Ө

Ө
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Ө

Minuskuła

ө

Podstawowe pismo

cyrylica

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Dwie litery Ө i jedna litera Ф w baszkirskiej nazwie miasta na budynku lotniska w Ufie

Ө – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana m.in. w językach: azerskim, kazachskim i jakuckim[1]. Nie należy mylić jej z podobnie wyglądającą grecką literą Θ oraz cyrylicką Ѳ.

W zależności od języka oznacza dźwięk [œ], [o] lub [ɞ].

Wykorzystanie

AlfabetLp.MAF
azerski20[œ]
baszkirski21[œ][2]
buriacki17[ɞː][3]
kazachski21[œ][1]
kałmucki21[œ][4]
karakałpacki21[œ][5]
ketyjski20[o]
kirgiski18[œ][6]
mongolski17[ɞ][7]
tatarski20[œ]
tofa22[œ][8]
tuwiński18[œ][9]
turkmeński19[œ][10]
ewenkijski18[o]
jakucki21[œ]

Kodowanie

ZnakӨө
Nazwa w UnikodzieCYRILLIC CAPITAL LETTER BARRED O[11]CYRILLIC SMALL LETTER BARRED O[12]
Kodowaniedziesiątkowoszesnastkowodziesiątkowoszesnastkowo
Unicode1256U+04E81257U+04E9
UTF-8211 168d3 a8211 169d3 a9
Odwołania znakowe SGMLӨӨөө

Przypisy

  1. 1 2 O pieriewodie kazachskoj pisʹmiennosti s łatinizirowannogo na nowyj ałfawit na osnowie russkogo. W: Sbornik zakonow Kazachskoj SSR i ukazow Priezidiuma Wierchownogo Sowieta Kazachskoj SSR, 1938–1981. T. 1.
  2. ↑ Z. G. Uraksin: Ałfawit. Baszkirskaja encykłopiedija. [dostęp 2018-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-26)]. (ros.).
  3. ↑ G. C. Bielgajew: Ałfawit i osnowy prawopisanija buriat-mongolskogo jazyka. Ułan-Ude: Buriat-mongolskoje gos. izd-wo, 1939, s. 2–6.
  4. ↑ C. D. Nominchanow: Oczerk istorii kałmyckoj pisʹmiennosti. Moskwa: Nauka, 1976, s. 140.
  5. ↑ Ob usowierszenstwowanii i unifikacyi ałfawita karakałpakskogo jazyka. W: D. S. Nasyrow: Woprosy sowierszenstwowanija ałfawitow tiurkskich jazykow SSSR. Moskwa: Nauka, 1972, s. 75–77.
  6. ↑ Orfografii tiurkskich litieraturnych jazykow SSSR. W: S. Kudajbiergienow: Orfografija kirgizskogo jazyka. Nauka, 1973, s. 140–144.
  7. ↑ Svantesson, Jan-Olof, Anna Tsendina, Anastasia Karlsson, Vivan Franzén: The Phonology of Mongolian. New York: Oxford University Press, 2005, s. 30–40.
  8. ↑ Rassadin: Słowarʹ tofałarsko-russkij i russko-tofałarskij. Sankt Petersburg: Drofa.
  9. ↑ D. A. Mongusz. Orfografija tuwinskogo jazyka. „Orfografii tiurkskich litieraturnych jazykow SSSR”, s. 192–194. Nauka. (ros.).
  10. ↑ Jazyki narodow Rossijskoj Fiedieracyi i sosiednich gosudarstw. T. 3. Moskwa: Nauka, 2005, s. 138. ISBN 5-02-011237-2.
  11. ↑ Cyrillic Capital Letter Barred O. symbl.cc. [dostęp 2018-08-21].
  12. ↑ Cyrillic Small Letter Barred O. symbl.cc. [dostęp 2018-08-21].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.