NHL (2018/2019)

W dniach 22–23 czerwca 2018 w hali American Airlines Center w Dallas (Stany Zjednoczone) odbył się 56 draft w historii^[1]. 28 kwietnia 2018 w losowaniu poprzedzającym draft wybrane zostały drużyny mające pierwszeństwo naboru. Pierwszeństwo wylosowała drużyna Buffalo Sabres przed Carolina Hurricanes i Montreal Canadiens^[2]. Z pierwszym numerem wybrany został Szwed Rasmus Dahlin, a następnie Rosjanin Andriej Swiecznikow i Fin Jesperi Kotkaniemi^[3].

8 grudnia 2017 roku liga i Stowarzyszenie graczy NHL poinformowały, że prognozowany pułap wynagrodzeń na sezon 2018/2019 wyniesie 78 – 82 mln dolarów^[4]. Ostatecznie, w czerwcu 2018, ustalony został na poziomie 79,5 mln, co stanowi wzrost o 4,5 mln w stosunku do poprzedniego sezonu^[5].

Tradycyjnie we wrześniu i październiku 31 zespołów NHL rozgrywało spotkania kontrolne. Dla propagowania Ligi NHL na świecie 15 i 19 września Boston Bruins i Calgary Flames rozegrały spotkania w Shenzhen i Pekinie^[6]. W Europie towarzyskie spotkania rozegrały 1 października New Jersey Devils w Bernie z SC Bern^[7] i 3 października Edmonton Oilers w Kolonii z Kölner Haie.

Kolejny rok NHL kontynuuje rozgrywanie meczów sezonu zasadniczego poza Ameryką Północną. 6 października w Göteborgu (Szwecja) odbyło się spotkanie New Jersey Devils z Edmonton Oilers. Zwyciężyła drużyna Devils 5:2^[8]. 1 i 2 listopada w Helsinkach doszło do meczów Florida Panthers z Winnipeg Jets. W pierwszym zwyciężyła drużyna Jets 4:2. Uroczystego rozpoczęcia meczu dokonał Teemu Selänne^[9]. W drugim spotkaniu 4:2 zwyciężyła drużyna Panthers, a uroczyście mecz rozpoczął Teppo Numminen^[10].

1 stycznia 2019 odbyło się tradycyjne spotkanie w ramach NHL Winter Classic. Na otwartym stadionie Notre Dame Stadium w Notre Dame zmierzyły się drużyny Boston Bruins i Chicago Blackhawks. Zwyciężyła 4 : 2 drużyna z Bostonu^[11].

64 Mecz Gwiazd ligi NHL odbył się 26 stycznia 2019 w hali SAP Center w San Jose. Gospodarzem ponownie (poprzednio w 1997) była miejscowa drużyna San Jose Sharks^[12]. Tak jak w latach 2016–2018 wystąpiły cztery drużyny reprezentujące poszczególne dywizje. Zwyciężyła drużyna Dywizji Metropolitalnej, która w finale pokonała zespół Dywizji Centralnej 10 : 5. MVP wybrany został Sidney Crosby^[13].

23 lutego 2019 odbył się kolejny mecz na otwartym stadionie. Na Lincoln Financial Field w Filadelfii zmierzyły się drużyny Pittsburgh Penguins i Philadelphia Flyers. Zwyciężyła drużyna z Filadelfii 4 : 3^[14].

W tabelach przedstawiono tabele końcowe w poszczególnych dywizjach oraz po 62. (3/4 sezonu), 41. (półmetek sezonu) i 21. meczu (1/4 sezonu) niezależnie od terminu jego rozegrania.

Pozycję każdego zespołu w konferencji przy równej liczbie punktów określa się w następującej kolejności:

1. Większa liczba zwycięstw w czasie regularnym lub po dogrywce (nie po rzutach karnych), w tabelach podane w ostatniej kolumnie (ZRD);
2. Punkty we wzajemnych meczach;
3. Różnica bramek we wszystkich meczach.

Konferencja Wschodnia Dywizja Metropolitalna Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Washington Capitals 82 48 26 8 278 249 104 44 2. New York Islanders 82 48 27 7 228 196 103 43 3. Pittsburgh Penguins 82 44 26 12 273 241 100 42 4. Carolina Hurricanes 82 46 29 7 245 223 99 44 5. Columbus Blue Jackets 82 47 31 4 258 232 98 45 6. Philadelphia Flyers 82 37 37 8 244 281 82 34 7. New York Rangers 82 32 36 14 227 272 78 26 8. New Jersey Devils 82 31 41 10 222 275 72 28 Po 3/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. New York Islanders 62 36 19 7 179 149 79 33 2. Washington Capitals 62 34 21 7 207 198 75 31 3. Columbus Blue Jackets 62 35 24 3 197 185 73 35 4. Carolina Hurricanes 62 33 23 6 181 170 72 32 5. Pittsburgh Penguins 62 32 22 8 213 195 72 31 6. Philadelphia Flyers 62 29 26 7 183 209 65 27 7. New York Rangers 62 27 26 9 183 207 63 21 8. New Jersey Devils 62 24 30 8 182 213 56 23 Po 1/2 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Washington Capitals 41 25 12 4 144 121 54 22 2. Pittsburgh Penguins 41 23 12 6 144 117 52 22 3. Columbus Blue Jackets 41 24 14 3 135 126 51 24 4. New York Islanders 41 23 14 4 124 111 50 21 5. Carolina Hurricanes 41 19 17 5 108 118 43 18 6. New York Rangers 41 17 17 7 114 141 41 12 7. New Jersey Devils 41 16 18 7 122 137 39 15 8. Philadelphia Flyers 41 15 20 6 116 148 36 13 Po 1/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Columbus Blue Jackets 21 12 7 2 71 67 26 12 2. Washington Capitals 21 11 7 3 72 69 25 10 3. New York Islanders 21 11 8 2 67 63 24 10 4. New York Rangers 21 11 8 2 63 65 24 7 5. Carolina Hurricanes 21 10 8 3 58 61 23 9 6. New Jersey Devils 21 9 9 3 63 67 21 9 7. Pittsburgh Penguins 21 8 8 5 70 69 21 8 8. Philadelphia Flyers 21 9 10 2 65 76 20 8

Konferencja Wschodnia Dywizja Atlantycka Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Tampa Bay Lightning 82 62 16 4 325 222 128 56 2. Boston Bruins 82 49 24 9 259 215 107 47 3. Toronto Maple Leafs 82 46 28 8 286 251 100 46 4. Montreal Canadiens 82 44 30 8 249 236 96 41 5. Florida Panthers 82 36 32 14 267 280 86 33 6. Buffalo Sabres 82 33 39 10 226 271 76 28 7. Detroit Red Wings 82 32 40 10 227 277 74 29 8. Ottawa Senators 82 29 47 6 242 302 64 29 Po 3/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Tampa Bay Lightning 62 47 11 4 244 163 98 42 2. Boston Bruins 62 36 17 9 185 159 81 34 3. Toronto Maple Leafs 62 38 20 4 221 176 80 38 4. Montreal Canadiens 62 33 22 7 187 183 73 31 5. Buffalo Sabres 62 29 25 8 179 194 66 25 6. Florida Panthers 62 28 25 9 197 211 65 25 7. Detroit Red Wings 62 23 30 9 174 207 55 21 8. Ottawa Senators 62 22 35 5 187 228 49 22 Po 1/2 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Tampa Bay Lightning 41 32 7 2 174 119 66 29 2. Toronto Maple Leafs 41 27 12 2 152 113 56 27 3. Boston Bruins 41 23 14 4 120 109 50 22 4. Buffalo Sabres 41 22 13 6 119 118 50 19 5. Montreal Canadiens 41 22 14 5 130 128 49 20 6. Florida Panthers 41 17 17 7 131 147 41 15 7. Detroit Red Wings 41 15 19 7 115 140 37 13 8. Ottawa Senators 41 15 21 5 129 163 35 15 Po 1/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Toronto Maple Leafs 21 15 6 0 74 53 30 15 2. Tampa Bay Lightning 21 14 6 1 76 61 29 13 3. Buffalo Sabres 21 13 6 2 65 60 28 11 4. Boston Bruins 21 11 6 4 60 52 26 11 5. Montreal Canadiens 21 11 6 4 70 70 26 9 6. Detroit Red Wings 21 10 9 2 60 67 22 8 7. Ottawa Senators 21 9 9 3 75 88 21 9 8. Florida Panthers 21 8 9 4 69 78 20 7

Konferencja Zachodnia Dywizja Pacyficzna Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Calgary Flames 82 50 25 7 289 227 107 50 2. San Jose Sharks 82 46 27 9 289 261 101 46 3. Vegas Golden Knights 82 43 32 7 249 230 93 40 4. Arizona Coyotes 82 39 35 8 213 223 86 35 5. Vancouver Canucks 82 35 36 11 225 254 81 29 6. Anaheim Ducks 82 35 37 10 199 251 80 32 7. Edmonton Oilers 82 35 38 9 232 274 79 32 8. Los Angeles Kings 82 31 42 9 202 263 71 28 Po 3/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Calgary Flames 62 39 16 7 225 180 85 39 2. San Jose Sharks 62 36 18 8 223 194 80 36 3. Vegas Golden Knights 62 32 25 5 182 175 69 30 4. Arizona Coyotes 62 29 28 5 164 177 63 26 5. Vancouver Canucks 62 26 28 8 172 195 60 23 6. Edmonton Oilers 62 26 29 7 173 205 59 23 7. Anaheim Ducks 62 24 29 9 139 191 57 21 8. Los Angeles Kings 62 23 32 7 148 194 53 21 Po 1/2 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Calgary Flames 41 25 12 4 146 115 54 25 2. San Jose Sharks 41 21 13 7 140 129 49 21 3. Vegas Golden Knights 41 22 15 4 123 114 48 21 4. Anaheim Ducks 41 19 15 7 102 120 45 16 5. Vancouver Canucks 41 19 18 4 124 129 42 18 6. Edmonton Oilers 41 19 19 3 114 131 41 18 7. Arizona Coyotes 41 17 21 3 103 118 37 15 8. Los Angeles Kings 41 16 22 3 92 121 35 15 Po 1/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Calgary Flames 21 12 8 1 69 63 25 12 2. San Jose Sharks 21 11 7 3 68 64 25 11 3. Vancouver Canucks 21 10 9 2 65 75 22 9 4. Edmonton Oilers 21 10 10 1 61 69 21 10 5. Arizona Coyotes 21 9 10 2 52 56 20 8 6. Anaheim Ducks 21 8 9 4 45 61 20 6 7. Vegas Golden Knights 21 9 11 1 56 61 19 8 8. Los Angeles Kings 21 7 13 1 44 68 15 6

Konferencja Zachodnia Dywizja Centralna Tabela końcowa Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Nashville Predators 82 47 29 6 240 214 100 43 2. Winnipeg Jets 82 47 30 5 272 244 99 45 3. St. Louis Blues 82 45 28 9 247 223 99 42 4. Dallas Stars 82 43 32 7 210 202 93 42 5. Colorado Avalanche 82 38 30 14 260 246 90 36 6. Chicago Blackhawks 82 36 34 12 270 292 84 33 7. Minnesota Wild 82 37 36 9 211 237 83 36 x. Po 3/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Winnipeg Jets 62 37 21 4 210 185 78 35 2. Nashville Predators 62 35 22 5 191 163 75 34 3. St. Louis Blues 62 33 23 6 182 172 72 32 4. Dallas Stars 62 31 26 5 157 162 67 31 5. Colorado Avalanche 62 27 24 11 206 196 65 27 6. Minnesota Wild 62 29 27 6 171 183 64 28 7. Chicago Blackhawks 62 26 27 9 208 232 61 25 x. Po 1/2 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Winnipeg Jets 41 26 13 2 139 116 54 25 2. Nashville Predators 41 24 15 2 124 104 50 23 3. Dallas Stars 41 21 16 4 113 110 46 21 4. Colorado Avalanche 41 19 14 8 138 128 46 19 5. Minnesota Wild 41 21 17 3 119 114 45 21 6. St. Louis Blues 41 17 20 4 114 132 38 17 7. Chicago Blackhawks 41 15 20 6 119 149 36 15 x. Po 1/4 sezonu Lp. Drużyna M Z P PK ZB SB Pkt ZRD 1. Nashville Predators 21 15 5 1 70 49 31 15 2. Winnipeg Jets 21 12 7 2 66 58 26 12 3. Minnesota Wild 21 12 7 2 65 57 26 12 4. Colorado Avalanche 21 11 6 4 78 62 26 11 5. Dallas Stars 21 11 8 2 59 54 24 11 6. Chicago Blackhawks 21 8 8 5 56 70 21 8 7. St. Louis Blues 21 8 10 3 63 65 19 8 x.

Legenda:     = zwycięzca Pucharu Prezydenta,     = mistrz dywizji,     = awans do playoff,     = awans do playoff jako dzika karta

Zawodnicy z pola^[15]

Punkty		Gole		Asysty		+/−
Nikita Kuczerow (TBL)	128	Aleksandr Owieczkin (WSH)	51	Nikita Kuczerow (TBL)	87	Mark Giordano (CGY)	+39
Connor McDavid (EDM)	116	Leon Draisaitl (EDM)	50	Connor McDavid (EDM)	75	Ryan McDonagh (TBL)	+38
Patrick Kane (CHI)	110	John Tavares (TOR)	47	Blake Wheeler (WPG)	71	Brett Pesce (CAR)	+35
Leon Draisaitl (EDM)	105	Steven Stamkos (TBL)	45	Mitchell Marner (TOR)	68	Mikael Backlund (CGY)	+34
Brad Marchand (BOS) Sidney Crosby (PIT)	100	Patrick Kane (CHI)	44	Brent Burns (SJS)	67	Brian Dumoulin (PIT)	+31

Bramkarze^[15]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez przynajmniej 1200 minut.

Obrony (w %)		GAA[16]		Shutouty		Zwycięstwa
Ben Bishop (DAL)	.934	Jordan Binnington (STL)	1.89	Siergiej Bobrowski (CBJ)	9	Andriej Wasilewskij (TBL)	39
Robin Lehner (NYI)	.930	Ben Bishop (DAL)	1.98	Marc-André Fleury (VGK)	8	Siergiej Bobrowski (CBJ)	37
Jack Campbell (LAK)	.928	Robin Lehner (NYI)	2.13	Ben Bishop (DAL)	7	Frederik Andersen (TOR) Martin Jones (SJS)	36
Thomas Greiss (NYI) Jordan Binnington (STL)	.927	Thomas Greiss (NYI)	2.28	Andriej Wasilewskij (TBL) Robin Lehner (NYI)	6
		Jack Campbell (LAK)	2.30			Marc-André Fleury (VGK) Carey Price (MTL)	35

Jubileuszowe i rekordowe osiągnięcia, które miały miejsce w trakcie sezonu zasadniczego 2018–2019.

Data	Osiągnięcie
13 października[17]	Duncan Keith (Chicago Blackhawks) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z St. Louis Blues. Jest 323 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
15 października[18]	Tomáš Plekanec (Montreal Canadiens) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Detroit Red Wings. Jest 324 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
19 października[19]	Eric Staal (Minnesota Wild) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 189 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań.
22 października[20]	Nicklas Bäckström (Washington Capitals) zaliczył 600 asystę przy golu Aleksandra Owieczkina w meczu z Vancouver Canucks. Jest 87 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 600 asyst i więcej.
25 października[21]	Ryan Suter (Minnesota Wild) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Los Angeles Kings. Jest 325 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
30 października[22]	Jason Spezza (Dallas Stars) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Montreal Canadiens. Jest 326 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
1 listopada[23]	Jason Pominville (Buffalo Sabres) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Ottawa Senators. Jest 327 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
1 listopada[24]	Ron Hainsey (Toronto Maple Leafs) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 328 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
3 listopada[25]	Eric Staal (Minnesota Wild) zdobył 400 gola w meczu z St. Louis Blues. Jest 96 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 400 bramek i więcej.
3 listopada[26]	Marc-André Fleury (Vegas Golden Knights) zaliczył 50 shutout w spotkaniu z Carolina Hurricanes. Jest 29 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał taką liczbę spotkań bez puszczonej bramki.
8 listopada[27]	Joe Thornton (San Jose Sharks) wystąpił po raz 1500 w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 19 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1500 i więcej spotkań.
9 listopada[28]	Patrick Marleau (Toronto Maple Leafs) zaliczył 600 asystę przy golu Nazema Kadriego w meczu z New Jersey Devils. Jest 88 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 600 asyst i więcej.
13 listopada[29]	Joe Thornton (San Jose Sharks) zdobył 400 gola w meczu z Nashville Predators. Jest 97 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 400 bramek i więcej.
17 listopada[30]	Dion Phaneuf (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Nashville Predators. Jest 329 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
26 listopada[31]	Patrick Marleau (Toronto Maple Leafs) wystąpił po raz 1600 w spotkaniu z Boston Bruins. Jest 11 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1600 i więcej spotkań.
2 grudnia[32]	Jonathan Quick (Los Angeles Kings) zaliczył 50 shutout w spotkaniu z Carolina Hurricanes. Jest 30 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał taką liczbę spotkań bez puszczonej bramki.
20 grudnia[33]	Carey Price (Montreal Canadiens) wystąpił po raz 300 w zwycięskim spotkaniu. Jest 35 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
23 grudnia[34]	Trevor Daley (Detroit Red Wings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Toronto Maple Leafs. Jest 330 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
27 grudnia[35]	Brent Burns (San Jose Sharks) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Anaheim Ducks. Jest 331 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
31 grudnia[36]	Justin Williams (Carolina Hurricanes) wystąpił po raz 1200 w spotkaniu z Philadelphia Flyers. Jest 111 zawodnikiem w historii ligi NHL i piątym aktywnym, który rozegrał 1200 i więcej spotkań.
4 stycznia[37]	Thomas Vanek (Detroit Red Wings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Nashville Predators. Jest 332 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
5 stycznia[38]	Jonathan Quick (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 300 w zwycięskim spotkaniu. Jest 36 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
8 stycznia[39]	Tuukka Rask (Boston Bruins) wystąpił po raz 250 w zwycięskim spotkaniu. Jest 54 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
10 stycznia[40]	Pekka Rinne (Nashville Predators) wystąpił po raz 600 w spotkaniu z Columbus Blue Jackets. Jest 48 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 600 i więcej spotkań.
14 stycznia[41]	Brooks Orpik (Washington Capitals) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z St. Louis Blues. Jest 333 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
16 stycznia[42]	Claude Giroux (Philadelphia Flyers) zaliczył 500 asystę przy golu Oskara Lindbloma w meczu z Boston Bruins. Jest 145 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 500 asyst i więcej.
30 stycznia[43]	Jewgienij Małkin (Pittsburgh Penguins) zaliczył 600 asystę przy golu Krisa Letang w meczu z Tampa Bay Lightning. Jest 89 zawodnikiem w historii ligi NHL, który uzyskał 600 asyst i więcej.
5 lutego[44]	Patrice Bergeron (Boston Bruins) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z New York Islanders. Jest 334 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań. Uczcił jubileusz strzeleniem dwóch bramek.
9 lutego[45]	Carey Price (Montreal Canadiens) wystąpił po raz 600 w spotkaniu z Toronto Maple Leafs. Jest 49 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 600 i więcej spotkań.
14 lutego[46]	Chris Kunitz (Chicago Blackhawks) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z New Jersey Devils. Jest 335 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
14 lutego[47]	Jimmy Howard (Detroit Red Wings) wystąpił po raz 500 w spotkaniu z Ottawa Senators. Jest 71 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 500 i więcej spotkań.
18 lutego[48]	Craig Anderson (Ottawa Senators) wystąpił po raz 600 w spotkaniu z Chicago Blackhawks. Jest 50 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 600 i więcej spotkań.
2 marca[49]	Dustin Brown (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 1100 w spotkaniu z Chicago Blackhawks. Jest 190 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1100 i więcej spotkań. Uczcił jubileusz strzeleniem dwóch bramek.
5 marca[50]	Jaroslav Halák (Boston Bruins) wystąpił po raz 250 w zwycięskim spotkaniu. Jest 55 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
5 marca[51]	Sidney Crosby (Pittsburgh Penguins) zdobył 1200 punkt asystując przy golu Jake Guentzela w meczu z Florida Panthers. Jest 48 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 1200 punktów i więcej.
5 marca[52]	Ryan Kesler (Anaheim Ducks) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Arizona Coyotes. Jest 336 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
5 marca[53]	Matt Cullen (Pittsburgh Penguins) wystąpił po raz 1500 w spotkaniu z Florida Panthers. Jest 20 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1500 i więcej spotkań.
6 marca[54]	Braden Holtby (Washington Capitals) wystąpił po raz 250 w zwycięskim spotkaniu. Jest 56 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
12 marca[55]	Jewgienij Małkin (Pittsburgh Penguins) zdobył 1000 punkt asystując przy golu Phila Kessela w meczu z Washington Capitals. Jest 88 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 1000 punktów i więcej.
12 marca[55]	Aleksandr Owieczkin (Washington Capitals) zdobył 1200 punkt asystując przy golu Johna Carlsona w meczu z Pittsburgh Penguins. Jest 49 zawodnikiem w historii ligi NHL, który zdobył 1200 punktów i więcej.
24 marca[56]	Siergiej Bobrowski (Columbus Blue Jackets) wystąpił po raz 250 w zwycięskim spotkaniu. Jest 57 bramkarzem w historii ligi NHL, który uzyskał taką liczbę zwycięstw.
28 marca[57]	Jonathan Quick (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 600 w spotkaniu z Vancouver Canucks. Jest 51 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 600 i więcej spotkań.
1 kwietnia[58]	Anže Kopitar (Los Angeles Kings) wystąpił po raz 1000 w spotkaniu z Calgary Flames. Jest 337 zawodnikiem w historii ligi NHL, który rozegrał 1000 i więcej spotkań.
5 kwietnia[59]	Cam Ward (Chicago Blackhawks) wystąpił po raz 700 w spotkaniu z Dallas Stars. Jest 28 bramkarzem w historii ligi NHL, który rozegrał 700 i więcej spotkań.
6 kwietnia[60]	Drużyna Tampa Bay Lightning zwyciężając po raz 62-gi wyrównała rekord ligi NHL w liczbie zwycięstw w sezonie zasadniczym należący od sezonu 1995/96 do zespołu Detroit Red Wings.

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Tampa Bay Lightning zdobywca Presidents’ Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 82 spotkaniach 128 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Washington Capitals, Nashville Predators oraz Calgary Flames.

Faza play-off rozgrywana jest w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Presidents’ Trophy zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie szósty.

Wyżej rozstawiona drużyna jest pokazana w górnym rzędzie pary.

Zawodnicy z pola^[68]

Punkty		Gole		Asysty		+/−
Ryan O’Reilly (STL) Brad Marchand (BOS)	23	Logan Couture (SJS)	14	Alex Pietrangelo (STL) Torey Krug (BOS)	16	Zdeno Chára (BOS)	+11
		Jaden Schwartz (STL)	12			Brandon Carlo (BOS)	+10
Logan Couture (SJS) Jaden Schwartz (STL)	20	Władimir Tarasienko (STL)	11	Ryan O’Reilly (STL)	15	Jaden Schwartz (STL) Jay Bouwmeester (STL)	+9
		Tomáš Hertl (SJS)	10	Brad Marchand (BOS) Erik Karlsson (SJS)	14
Alex Pietrangelo (STL) David Pastrňák (BOS)	19	Brad Marchand (BOS) Patrice Bergeron (BOS) David Pastrňák (BOS) Charlie Coyle (BOS)	9			Charlie Coyle (BOS) John Klingberg (DAL)	+8

Bramkarze^[68]

W zestawieniu ujęto bramkarzy grających przez co najmniej 600 minut.

Obrony (w %)		GAA[16]		Shutouty		Zwycięstwa
Robin Lehner (NYI)	.936	Robin Lehner (NYI)	2.00	Tuukka Rask (BOS) Petr Mrázek (CAR)	2	Jordan Binnington (STL)	16
Tuukka Rask (BOS)	.934	Tuukka Rask (BOS)	2.02			Tuukka Rask (BOS)	15
Ben Bishop (DAL)	.933	Ben Bishop (DAL)	2.22	Jordan Binnington (STL) Philipp Grubauer (COL) Braden Holtby (WSH) Marc-André Fleury (VGK) Mike Smith (CGY)	1	Martin Jones (SJS)	10
Siergiej Bobrowski (CBJ) Philipp Grubauer (COL)	.925	Philipp Grubauer (COL)	2.30			Ben Bishop (DAL) Philipp Grubauer (COL)	7
		Siergiej Bobrowski (CBJ)	2.41