 4. Arizona Coyotes 82 35 8 39 209 245 78 34 5. Calgary Flames 82 35 7 40 231 260 77 33 6. Vancouver Canucks 82 31 13 38 191 243 75 26 7. Edmonton Oilers 82 31 8 43 203 245 70 27 x.

Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,     = awans do playoff jako dzika karta

Zawodnicy z pola^[8]

Punkty		Gole		Asysty		+/-
Patrick Kane	106	Aleksandr Owieczkin	50	Erik Karlsson	66	Tyler Toffoli	+35
Jamie Benn	89	Patrick Kane	46	Joe Thornton	63	Anže Kopitar	+34
Sidney Crosby	85	Jamie Benn	41	Patrick Kane	60	Brian Campbell	+31
Joe Thornton	82	Władimir Tarasienko	40	Jewgienij Kuzniecow	57	Chris Kunitz	+29
Erik Karlsson	82	Joe Pavelski	38	Blake Wheeler	52	Colton Parayko	+28

Bramkarze^[8]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Obrony (w %)		GAA[9]		Shutouty		Zwycięstwa
Brian Elliott	.930	Ben Bishop	2.06	Corey Crawford	7	Braden Holtby	48
Ben Bishop	.926	John Gibson	2.07	Jake Allen	6	Jonathan Quick	40
Thomas Greiss	.925	Brian Elliott	2.07	Ben Bishop	6	Martin Jones	37
Michal Neuvirth	.924	Cory Schneider	2.15	Martin Jones	6	Corey Crawford	35
Corey Crawford	.924	Al Montoya	2.18	Devan Dubnyk	5	Roberto Luongo	35

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Washington Capitals zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 120 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniają mistrzowie dywizji: Dallas Stars, Anaheim Ducks oraz Florida Panthers.

Konferencja Wschodnia

Dywizja atlantycka

1. Florida Panthers – mistrz dywizji atlantyckiej oraz 103 punkty
2. Tampa Bay Lightning – 97 punktów
3. Detroit Red Wings – 93 punkty

Dywizja metropolitalna

1. Washington Capitals – mistrz dywizji metropolitalnej i konferencji wschodniej w sezonie zasadniczym, zdobywca Presidents’ Trophy, 120 punktów
2. Pittsburgh Penguins – 104 punkty
3. New York Rangers – 101 punktów
4. New York Islanders – dzika karta, 100 punktów (40 zwycięstw)
5. Philadelphia Flyers – dzika karta, 96 punktów (38 zwycięstw)

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie play-off, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

Pierwsze mecze play-off odbyły się w nocy z 13 na 14 kwietnia 2016 CEST. Wyżej rozstawiona drużyna jest pokazana w górnym rządu pary.