Lotus 24
 | |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie |
stalowa kratownica przestrzenna, karoseria z włókna szklanego | ||
| Zawieszenie przednie |
podwójne wahacze, amortyzatory/sprężyny śrubowe, stabilizator poprzeczny | ||
| Zawieszenie tylne |
odwrócone niższe wahacze, stabilizator poprzeczny | ||
| Silnik | |||
| Skrzynia biegów | |||
| Paliwo | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Kierowcy | |||
| Używany | |||
| Wyścigi |
25 | ||
| Wygrane |
0 | ||
| Pole position |
0 | ||
| Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
Lotus 24 – samochód wyścigowy, zaprojektowany w 1962 roku przez Colina Chapmana i skonstruowany przez Team Lotus[2].
Historia
Lotus 24 został zbudowany wokół kratownicy przestrzennej, która była także stosowana w pierwszych samochodach marki wyposażonych w silnik umieszczony przed osią tylną. W porównaniu do Lotusa 21 model 24 miał nieco dłuższy rozstaw osi, a także większy zbiornik paliwa, co było związane z tym, że stosowane w modelu silniki V8 zużywały dużo paliwa. Zastosowano skrzynię biegów ZF, która była znacznie trwalsza od skrzyń biegów konstrukcji Lotusa. Niezależne zawieszenie było konwencjonalne. Z przodu i z tyłu znajdowały się tarcze hamulcowe. Karoseria została wykonana z włókna szklanego.
Lotus 24 był udostępniany głównie zespołom prywatnym, jako że Colin Chapman nie chciał zgodzić się na udostępnianie im rewolucyjnego Lotusa 25, w którym zamiast kratownicy przestrzennej zastosowano aluminiowe monocoque. Zbudowano 12 egzemplarzy, z czego siedem było wyposażonych w silniki Coventry Climax, a pięć w jednostki BRM. Reg Parnell zmontował później trzy kolejne egzemplarze z dostępnych części.
Samochód początkowo odnosił dobre wyniki. Trevor Taylor był drugi w inaugurującym sezon 1962 Grand Prix Holandii. Innes Ireland i Jack Brabham również kilkakrotnie zdobyli punkty. W sezonie 1963 trzy punkty modelem 24 zdobył Jim Hall z zespołu BRP. Lotusy 24 rywalizowały do 1965 roku.
Przypisy
Bibliografia
- Wouter Melissen: Lotus 24 BRM. ultimatecarpage.com. [dostęp 2012-05-03]. (ang.).