NHL (2017/2018)

W dniach 23–24 czerwca 2017 w hali United Center w Chicago (Stany Zjednoczone) odbył się 55 draft w historii. Z numerem jeden został wybrany Szwajcar Nico Hischier przez klub New Jersey Devils, z numerem drugim Kanadyjczyk Nolan Patrick przez Philadelphia Flyers a z numerem trzecim Fin Miro Heiskanen przez Dallas Stars^[1].

18 czerwca 2017 roku liga i Stowarzyszenie graczy NHL poinformowały, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2017/2018 wyniesie 75 mln dolarów^[2].

Od 16 września do 1 października 2017 31 zespołów rozgrywało spotkania kontrolne. Dla propagowania Ligi NHL na świecie 21 i 23 sierpnia Los Angeles Kings i Vancouver Canucks rozegrały spotkania w Szanghaju i Pekinie^[3][4].

Po sześciu latach przerwy (od 2011) NHL powróciła do rozgrywania wybranych spotkań sezonu regularnego poza Ameryką Północną^[5]. 10 i 11 listopada 2017 w hali Ericsson Globe w Sztokholmie odbyły się spotkania pomiędzy Colorado Avalanche i Ottawa Senators. Obydwa spotkania wygrali Senatorowie z Ottawy^[6][7]. Honorowej inauguracji pierwszego meczu dokonał Peter Forsberg a drugiego Daniel Alfredsson. Po raz pierwszy były to w Europie mecze rozgrywane w trakcie sezonu a nie na jego inaugurację.

Dla uczczenia stulecia ligi NHL, 16 grudnia 2017, na stadionie TD Place Stadium w Parku Lansdowne w Ottawie odbył się mecz pomiędzy Montreal Canadiens i Ottawa Senators. Mecz otrzymał uroczystą oprawę a drużyny wystąpiły w strojach nawiązujących do początków NHL. 19 grudnia 1917 mecz między tymi drużynami zainaugurował rozgrywki nowo powołanej ligi^[8]. W obecności 33 959 widzów spotkanie uroczyście otworzyli Guy Lafleur i Daniel Alfredsson. Zwyciężyła drużyna Senatorów z Ottawy 3:0^[9][10].

1 stycznia 2018 odbyło się tradycyjne spotkanie w ramach NHL Winter Classic. Na otwartym stadionie Citi Field w Nowym Jorku w obecności 41 821 widzów zmierzyły się drużyny New York Rangers i Buffalo Sabres. Po golu w doliczonym czasie gry zwyciężyła drużyna z Nowego Jorku 3:2^[11].

63 Mecz Gwiazd ligi NHL odbył się 28 stycznia 2018 w hali Amalie Arena w Tampa. Gospodarzem po raz drugi (poprzednio w 1999) była miejscowa drużyna Tampa Bay Lightning. Tak jak w latach 2016 i 2017 wystąpiły cztery drużyny reprezentujące poszczególne dywizje. Zwyciężyła drużyna Dywizji Pacyficznej, która w finale pokonała dywizję Atlantycką 5:2^[12]. MVP turnieju został Brock Boeser z Vancouver Canucks^[13].

3 marca 2018 odbył się kolejny mecz na otwartym stadionie. Na Memorial Stadium na terenie United States Naval Academy w Annapolis zmierzyły się drużyny Washington Capitals i Toronto Maple Leafs. W obecności 29 516 widzów zwyciężyła drużyna z Waszyngtonu 5 : 2^[14]. Mecz poprzedziło między innymi uhonorowanie drużyny Stanów Zjednoczonych w hokeju na lodzie kobiet, zdobywczyń złotego medalu olimpijskiego^[15].

W tabelach przedstawiono wyniki końcowe w poszczególnych dywizjach oraz po 41. (półmetek sezonu) i 62. meczu (3/4 sezonu) niezależnie od terminu jego rozegrania.

Pozycję każdego zespołu w konferencji przy równej ilości punktów określa się w następującej kolejności:

1. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym lub po dogrywce (nie po rzutach karnych), w tabelach podane w ostatniej kolumnie (ZRD);
2. Punkty we wzajemnych meczach;
3. Różnica bramek we wszystkich meczach.

Konferencja Wschodnia Dywizja Metropolitalna Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Washington Capitals 82 49 26 7 259 239 105 46 2. Pittsburgh Penguins 82 47 29 6 272 250 100 45 3. Philadelphia Flyers 82 42 26 14 251 243 98 40 4. Columbus Blue Jackets 82 45 30 7 242 230 97 39 5. New Jersey Devils 82 44 29 9 248 244 97 39 6. Carolina Hurricanes 82 36 35 11 228 256 83 33 7. New York Islanders 82 35 37 10 264 296 80 32 8. New York Rangers 82 34 39 9 231 268 77 31 Po 3/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Washington Capitals 62 35 20 7 194 184 77 32 2. Pittsburgh Penguins 62 36 22 4 201 181 76 34 3. Philadelphia Flyers 62 33 19 10 188 178 76 32 4. New Jersey Devils 62 32 22 8 185 188 72 28 5. Columbus Blue Jackets 62 31 26 5 163 174 67 25 6. New York Islanders 62 29 26 7 206 223 65 26 7. Carolina Hurricanes 62 27 25 10 164 189 64 24 8. New York Rangers 62 27 30 5 175 198 59 24 Na pólmetku sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Washington Capitals 41 25 13 3 128 117 53 22 2. New Jersey Devils 41 22 11 8 130 125 52 19 3. New York Rangers 41 22 14 5 127 115 49 19 4. Columbus Blue Jackets 41 23 15 3 115 115 49 19 5. Carolina Hurricanes 41 19 14 8 115 126 46 16 6. Philadelphia Flyers 41 18 15 8 119 121 44 18 7. New York Islanders 41 20 17 4 141 150 44 18 8. Pittsburgh Penguins 41 20 18 3 116 129 43 18

Konferencja Wschodnia Dywizja Atlantycka Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Tampa Bay Lightning 82 54 23 5 296 236 113 48 2. Boston Bruins 82 50 20 12 270 214 112 47 3. Toronto Maple Leafs 82 49 26 7 277 232 105 42 4. Florida Panthers 82 44 30 8 248 246 96 41 5. Detroit Red Wings 82 30 39 13 217 255 73 25 6. Montreal Canadiens 82 29 40 13 209 264 71 27 7. Ottawa Senators 82 28 43 11 221 291 67 26 8. Buffalo Sabres 82 25 45 12 199 280 62 24 Po 3/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Tampa Bay Lightning 62 42 17 3 223 167 87 39 2. Boston Bruins 62 39 15 8 207 157 86 36 3. Toronto Maple Leafs 62 37 20 5 205 172 79 32 4. Florida Panthers 62 31 25 6 185 198 68 29 5. Detroit Red Wings 62 26 26 10 165 183 62 22 6. Montreal Canadiens 62 23 29 10 157 194 56 21 7. Ottawa Senators 62 21 31 10 168 219 52 19 8. Buffalo Sabres 62 18 33 11 147 205 47 18 Na półmetku sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Tampa Bay Lightning 41 29 9 3 150 101 61 27 2. Boston Bruins 41 24 10 7 135 105 55 21 3. Toronto Maple Leafs 41 23 16 2 135 120 48 21 4. Detroit Red Wings 41 17 17 7 112 127 41 14 5. Florida Panthers 41 17 18 6 113 133 40 15 6. Montreal Canadiens 41 17 20 4 103 127 38 15 7. Ottawa Senators 41 14 18 9 113 146 37 13 8. Buffalo Sabres 41 10 22 9 91 139 29 10

Konferencja Zachodnia Dywizja Pacyficzna Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Vegas Golden Knights 82 51 24 7 272 228 109 47 2. Anaheim Ducks 82 44 25 13 235 216 101 40 3. San Jose Sharks 82 45 27 10 252 229 100 40 4. Los Angeles Kings 82 45 29 8 239 203 98 43 5. Calgary Flames 82 37 35 10 218 248 84 35 6. Edmonton Oilers 82 36 40 6 234 263 78 31 7. Vancouver Canucks 82 31 40 11 218 264 73 31 8. Arizona Coyotes 82 29 41 12 208 256 70 27 Po 3/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Vegas Golden Knights 62 41 16 5 217 169 87 39 2. San Jose Sharks 62 33 21 8 180 173 74 29 3. Anaheim Ducks 62 31 20 11 171 170 73 27 4. Los Angeles Kings 62 33 24 5 177 155 71 31 5. Calgary Flames 62 31 22 9 177 184 71 29 6. Edmonton Oilers 62 27 31 4 177 204 58 24 7. Vancouver Canucks 62 24 31 7 167 201 55 24 8. Arizona Coyotes 62 18 34 10 148 205 46 17 Na półmetku sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Vegas Golden Knights 41 29 10 2 143 113 60 27 2. Los Angeles Kings 41 24 12 5 123 95 53 22 3. San Jose Sharks 41 22 13 6 116 111 50 20 4. Calgary Flames 41 21 16 4 115 119 46 19 5. Anaheim Ducks 41 19 14 8 114 115 46 17 6. Edmonton Oilers 41 18 20 3 116 132 39 17 7. Vancouver Canucks 41 16 19 6 108 135 38 16 8. Arizona Coyotes 41 9 27 5 94 146 23 8

Konferencja Zachodnia Dywizja Centralna Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Nashville Predators 82 53 18 11 267 211 117 47 2. Winnipeg Jets 82 52 20 10 277 218 114 48 3. Minnesota Wild 82 45 26 11 253 232 101 42 4. Colorado Avalanche 82 43 30 9 257 237 95 41 5. St. Louis Blues 82 44 32 6 226 222 94 41 6. Dallas Stars 82 42 32 8 235 225 92 38 7. Chicago Blackhawks 82 33 39 10 229 256 76 32 x. Po 3/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Nashville Predators 62 39 14 9 202 160 87 34 2. Winnipeg Jets 62 37 16 9 208 164 83 35 3. Minnesota Wild 62 35 20 7 188 174 77 32 4. Dallas Stars 62 35 23 4 184 164 74 31 5. St. Louis Blues 62 34 24 4 173 160 72 31 6. Colorado Avalanche 62 33 24 5 190 186 71 32 7. Chicago Blackhawks 62 27 27 8 176 176 62 26 x. Na półmetku sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Nashville Predators 41 24 11 6 129 113 54 21 2. Winnipeg Jets 41 23 11 7 136 113 53 22 3. St. Louis Blues 41 24 15 2 119 102 50 22 4. Colorado Avalanche 41 22 16 3 135 124 47 21 5. Minnesota Wild 41 22 16 3 121 116 47 20 6. Dallas Stars 41 22 16 3 123 114 47 19 7. Chicago Blackhawks 41 20 15 6 125 114 46 20 x.

Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,     = awans do playoff jako dzika karta

Zawodnicy z pola^[16]

Punkty		Gole		Asysty		+/-
Connor McDavid (EDM)	108	Aleksandr Owieczkin (WSH)	49	Claude Giroux (PHI) Blake Wheeler (WPG)	68	William Karlsson (VGK)	+49
Claude Giroux (PHI)	102	Patrik Laine (WPG)	44			Jonathan Marchessault (VGK)	+36
Nikita Kuczerow (TBL)	100	William Karlsson (VGK)	43	Connor McDavid (EDM)	67	Yanni Gourde (TBL) Josh Manson (ANA) Sean Couturier (PHI)	+34
Jewgienij Małkin (PIT)	98	Jewgienij Małkin (PIT) Eric Staal (MIN)	42	Jakub Voráček (PHI)	65
Nathan MacKinnon (COL)	97			Mathew Barzal (NYI)	63

Bramkarze^[17]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Obrony (w %)		GAA[18]		Shutouty		Zwycięstwa
Carter Hutton (STL)	.931	Carter Hutton (STL)	2.09	Pekka Rinne (NSH) Andriej Wasilewskij (TBL)	8	Andriej Wasilewskij (TBL) Connor Hellebuyck (WPG)	44
Antti Raanta (ARI)	.930	Marc-André Fleury (VGK) Antti Raanta (ARI)	2.24
Roberto Luongo (FLA) Corey Crawford (CHI)	.929			Connor Hellebuyck (WPG)	6	Pekka Rinne (NSH)	42
		Corey Crawford (CHI)	2.27	Frederik Andersen (TOR) Ben Bishop (DAL) Devan Dubnyk (MIN) Jonathan Quick (LAK) Siergiej Bobrowski (CBJ)	5	Frederik Andersen (TOR)	38
Ryan Miller (ANA)	.928	Pekka Rinne (NSH)	2.31			Siergiej Bobrowski (CBJ)	37

Jubileuszowe i rekordowe osiągnięcia, które miały miejsce w trakcie sezonu zasadniczego 2017-2018.

Data	Osiągnięcie
18 października[19]	Patrick Marleau (Toronto Maple Leafs) wystąpił po raz 1500 w spotkaniu z Detroit Red Wings. Jest 18 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1500 i więcej spotkań a trzecim po Jaromírze Jágrze (1714) i Jarome Iginlii (1554) z zawodników aktywnych.
26 października[20][21]	Rick Nash (New York Rangers) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Arizona Coyotes. Jest 314 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Pierwsze spotkanie rozegrał 10 października 2002 w barwach Columbus Blue Jackets w wieku 18 lat.
1 listopada[22][23]	Joe Thornton (San Jose Sharks) zdobył 1400 punkt asystując przy golu Joe Pavelskiego w meczu z Nashville Predators. Jest 20 zawodnikiem ligi NHL, który zdobył 1400 punktów i więcej. Wyprzedza go Dale Hawerchuk z 1409 punktami.
4 listopada[24]	Scott Hartnell (Nashville Predators) wystąpił po raz 1200 w spotkaniu z Anaheim Ducks. Jest 110 zawodnikiem w historii ligi NHL oraz 9 aktywnym, który rozegrał 1200 i więcej spotkań. Jubileusz uświetnił zdobyciem bramki.
4 listopada[25]	Andrew Cogliano (Anaheim Ducks) rozegrał 800 kolejnych meczów w sezonie zasadniczym od debiutu 4 października 2007 w barwach Edmonton Oilers (2007-2011) a następnie Anaheim Ducks (2011-2017). Jest to czwarta najdłuższa seria w historii ligi NHL. Liderem jest Doug Jarvis z 964 meczami.
9 listopada[26]	Eric Staal (Minnesota Wild) zaliczył 500 asystę przy golu Jasona Zuckera w meczu z Montreal Canadiens. Jest 141 zawodnikiem ligi NHL, który uzyskał 500 asyst i więcej.
10 listopada[27]	Roberto Luongo (Florida Panthers) wystąpił po raz 455 w zwycięskim spotkaniu. Awansował na 4 miejsce wśród bramkarzy ligi NHL pod względem liczby zwycięstw. Uzyskał je w 973 meczach. Wyprzedzają go tylko Martin Brodeur (691), Patrick Roy (551) i Ed Belfour (484).
15 listopada[28]	Antoine Vermette (Anaheim Ducks) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Boston Bruins. Jest 315 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
22 listopada[29]	Justin Williams (Carolina Hurricanes) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z New York Rangers. Jest 185 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
26 listopada[30]	100-lecie powstania NHL. 26 listopada 1917 w Hotelu Windsor w Montrealu przedstawiciele klubów Montreal Canadiens, Montreal Wanderers, Ottawa Senators, Toronto Arenas i Quebec Bulldogs zdecydowali o utworzeniu nowej ligi.
30 listopada[31]	Daniel Sedin (Vancouver Canucks) zdobył 1000 punkt strzelając gola w meczu z Nashville Predators. Jest 87 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 1000 punktów i więcej.
6 grudnia[32]	Marián Gáborík (Los Angeles Kings) zdobył 400 gola w meczu z Minnesota Wild. Jest 94 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 400 bramek i więcej.
6 grudnia	Anže Kopitar (Los Angeles Kings) zaliczył 500 asystę przy golu Mariána Gáboríka w meczu z Minnesota Wild. Jest 142 zawodnikiem ligi NHL, który uzyskał 500 asyst i więcej.
9 grudnia[33]	Mike Smith (Calgary Flames) wystąpił po raz 500 w spotkaniu z Vancouver Canucks. Jest 69 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 500 i więcej spotkań.
12 grudnia[34]	Patrick Marleau (Toronto Maple Leafs) zdobył 1100 punkt strzelając bramkę w spotkaniu z Philadelphia Flyers. Jest 60 zawodnikiem w historii ligi NHL a czwartym aktywnym po Jaromírze Jágrze (1921), Joe Thorntonie (1412) i Mariánie Hossie (1134), który zdobył 1100 i więcej punktów.
12 grudnia[35]	Cam Ward (Carolina Hurricanes) wystąpił po raz 300 w zwycięskim spotkaniu. Jest 32 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
13 grudnia[36]	Henrik Sedin (Vancouver Canucks) zaliczył 800 asystę przy golu Aleksandra Burmistrowa w meczu z Nashville Predators. Jest 31 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 800 asyst i więcej.
13 grudnia[37]	Kari Lehtonen (Dallas Stars) wystąpił po raz 300 w zwycięskim spotkaniu. Jest 33 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
15 grudnia[38]	Marián Gáborík (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z New York Rangers. Jest 316 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Jubileusz uświetnił bramką i asystą.
21 grudnia[39]	Dustin Brown (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Colorado Avalanche. Jest 317 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Jubileusz uświetnił zwycięską bramką.
22 grudnia[40]	Matt Cullen (Minnesota Wild) wystąpił po raz 1400 w spotkaniu z Florida Panthers. Jest 38 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1400 i więcej spotkań.
28 grudnia	Marc-André Fleury (Vegas Golden Knights) wystąpił po raz 700 w spotkaniu z Los Angeles Kings. Jest 27 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 700 i więcej spotkań.
3 stycznia[41]	Andreas Athanasiou (Detroit Red Wings) w spotkaniu z Ottawa Senators uzyskał bramkę w 6 sekundzie dogrywki. Wyrównał tym rekordowe osiągnięcie sezonu zasadniczego w historii ligi NHL. W 6 sekundzie dogrywki bramki zdobyli wcześniej Mats Sundin (30.12.1995), David Legwand (9.03.2006) i Aleksandr Owieczkin (15.12.2006).
5 stycznia[42]	Henrik Zetterberg (Detroit Red Wings) zaliczył 600 asystę przy golu Gustava Nyquista w meczu z Florida Panthers. Jest 85 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 600 asyst i więcej.
10 stycznia	Craig Anderson (Ottawa Senators) wystąpił po raz 250 w zwycięskim spotkaniu. Jest 53 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
17 stycznia[43]	Ryan Getzlaf (Anaheim Ducks) zaliczył 600 asystę przy golu Rickarda Rakella w meczu z Pittsburgh Penguins. Jest 86 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 600 asyst i więcej.
25 stycznia[44]	Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) zaliczył 500 asystę przy golu Nicklasa Backstroma w meczu z Florida Panthers. Jest 143 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 500 asyst i więcej.
30 stycznia[45]	Dan Hamhuis (Dallas Stars) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Los Angeles Kings. Jest 318 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
3 lutego[46]	Zdeno Chara (Boston Bruins) wystąpił po raz 1400 w spotkaniu z Toronto Maple Leafs. Jest 39 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1400 i więcej spotkań.
3 lutego[47]	Henrik Sedin (Vancouver Canucks) wystąpił po raz 1300 w spotkaniu z Tampa Bay Lightning. Jest 62 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1300 i więcej spotkań.
11 lutego[48]	Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zdobył 400 gola w meczu z St. Louis Blues. Jest 95 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 400 bramek i więcej.
15 lutego[49]	Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) zdobył 1100 punkt mając asystę przy bramce Toma Wilsona w spotkaniu z Minnesota Wild. Jest 61 zawodnikiem w historii ligi NHL a trzecim aktywnym po Joe Thorntonie (1427) i Patricku Marleau (1114), który zdobył 1100 i więcej punktów.
16 lutego	Jay Bouwmeester (St. Louis Blues) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 186 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
17 lutego[50]	Patrick Kane (Chicago Blackhawks) zaliczył 500 asystę przy golu Artioma Anisimowa w meczu z Washington Capitals. Jest 144 zawodnikiem ligi NHL, który uzyskał 500 asyst i więcej.
22 lutego[51]	Pekka Rinne (Nashville Predators) wystąpił po raz 300 w zwycięskim spotkaniu. Jest 34 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
6 marca[52]	Pekka Rinne (Nashville Predators) zaliczył 50 shutout w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 28 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał taką liczbę spotkań bez puszczonej bramki.
7 marca[53]	Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zdobył 1100 punkt mając asystę przy bramce, którą zdobył Conor Sheary w spotkaniu z Philadelphia Flyers. Jest 62 zawodnikiem w historii ligi NHL a czwartym aktywnym po Joe Thorntonie (1427), Patricku Marleau (1118) i Aleksandrze Owieczkinie (1107), który zdobył 1100 i więcej punktów.
10 marca[54]	Henrik Lundqvist (New York Rangers) wystąpił po raz 800 w spotkaniu z Florida Panthers. Jest 15 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał taką liczbę meczów.
12 marca[55][56]	Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) zdobył 600 gola w meczu z Winnipeg Jets. Jest 20 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 600 bramek i więcej.
12 marca[57]	Marc-André Fleury (Vegas Golden Knights) wystąpił po raz 400 w zwycięskim spotkaniu. Jest 13 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw. Z bramkarzy aktywnych wyprzedzają go jedynie Roberto Luongo (467) i Henrik Lundqvist (430).
21 marca[58]	Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zaliczył 700 asystę przy golu Jake'a Guentzela w meczu z Montreal Canadiens. Jest 53 zawodnikiem ligi NHL, który uzyskał 700 asyst i więcej.
21 marca[59]	Jason Chimera (Anaheim Ducks) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Calgary Flames. Jest 187 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
21 marca[59]	Matt Stajan (Calgary Flames) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Anaheim Ducks. Jest 319 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
25 marca[60]	Daniel Sedin (Vancouver Canucks) wystąpił po raz 1300 w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 63 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1300 i więcej spotkań.
29 marca[61]	Brent Seabrook (Chicago Blackhawks) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Winnipeg Jets. Jest 320 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
31 marca	Mike Fisher (Nashville Predators) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Buffalo Sabres. Jest 188 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
1 kwietnia[62]	Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Pittsburgh Penguins. Jest 321 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. 54, który dokonał tego w jednym klubie.
5 kwietnia[63]	Roberto Luongo (Florida Panthers) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Boston Bruins. Jest 3 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Wyprzedzają go jedynie Martin Brodeur (1266) i Patrick Roy (1029).

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Nashville Predators zdobywca Presidents' Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 118 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Washington Capitals, Tampa Bay Lightning oraz Vegas Golden Knights.

Faza play-off rozgrywana jest w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents' Trophy zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

Mecze play-off rozpoczęły się 11 kwietnia 2018. Wyżej rozstawiona drużyna jest pokazana w górnym rzędzie pary.

Zawodnicy z pola

Punkty		Gole		Asysty		+/-
Jewgienij Kuzniecow (WSH)	32	Aleksandr Owieczkin (WSH)	15	Jewgienij Kuzniecow (WSH)	20	Brooks Orpik (WSH)	+17
Aleksandr Owieczkin (WSH)	27	Mark Scheifele (WPG)	14	Blake Wheeler (WPG) Nicklas Bäckström (WSH)	18	Jewgienij Kuzniecow (WSH)	+12
Nicklas Bäckström (WSH)	23	Jewgienij Kuzniecow (WSH)	12			John Carlson (WSH) Tom Wilson (WSH)	+11
Reilly Smith (VGK)	22	Jake Guentzel (PIT)	10	Reilly Smith (VGK)	17
Jake Guentzel (PIT) Sidney Crosby (PIT) Blake Wheeler (WPG) Jonathan Marchessault (VGK) T.J. Oshie (WSH)	21	Sidney Crosby (PIT)	9	John Carlson (WSH)	15	Jake Guentzel (PIT)	+10

Bramkarze

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez co najmniej 600 minut.

Obrony (w %)		GAA[18]		Shutouty		Zwycięstwa
Marc-André Fleury (VGK)	.927	Braden Holtby (WSH)	2.16	Marc-André Fleury (VGK)	4	Braden Holtby (WSH)	16
Connor Hellebuyck (WPG)	.922	Marc-André Fleury (VGK)	2.24	Pekka Rinne (NSH) Matt Murray (PIT) Braden Holtby (WSH) Martin Jones (SJS) Connor Hellebuyck (WPG)	2	Marc-André Fleury (VGK)	13
Braden Holtby (WSH)	.922	Connor Hellebuyck (WPG)	2.36			Andriej Wasilewskij (TBL)	11
Andriej Wasilewskij (TBL)	.918	Matt Murray (PIT)	2.43			Connor Hellebuyck (WPG)	9
Matt Murray (PIT) Devan Dubnyk (MIN)	.908	Andriej Wasilewskij (TBL)	2.58			Pekka Rinne (NSH)	7