Asiatech

Asiatech – japońskie przedsiębiorstwo, które pod koniec sezonu 2000 nabyło program rozwoju silników Formuły 1 prowadzony przez Peugeota i przez dwa lata było dostawcą jednostek napędowych zaprojektowanych przez francuskiego producenta.

W sezonie 2001 Asiatech nieodpłatnie dostarczał silniki V10 brytyjskiemu zespołowi Arrows, jednak nie były one konkurencyjne w stosunku do reszty stawki. Dlatego też w następnym sezonie Arrows zrezygnował z umowy z Asiatech i zdecydował się zapłacić za dostarczanie silników doświadczonej firmie Cosworth^[1].

W kolejnym sezonie na kontrakt z japońską firmą zdecydowało się Minardi, ale ponownie silniki dostarczane przez Asiatech nie prezentowały odpowiednich osiągów.

W trakcie sezonu Asiatech zaczął rozważać możliwość założenia własnego, samodzielnego zespołu Formuły 1. Zakupiono nawet biuro projektów w Didcot, które niegdyś należało do Williamsa. Zespół uzyskał także pomoc od Enrico Scalabroniego, który zaprojektował prototyp bolidu. Początkowo miał być on używany jedynie w celu testowania jednostek napędowych, jednak planowano zgłosić go do udziału w mistrzostwach od sezonu 2004^[2]. Plany te jednak nie powiodły się, ze względu na bankructwo firmy, które zostało ogłoszone pod koniec sezonu 2002^[1].

Jeszcze wcześniej, w maju 2002 roku Honda ogłosiła zakończenie współpracy z zespołem Jordan Grand Prix, tak aby móc skoncentrować się na wspieraniu zespołu British American Racing. W związku z tym pojawiły się pogłoski jakoby Asiatech miał od nowego sezonu dostarczać silniki dla teamu Eddiego Jordana^[3].

Ostateczny koniec firmy Asiatech nastąpił w lutym 2003, kiedy to na aukcji w Paryżu sprzedane zostały wszelkie dotychczasowe własności firmy. Wśród nich znalazło się między innymi 18 silników, narzędzia oraz aparatura pomiarowa^[4].