Zala 421-02
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
kompozytowa |
| Załoga |
0 |
| Historia | |
| Data oblotu |
2005 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
dwusuwowy silnik spalinowy |
| Moc |
20 KM |
| Wymiary | |
| Średnica wirnika |
3,064 m |
| Długość kadłuba |
2,64 m |
| Szerokość kadłuba |
0,56 m |
| Wysokość |
0,795 m |
| Masa | |
| Własna |
40 kg |
| Użyteczna |
50 kg |
| Startowa |
95 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
150 km/h |
| Prędkość przelotowa |
80 km/h |
| Pułap |
4000 m |
| Zasięg |
50 km |
| Długotrwałość lotu |
6 h |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Rosja | |
Zala 421-02 – bezzałogowy statek powietrzny (UAV – ang. Unmanned Aerial Vehicle) pionowego startu i lądowania opracowany przez firmę Zala Aero Group. Przeznaczony do rozpoznania, obserwacji oraz wskazywania celów.
Historia
Pierwsze loty wykonano w 2005 roku. Jesienią 2010 roku oblatano unowocześnioną wersję oznaczoną jako Zala 421-02X. W nowej konstrukcji zmodyfikowano wyposażenie elektroniczne oraz dostosowano ją do działań w klimacie tropikalnym. Zmodernizowana wersja może wykonywać zadania na lądzie i na morzu[1]. W konstrukcji, poza kompozytami, zastosowano również aluminium. Właściwości lotne i osiągi drona nie uległy zmianie[2].
Dron jest kierowany ze stanowiska kontroli wyposażonego w dwa komputery przenośne. Jeden z nich służy do planowania i sterowania lotem, drugi do kontroli przenoszonego wyposażenia oraz obróbki przekazywanego obrazu wideo. System sterowania umożliwia lot w trybie automatycznym, operator w każdej chwili możliwe przejść do trybu sterowania ręcznego. Zaprogramowany tor lotu operator może w dowolnym momencie zmienić[3].
Konstrukcja
Aparat zbudowany jest w układzie klasycznego śmigłowca z wirnikiem głównym oraz śmigłem ogonowym. Kadłub wykonany z materiałów kompozytowych. Podwozie płozowe. Napęd stanowi dwucylindrowy, dwusuwowy, chłodzony powietrzem silnik o mocy 20 KM. Dron może przenosić do 50 kg ładunku użytecznego[4] oraz stabilizowaną żyroskopowo w dwóch płaszczyznach kamerę pracującą w paśmie widzialnym, kamerę termowizyjną, obie kamery połączone w jedno urządzenie lub cyfrowy aparat fotograficzny[5]. Kamery mają możliwość obrotu o 360°[6].
Przypisy
- ↑ ZALA 421-02X. Российские Беспилотники. [dostęp 2022-11-22]. (pol.).
- ↑ Летные испытания БПЛА ZALA-421-02Х завершатся весной. Новости ВПК. [dostęp 2022-11-22]. (pol.).
- ↑ Многоцелевой БПЛА Zala 421-02. Авиару.рф. [dostęp 2022-11-22]. (pol.).
- ↑ Zala 421-02. Уголок неба. [dostęp 2022-11-22]. (pol.).
- ↑ Беспилотный летательный аппарат БПЛА "ZALA 421-02x". БНТИ. [dostęp 2022-11-22]. (pol.).
- ↑ ZALA 421-02. ZALA AERO. [dostęp 2022-11-22]. (pol.).
.jpg)
.svg.png)
