Polon (szybowiec)

Polon

Dane podstawowe
Państwo	Polska
Konstruktor	Alojzy Błażyński
Typ	szybowiec
Konstrukcja	drewniana
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1923
Wycofanie ze służby	1923
Liczba egz.	1
Liczba wypadków	2
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	12,3 m
Wydłużenie	12
Długość	5,7 m
Wysokość	1,7 m
Powierzchnia nośna	12,5 m²
Masa
Własna	65 kg
Użyteczna	60 kg
Startowa	125 kg
Dane operacyjne
Liczba miejsc
1
Użytkownicy
Polska

Polon – polski szybowiec amatorski, skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym.

Porucznik pilot Alojzy Błażyński w warsztatach 3 pułku lotniczego w Poznaniu zbudował szybowiec „Polon” własnej konstrukcji. Szybowiec nie miał lotek, lecz był wyposażony w skrętne końcówki skrzydeł. To rozwiązanie powodowało, że pilot musiał przykładać duże siły na drążku sterowym co utrudniało sterowanie^[1].

Szybowiec wziął udział w I Konkursie Ślizgowców w Białce koło Nowego Targu rozgrywanym od 23 sierpnia do 13 września 1923 roku, pilotował go konstruktor. 28 sierpnia szybowiec wykonał pierwszy lot trwający 8 sekund. Podczas tego lotu doszło do wypadku, w wyniku którego uszkodzone zostało podwozia, przód kadłuba i lotki, lecz szybowiec udało się szybko wyremontować. „Polon” wykonał podczas konkursu jeszcze trzy loty w dniu 6 września. Pierwszy trwał 43 sekundy, w drugim szybowiec utrzymał się w powietrzu przez 49 sekundy^[2]. Podczas ostatniego startu szybowiec, na skutek błędu osób naciągających liny gumowe, uderzył skrzydłem w głowę osobę z obsługi startowej, następnie zawadził skrzydłem o ziemię i skapotował^[3]. Widzowi ani pilotowi nic się nie stało. Szybowiec uzyskał w konkursie V nagrodę, ale nie zdecydowano się na jego naprawę, chociaż uważano go za najpoważniejszego rywala zwycięskiego SL-1 Akar^[1].

Jednomiejscowy szybowiec w układzie górnopłatu o konstrukcji drewnianej.

Kadłub o przekroju prostokątnym, kratownicowy, usztywniony naciągami z drutu, czteropdłużnicowy, kryty sklejką w przedniej części a w tylnej płótnem. Kabina pilota otwarta, bez wiatrochronu, wyposażona w drążek i orczyk^[4].

Podwozie dwukołowe osadzone na osi przechodzącej przez kadłub, amortyzowane sznurem gumowym również umieszczonym wewnątrz kadłuba. Na końcu kadłuba znajdowała się płoza ogonowa^[5].

Płat o obrysie prostokątnym, dwudźwigarowy, kryty płótnem, ze skrętnymi końcówkami, służącymi zamiast lotek. Było usztywnione naciągami z drutu mocowanymi do przedniej części kadłuba^[5].

Usterzenie krzyżowe, statecznik pionowy wykonany jako integralna część kadłuba. Ster wysokości dwudzielny z rogowym odciążeniem aerodynamicznym. Napęd sterów linkowy^[4].

Kadłub był pomalowany na kolor czerwony z białym napisem „Polon” umieszczonym w przedniej części kadłuba. Powierzchnie kryte płótnem (skrzydła i usterzenie) były cellonowane^[5].

• Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
• Pierwszy konkurs szybowców bezsilnikowych. „Sportowiec”. 30/1923, s. 20, 20 września 1923. Toruń: Toruński Związek Okręgowy Piłki Nożnej. 
• Pierwszy konkurs szybowców bezsilnikowych. „Sportowiec”. 31/1923, 27 września 1923. Toruń: Toruński Związek Okręgowy Piłki Nożnej. 
• Zdzisław Gryglicki. Szybowiec „Polon”. „Skrzydlata Polska”, 15 maja 1955. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.