Aist (dron)
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ | |
| Konstrukcja |
kompozytowa |
| Załoga |
0 |
| Historia | |
| Data oblotu |
2010 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × silnik spalinowy HKS-700E |
| Moc |
2 × 60 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
8,07 m |
| Długość |
4,73 m |
| Szerokość kadłuba |
1,89 m |
| Wysokość |
6 m² |
| Masa | |
| Użyteczna |
100 kg |
| Startowa |
600 kg |
| Paliwa |
150 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
250 km/h |
| Prędkość przelotowa |
220 km/h |
| Pułap |
6000 m |
| Długotrwałość lotu |
12 h |
| Rozbieg |
600 m |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Rosja | |
Aist (ros. Аист, pol. Bocian) – rosyjski dwusilnikowy dron rozpoznawczy.
Historia
Prace nad nową konstrukcją zostały rozpoczęte w 2006 r., prowadził je moskiewski Instytut Naukowo-Badawczy „Kulon” (ros. Московский НИИ «Кулон»). W 2008 zakończono prace nad dokumentacją oraz przystąpiono do przygotowania produkcji. Konstruktorzy zakładali, że Aist będzie wykorzystywany do prowadzenia monitoringu powierzchni ziemi i znajdujących się na niej obiektów, tj. rurociągów czy linii energetycznych. Przewidziano, że maszyna może posłużyć również do transportu ładunku o masie 100 kg[1]. W ramach wyposażenia dron przenosi system SON-100 obejmujący kamery pracujące w paśmie widzialnym i podczerwieni, moduł wymienny z radarem obserwacji bocznej z syntetyczną aperturą w paśmie X, łącze radiowe oraz pokładowy rejestrator danych[2].
Makieta drona została publicznie zaprezentowana na wystawie „Bezzałogowe wielozadaniowe systemy w interesie kompleksu paliwowo-energetycznego UVS-TECH-2007” (ros. «Беспилотные многоцелевые комплексы в интересах ТЭК») na stoisku Koncernu Radiotechnicznego Wega (ros. ОАО «Концерн радиостроения «Вега»)[3]. Budowę drona zlecono Państwowemu Kosmiczno-Rakietowemu Centrum Naukowo-Produkcyjnemu Progres (ros. Государственный научно-производственный ракетно-космический центр «ЦСКБ-Прогресс»). Prototyp drona został skierowany na badania w locie, jednakże w 2010 r. doszło do jego katastrofy[1].
Konstrukcja
Dron został zbudowany w układzie konwencjonalnego dolnopłata z usterzeniem motylkowym. Do jego napędu przewidziano dwa silniki spalinowe o mocy 60 KM. Małe wydłużenie płata przekłada się na znaczne obciążenie powierzchni nośnej co przekłada się na dużą prędkość startu i lądowania. Podwozie chowane w locie, trójpunktowe z kółkiem przednim[4].
Przypisy
- 1 2 Аист – беспилотная птица. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2023-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-25)]. (ros.).
- ↑ Аист. Уголок неба. [dostęp 2023-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-25)]. (ros.).
- ↑ ВЕГА «Аист». Drone Catalog. [dostęp 2023-07-25]. (ros.).
- ↑ Вега АИСТ Разведывательный БПЛА. Avia. Pro. [dostęp 2023-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-25)]. (ros.).
.svg.png)
