Formuła 1 Sezon 1962

Sezon 1962 Mistrzostw Świata Formuły 1

Graham Hill 5 sierpnia 1962 roku podczas Grand Prix Niemiec
Inauguracja	20 maja
Zakończenie	29 grudnia
Liczba wyścigów	9
Mistrzowie
Kierowcy	Graham Hill
Konstruktorzy	BRM
Poprzedni sezon Następny sezon

Sezon 1962 Formuły 1 – trzynasty sezon Mistrzostw Świat Formuły 1.

Mistrzostwo konstruktorów zdobył zespół BRM, z mistrzem kierowców Grahamem Hillem. Jack Brabham stworzył własny zespół w którym także startował zdobywając 9 punktów. Meksykanin Ricardo Rodríguez w swoim debiucie zdobył 4. miejsce mając 20 lat i 123 dni, tym samym stał się najmłodszym zdobywcą punktów w F1. Rekord ten został pobity 38 lat później przez Jensona Buttona, który swoje punkty zdobył w wieku 20 lat i 67 dni. Pod koniec sezonu podczas kwalifikacji do niezaliczanej do mistrzostw świata Grand Prix Meksyku Rodríguez zginął w wypadku.

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 5 najlepszych wyników

Poz.	Kierowca	NED	MON	BEL	FRA	GBR	GER	ITA	USA	RSA	Pkt.
1	Graham Hill	1	(6)†	2	9†	(4)	1	1	(2)	1	42 (52)
2	Jim Clark	9	NU	1	NU	1	4	NU	1	NU	30
3	Bruce McLaren	NU	1	NU	(4)	3	(5)	3	3	2	27 (32)
4	John Surtees	NU	4	5	5	2	2	NU	NU	NU	19
5	Dan Gurney	NU	NU	NW	1	9	3	13†	5		15
6	Phil Hill	3	2	3		NU	NU	11	NW		14
7	Tony Maggs	5	NU	NU	2	6	9	7	7	3	13
8	Richie Ginther	NU	NU	NU	3	13	8	2	NU	7	10
9	Jack Brabham	NU	8†	6	NU	5	NU		4	4	9
10	Trevor Taylor	2	NU	NU	8	8	NU	NU	12	NU	6
11	Giancarlo Baghetti	4		NU			10	5			5
12	Lorenzo Bandini		3				NU	8			4
13	Ricardo Rodríguez	NU	NW	4			6	14†			4
14	Willy Mairesse		7†	NU				4			3
15	Joakim Bonnier	7	5		NU	NU	7	6	13		3
16	Innes Ireland	NU	NU	NU	NU	16		NU	8	5	2
17	Carel Godin de Beaufort	6	NZ	7	6	14	13	10	NU	11†	2
18	Masten Gregory	NU	NZ	NU	NU	7		12	6		1
19	Neville Lederle									6	1
–	Maurice Trintignant		NU	8	7		NU	NU	NU		0
–	Jackie Lewis	8	NZ		NU	10	17†				0
–	John Love									8	0
–	Nino Vaccarella		NZ				15	9			0
–	Lucien Bianchi			9			16				0
–	Roger Penske								9		0
–	Bruce Johnstone									9	0
–	Jo Siffert		NZ	10	NU		12	NZ			0
–	Rob Schroeder								10		0
–	Ernie Pieterse									10	0
–	Ian Burgess					12	11	NZ			0
–	Tony Settember					11		NU			0
–	John Campbell-Jones			11†							0
–	Hap Sharp								11		0
–	Heini Walter						14				0
–	Jay Chamberlain					15	NZ	NZ			0
–	Wolfgang Seidel	NS				NU	NZ				0
–	Roy Salvadori	NU	NU		NU	NU	NU	NU	NW	NU	0
–	Tony Shelly					NU	NZ	NZ			0
–	Keith Greene					NW	NU	NZ			0
–	Ben Pon	NU									0
–	Heinz Schiller						NU				0
–	Bernard Collomb						NU				0
–	Timmy Mayer								NU		0
–	Doug Serrurier									NU	0
–	Mike Harris									NU	0
–	Günther Seiffert						NZ				0
–	Gerry Ashmore							NZ			0
–	Ernesto Prinoth							NZ			0
–	Roberto Lippi							NZ			0
–	Nasif Estéfano							NZ			0
–	Jim Hall								NW		0
Poz.	Kierowca	NED	MON	BEL	FRA	GBR	GER	ITA	USA	RSA	Pkt.

Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)
Do klasyfikacji zaliczano 5 najlepszych wyników
Tylko jeden, najwyżej uplasowany kierowca danego konstruktora, zdobywał dla niego punkty

Poz.	Konstruktor	NED	MON	BEL	FRA	GBR	GER	ITA	USA	RSA	Pkt.
1	BRM	1	(6)	2	(3)	(4)	1	1	(2)	1	42 (56)
2	Lotus-Climax	2	8	1	7	1	4	9	1	(5)	36 (38)
3	Cooper-Climax	(5)	1	NU	2	3	(5)	3	(3)	2	29 (37)
4	Lola-Climax	NU	4	5	5	2	2	NU	NU	NU	19
5	Porsche	6	5	7	1	9	3	(6)	5	11	18 (19)
6	Ferrari	3	2	3	WD	NU	6	4	WD		18
7	Brabham-Climax						NU		4	4	6
8	Lotus-BRM		NZ	NU	NU	NU	NU	12	6		1
–	Emeryson-Climax	NS				11		NU		WD	0
–	ENB-Maserati						16				0
–	Gilby-BRM					WD	NU	NZ			0
–	LDS-Alfa Romeo									NU	0
–	Cooper-Alfa Romeo									NU	0
–	De Tomaso							NZ			0
–	De Tomaso-Osca							NZ			0
Poz.	Konstruktor	NED	MON	BEL	FRA	GBR	GER	ITA	USA	RSA	Pkt.

Sezony Formuły 1

1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 2025 2026