Klopentyksol

Klopentyksol (klopentiksol)

Klopentiksol – izomery Z i E
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) cis,trans-4-[3-(2-chloro-9H-tioksanten-9-ylideno)-propylo]-1-piperazynoetanol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C22H25ClN2OS
Masa molowa	400,96 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	982-24-1
PubChem	12454
DrugBank	DB13841
SMILES C1CN(CCN1CCC=C2C3=CC=CC=C3SC4=C2C=C(C=C4)Cl)CCO
InChI InChI=1S/C22H25ClN2OS/c23-17-7-8-22-20(16-17)18(19-4-1-2-6-21(19)27-22)5-3-9-24-10-12-25(13-11-24)14-15-26/h1-2,4-8,16,26H,3,9-15H2 InChIKey WFPIAZLQTJBIFN-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne.
Klasyfikacja medyczna
ATC	N05 AF02

Klopentyksol, klopentiksol – organiczny związek chemiczny, pochodna tioksantenu, wprowadzona do lecznictwa w 1961 roku przez duńską firmę H. Lundbeck pod nazwą handlową Sordinol.

Wykazuje silne działanie uspokajające, silne przeciwwytwórcze, umiarkowane przeciwautystyczne i słabe przeciwdepresyjne. Znalazł zastosowanie jako neuroleptyk w ostrej i przewlekłej schizofrenii oraz innych chorobach psychotycznych z bogatą symptomatyką wytwórczą. Obecnie w lecznictwie stosowany jest bardzo rzadko (po wprowadzeniu pochodnej o silniejszym, bardziej selektywnym działaniu – zuklopentyksolu).

W Polsce dostępnym dawniej preparatem był Sordinol drażetki 0,01 g i 0,025 g (w postaci dichlorowodorku klopentyksolu) oraz Sordinol Depot do wstrzyknięć domięśniowych 0,2 g/1 ml (w postaci dekanonianu klopentyksolu).

Produkcji preparatów Sordinol zaprzestano w roku 2000.

• A. Chwalibogowska-Podlewska, J. Podlewski: Leki Współczesnej Terapii. Wyd. XVII i XVIII. Brak numerów stron w książce
• Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński: Leksykon Leków. PZWL, 1991. Brak numerów stron w książce
• Pharmindex. 1994. Brak numerów stron w książce
• Psychotropics. Lundbeck Institute. (ang.).