Sd.Kfz.9
![]() Sd.Kfz.9 holujący uszkodzonego Tygrysa | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Fahrzeuge und Motorenwerke, Vomag, Tatra |
| Typ pojazdu |
Ciągnik półgąsienicowy |
| Trakcja |
Półgąsienicowa |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Prototypy |
1936 |
| Produkcja |
1939-1945 |
| Wycofanie |
1955 |
| Egzemplarze |
ok. 2500 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
V-12, chłodzony cieczą silnik typu Maybach HL 108TUKRM o mocy 270 KM |
| Poj. zb. paliwa |
290 l |
| Długość |
8,32 m |
| Szerokość |
2,60 m |
| Wysokość |
2,85 m |
| Masa |
19,5 t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
50 km/h |
| Zasięg pojazdu |
260 km na drodze, 100 km w terenie |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| III Rzesza, Rumunia | |
Sd.Kfz.9 (Sonderkraftfahrzeug 9) – półgąsienicowy ciągnik, używany przez armię niemiecką podczas II wojny światowej. Był największy z rodziny niemieckich ciągników półgąsienicowych.
Historia
Sd.Kfz.9 został zaprojektowany jako ciężki ciągnik artyleryjski, lecz rzadko był używany w jednostkach ciężkiej i najcięższej artylerii. Zazwyczaj był używany jako pojazd ewakuacyjny polowych oddziałów remontowych. Był wysyłany do holowania wszystkich, nawet najcięższych pojazdów, które ugrzęzły lub zostały uszkodzone. W czasie wojny, wraz z postępem technicznym, kiedy czołgi stawały się coraz większe i cięższe, pojazdy te wysyłane były po dwa lub trzy naraz, aby holować pojedynczą Panterę lub Tygrysa. Podczas kampanii w Rosji duże koła jezdne, o średnicy ponad 90 cm, umożliwiały mu pokonywanie błotnistego terenu, który unieruchamiał inne pojazdy. Wyciągarka razem z ułożonym poziomo bębnem, zamontowana między dnem skrzyni ładunkowej a ramą, była dużą pomocą przy ewakuacji pojazdów. Ciągnik był napędzany silnikiem Maybach HL 108, takim samym, jakie były montowane we wczesnych wersjach czołgów Panzerkampfwagen III i Panzerkampfwagen IV. W wersji 9/1 na ciągniku monotwano sześciotonowy dźwig (Bildstein), a w wersji 9/2 dziesięciotonowy dźwig (Demag).
Bibliografia
- David Doyle: Niemieckie pojazdy II wojny światowej. Poznań (Polska): Vesper, 2005 (świat), 2012 (Polska), s. 489. ISBN 978-83-7731-080-9.
