Lotus 77
 | |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant |
Colin Chapman | ||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | |||
| Zawieszenie przednie |
wahacze, amortyzatory Koni | ||
| Zawieszenie tylne |
drążek reakcyjny, amortyzatory Koni | ||
| Silnik |
Ford Cosworth DFV 3.0 V8 | ||
| Skrzynia biegów | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy | |||
| Używany | |||
| Wyścigi |
16 | ||
| Wygrane |
1 | ||
| Pole position |
1 | ||
| Najszybsze okrążenie |
1 | ||
| |||
Lotus 77 (od nazwy głównego sponsora także John Player Special Mk II) – samochód Formuły 1, zaprojektowany w 1976 roku przez Colina Chapmana, Geoffa Aldridge'a i Martina Ogilvie i wystawiony na sezon 1976.
Historia
Samochód był następcą Lotusa 76, który z kolei był następcą Lotusa 72. Model 76 w porównaniu do 72 miał zmodyfikowaną aerodynamikę, lżejsze podwozie, dłuższy rozstaw osi i węższy, niższy monocoque. Miał także dwupłatowy tylny spojler, co miało na celu zwiększenie docisku i stabilności. Samochód nie odnosił dobrych wyników, nawet w wersji "B", w której zastosowano powiększone sekcje boczne i lepsze chłodzenie.
Lotus 77, napędzany silnikiem Cosworth DFV, miał lżejsze i mniejsze monocoque z aluminium. Model miał poprawioną aerodynamikę, a chłodnice zostały przeniesione, by samochód był lepiej chłodzony. Początkowo hamulce znajdowały się wewnątrz pojazdu, ale później zostały przeniesione na zewnątrz. Samochód mógł być w pełni regulowany, mogąc mieć różne ustawienia, rozstaw osi i szerokość. Wloty powietrza bo obu stronach głowy kierowcy zostały zastosowane także w Lotusie 78[2].
Podstawowymi kierowcami samochodu byli Mario Andretti i Gunnar Nilsson. Model 77 odnosił lepsze wyniki niż poprzednik. Inżynierowie Lotusa w trakcie sezonu przyspieszyli badania i rozwój modelu 78, mogąc później ponownie pracować nad rozwojem 77. W efekcie tego w połowie sezonu wyniki się poprawiły, w wyniku czego Andretti był trzeci w Holandii i Kanadzie. W ostatnim wyścigu sezonu, Grand Prix Japonii, Andretti wygrał, dublując wszystkich kierowców, w tym nowego mistrza świata, Jamesa Hunta.
Wyniki w Formule 1
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Zespół | Silnik | Op. | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1976 | John Player Team Lotus | Ford V8 | G | BRA | ZAF | USW | ESP | BEL | MCO | SWE | FRA | GBR | DEU | AUT | NLD | ITA | CND | USA | JPN | 29 | 4 | |
 Ronnie Peterson |
NU | |||||||||||||||||||||
.svg.png){kind=small} Bob Evans |
10 | NZ | ||||||||||||||||||||
 Mario Andretti |
NU | NU | NU | NU | 5 | NU | 12 | 5 | 3 | NU | 3 | NU | 1 | |||||||||
| Gunnar Nilsson |
NU | NU | 3 | NU | NU | NU | NU | NU | 5 | 3 | NU | 13 | 12 | NU | 6 | |||||||
Przypisy
- ↑ Lotus 77. statsf1.com. [dostęp 2012-05-02]. (fr.).
- ↑ Lotus 77 (1976). jpslotus.org. [dostęp 2012-05-02]. (ang.).
Bibliografia
- Daniel Vaughan: 1976 Lotus 77. conceptcarz.com, kwiecień 2012. [dostęp 2012-05-02]. (ang.).
- Lotus 77. chicanef1.com. [dostęp 2012-05-02]. (ang.).