Munitionspanzer 38(t)
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Trakcja |
Gąsienicowa |
| Załoga |
5 |
| Historia | |
| Produkcja |
1943-1944 |
| Wycofanie |
1945 |
| Egzemplarze |
103 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
6-cylindrowy, chłodzony cieczą silnik typu Praga AC o mocy 150 KM |
| Poj. zb. paliwa |
218 l |
| Długość |
4,84 m |
| Szerokość |
2,15 m |
| Wysokość |
2,4 m |
| Masa |
11,5 t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
42 km/h |
| Zasięg pojazdu |
185 km na drodze, 140 km w terenie |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm (zapas amunicji – 600 szt.) | |
| Wyposażenie | |
| 40 szt. amunicji do działa kal. 150 mm | |
| Użytkownicy | |
| III Rzesza | |
.svg.png){kind=small}
Munitionspanzer 38(t) (Sd.Kfz.138) – niemiecki transporter amunicyjny na podwoziu i kadłubie działa samobieżnego Grille, używany w trakcie II wojny światowej.
Historia
Jedną z głównych wad dział samobieżnych Grille była stosunkowo niewielka ilość amunicji przewożonej wewnątrz pojazdu. Aby poprawić ich zaopatrzenie w amunicję na polu walki postanowiono zbudować transporter amunicyjny na tym sam podwoziu i kadłubie. Przewoził on 40 sztuk amunicji do działa 15 cm sIG 33 L/11 kal. 150 mm. Dzięki identycznej budowie nie było problemu z obsługą pojazdów i szkoleniem załóg. Transportery te miały dodatkowe pojemniki amunicyjne, które można było w każdej chwili zdemontować, a w ich miejsce zainstalować działo. W ten sposób można było przekształcić transporter amunicyjny w działo samobieżne nawet w warunkach polowych, dzięki czemu jednostka miała źródło zapasowych podwozi na czas naprawy uszkodzonych dział. Pierwsze 10 pojazdów zbudowano w listopadzie 1943 r., używając podwozi wersji Ausf.H z silnikiem z tyłu. Następne 93 pojazdy powstały w pierwszej połowie 1944 r. w oparciu o podwozia Ausf.M.
Bibliografia
- David Doyle: Niemieckie pojazdy II wojny światowej. Poznań (Pols(ka): Vesper, 2005 (świat), 2012 (Polska), s. 283. ISBN 978-83-7731-080-9.