Radomyśl nad Sanem

Radomyśl nad Sanem
wieś
Ilustracja
Fragment rynku
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

stalowowolski

Gmina

Radomyśl nad Sanem

Liczba ludności (2017)

824[1]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

37-455[2]

Tablice rejestracyjne

RST

SIMC

0805040[3]

Położenie na mapie gminy Radomyśl nad Sanem
Mapa konturowa gminy Radomyśl nad Sanem, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Radomyśl nad Sanem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Radomyśl nad Sanem”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Radomyśl nad Sanem”
Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego
Mapa konturowa powiatu stalowowolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Radomyśl nad Sanem”
Ziemia50°40′52″N 21°56′42″E/50,681111 21,945000[4]

Radomyśl nad Sanem (do końca 2001 Radomyśl) – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, siedziba gminy Radomyśl nad Sanem[5][3]. Leży niedaleko wideł Sanu i Wisły.

Miejscowość jest siedzibą gminy Radomyśl nad Sanem oraz rzymskokatolickiej parafii św. Jana Chrzciciela należącej do dekanatu Gorzyce.

Niegdyś było to prywatne miasto, uzyskało lokację miejską w 1581 roku[6]. W 1935 nastąpiła utrata praw miejskich. Miejscowością partnerską jest niemieckie Waldbüttelbrunn.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Radomyśl nad Sanem[5][3]
SIMCNazwaRodzaj
0805057Błonieczęść wsi
0805063Ćwierciczęść wsi
0805070Koniecczęść wsi
0805086Piasekczęść wsi
0805092Pod Kościołemczęść wsi
0805100Rynekczęść wsi

Historia

W okolicy popularny jest zwyczaj „Turków” wywodzący się właśnie z Radomyśla. Pochodzi on z czasów wyprawy króla Jana III Sobieskiego, który w drodze na Wiedeń zabrał z Radomyśla miejscowych rzemieślników. Po zwycięstwie wrócili oni ze zdobytymi na Turkach łupami, a że powrót wypadał w okresie Wielkanocy, wracający przebrali się w zdobyczne stroje, weszli w nich do miasta i zaciągnęli wartę przy Grobie Chrystusa w kościele.

Od tej pory na pamiątkę tamtych wydarzeń co roku mieszkańcy Radomyśla i okolicznych wiosek przebierają się za Turków i zaciągają warty w kościołach, a ich stroje z czasem zaczęły odbiegać od pierwowzorów, robiąc się coraz bardziej fantazyjne. Obecnie zrobiło się z tego barwne widowisko.

W latach 1865–1880 Radomyśl z przyległościami (Skowierzyn, Skowierzynek, Wólka, Glinnik i Nowiny) należał do Bogusława Horodyńskiego (1802–1866) i jego żony Zofii z Wierzbickich (1825–1900), a w latach 1916–1945 do rodziny Götz-Okocimskich.

W sierpniu 1942 roku oddział Gwardii Ludowej im. Jarosława Dąbrowskiego pod dowództwem Antoniego Palenia ps. „Jastrząb” rozbił hitlerowski posterunek policji[7].

Obok Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej i Pocieszenia znajduje się Dom Rekolekcyjny, który zaprasza pielgrzymów i grupy turystyczne.

Urodzeni w Radomyślu nad Sanem

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ BIP gminy. 2020. Wykaz ilościowy mieszkańców. Stan na dzień 31.12.2021 str. 7 [dostęp 2022-02-07]
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1069 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 3 Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-08-23].
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114004
  5. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
  6. ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 64-65.
  7. ↑ Józef Bolesław Gargas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945”, Wydawnictwo MON 1971 str. 142

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.