Rajdowe Samochodowe Mistrzostwa Polski 1961
| Inauguracja | |
|---|---|
| Zakończenie | |
| Mistrzowie | |
| Kierowcy | |
| Poprzedni sezon • Następny sezon | |
Ten artykuł dotyczy sezonu 1961 Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski.
Kalendarz[1]
| Runda | Data | Nazwa rajdu | Baza rajdu | Nawierzchnia | Zwycięzca | Raport |
| 1 | 17-19 lutego | 1. Nizinny Zimowy Rajd Samochodowy | Bydgoszcz | asfalt | Wyniki | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 | 12-14 maja | 5. Rajd Dolnośląski | asfalt | Wyniki | ||
| 3 | 3-6 sierpnia | 21. Rajd Polski | Kraków | szuter/asfalt | Wyniki | |
| 4 | 22-24 września | 11. Rajd w Wiśle | Wisła | asfalt | Wyniki | |
- ↑ Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 25. Rajdu Polski był Niemiec Eugen Böhringer, Sobiesław Zasada w klasyfikacji generalnej zajął trzecie miejsce, a wygrał klasyfikację RSMP
Klasyfikacja generalna kierowców[2]
Punkty do klasyfikacji generalnej RSMP przyznawano za pierwsze 10 miejsc według systemu: 12-10-8-7-6-5-4-3-2-1. Do końcowej klasyfikacji generalnej sezonu zaliczano 3 najlepsze wyniki. Wyniki pierwszych dziesięciu kierowców:
| Poz. | Kierowca | NIZ | DOL | POL | WIS | Suma pkt | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | (7) | 1 | 1 | 1 | 36 | |||||
| 2 | (4) | 3 | 3 | 2 | 26 | |||||
| 3 | 1 | 4 | 5 | 25 | ||||||
| 4 | 3 | 6 | NU | 5 | 19 | |||||
| 5 | 18 | 2 | 4 | 18 | ||||||
| 6 | 23 | 8 | 6 | 6 | 13 | |||||
| 7 | 2 | ? | NU | 10 | ||||||
| 8 | 6 | 7 | 10 | DK | 10 | |||||
| 9 | 20 | 4 | 7 | |||||||
| 10 | 10 | 5 | NU | 7 | ||||||
| 11 | 5 | 6 | ||||||||
| 12 | 9 | 7 | 6 | |||||||
| 13 | 8 | 10 | 10 | 5 | ||||||
| 14 | 7 | 4 | ||||||||
| 15 | 8 | 3 | ||||||||
| 16 | 9 | 2 | ||||||||
| 17 | 9 | 2 | ||||||||
| Oznaczenia: NU - nie ukończył, DK - dyskwalifikacja | ||||||||||
Mieczysław Sochacki, Andrzej Zieliński i Stefan Dobrzyński - nie sklasyfikowani, wystartowali tylko w jednej eliminacji.
Podział samochodów rajdowych według regulaminów FIA: 1961
- Kategoria A - samochody turystyczne
- Kategoria B - samochody GT
Samochody kategorii A podzielone były na klasy według pojemności silnika:
- klasa I - do 400 cm3
- klasa II - do 500 cm3
- klasa III - do 600 cm3
- klasa IV - do 700 cm3
- klasa V - do 850 cm3
- klasa VI - do 1000 cm3
- klasa VII - do 1150 cm3
- klasa VIII - do 1300 cm3
- klasa IX - do 1600 cm3
- klasa X - do 2000 cm3
- klasa XI - do 2500 cm3
- klasa XII - do 3000 cm3
- klasa XIII - do 4000 cm3
- klasa XIV - do 5000 cm3
- klasa XV - powyżej 5000 cm3
Oprócz tego w RSMP istniała też klasa XIa - klasa markowa FSO Warszawa.
System punktacji RSMP: W klasach przyznawano punkty za sześć pierwszych miejsc według klucza: 8-6-4-3-2-1. Klasę stanowiło minimum 5 samochodów.
Pogrubioną czcionką wyróżniono zawodników, którym przyznano tytuły mistrzów i wicemistrzów Polski.
Klasa IX-XI (do 2500 cm3)[1]
| Msc | Kierowca | Samochód | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1 | Ford Taunus/Opel Rekord/Chevrolet | 22 | |
| 2 | Moskwicz 407 | 12 | |
| 3 | Moskwicz 407 | 12 | |
Klasa XIa (klasa markowa FSO Warszawa)[1]
| Msc | Kierowca | Samochód | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1 | Warszawa M 20 | 18 | |
| 2 | Warszawa M 20 | 16 | |
| 3 | Warszawa M 20 | 12 | |
Klasa VIII (do 1300 cm3)[1]
| Msc | Kierowca | Samochód | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1 | Simca Aronde P 60 | 24 | |
| 2 | VW Karmann Ghia | 16 | |
| 3 | Simca Aronde P 60 | 8 | |
Klasa VI-VII (do 1150 cm3)[1]
| Msc | Kierowca | Samochód | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1 | Auto Union 1000 | 20 | |
| 2 | Wartburg 311 | 14 | |
| 3 | Wartburg 311 | 13 | |
Klasa V (do 850 cm3)[1]
| Msc | Kierowca | Samochód | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1 | DKW Junior | 24 | |
| 2 | Syrena 101 | 20 | |
| 3 | Syrena 101 | 14 | |
Klasa III-IV (do 700 cm3)[1]
| Msc | Kierowca | Samochód | Punkty |
|---|---|---|---|
| 1 | BMW 700 Sport | 24 | |
| 2 | NSU Prinz 500 | 18 | |
| 3 | Fiat 600/BMW 700 coupe Sport | 18 | |
Klasyfikacja zespołowa[1]
| Msc | Zespół | Punkty |
|---|---|---|
| 1 | Automobilklub Warszawski | 375 |