Supercam S350
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
0 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
3,2 m |
| Długość |
1,5 m |
| Wysokość |
0,3 m |
| Masa | |
| Użyteczna |
2,5 kg |
| Startowa |
15,5 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
120 km/h |
| Prędkość minimalna |
65 km/h |
| Pułap |
5000 m |
| Pułap praktyczny |
150 m |
| Zasięg |
240 km |
| Długotrwałość lotu |
4,5 h |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 Rosja | |
| Rzuty | |
 | |
Supercam S350 – rosyjski dron przeznaczony do prowadzenia rozpoznania i obserwacji.
Historia
Dron został skonstruowany przez zakład Iżmasz (ros. ООО «Ижмаш – Беспилотные системы») na bazie wcześniejszego modelu Supercam S300[1]. Jest przeznaczony do monitoringu terenu i fotografii lotniczej. Wyposażenie pozwala na transmisję sygnału wideo na odległość 100 km. Wewnątrz może przenosić wyposażenie składające się ze stabilizowanych żyroskopowo kamer pasma widzialnego o rozdzielczości 20/24/42/60 megapikseli z zoomem optycznym 10/33× i podczerwieni oraz sprzętu pomiarowego. Dron może przenosić trzy kontenery z wyposażeniem użytkowym, dwa z nich mogą zawierać kamery[2].
Maszyna jest zbudowana z materiałów kompozytowych. Silnik zasilany jest dwoma wymiennymi akumulatorami umieszczonymi pośrodku skrzydła. Start odbywa się z wykorzystaniem katapulty o napędzie elastycznym lub pneumatycznym. Lądowanie odbywa się z wykorzystaniem spadochronu. Podczas przyziemienia może dojść do zwolnienia zewnętrznych odcinków skrzydeł, aby zapobiec ich ewentualnym uszkodzeniom. W 2022 r. dron wszedł na wyposażenie jednostek armii Federacji Rosyjskiej i został wykorzystany podczas agresji na Ukrainę. Wg oficjalnych doniesień wykazał dużą odporność na działanie systemów walki elektronicznej[3].
18 maja 2024 r. agencja TASS podała, że powstała wersja rozwojowa oznaczona jako Supercam S350M. Wprowadzone zmiany objęły zmniejszenie masy płatowca, co wydłużyło o 20% czas lotu. Zmodyfikowany dron ma funkcję automatycznego przetwarzania danych i możliwość przekazywania sygnału wideo do innych systemów w czasie rzeczywistym. Ponadto S350M może działać jako wzmacniacz sygnału radiowego, co umożliwia użycie innych dronów FPV na większych dystansach niż dotychczas[4].
Operator pracuje w naziemnym kontenerze, który może być zainstalowany na dowolnym podwoziu. W skład systemu mogą wchodzić dwa drony. Lot odbywa się w trybie autonomicznym lub półautonomicznym, operator może zmienić trasę, wysokość i inne parametry w trakcie lotu[5]. Po wylądowaniu położenie drona sygnalizuje nadajnik radiowy o zasięgu 3 km[6].
Przypisy
- ↑ Supercam S-350. Технические характеристики. Фото. avia.pro. [dostęp 2024-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-15)]. (ros.).
- ↑ Supercam S350 / S350F. SUPERCAM ГК Беспилотные системы. [dostęp 2024-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-14)]. (ros.).
- ↑ Гроза испытаний в зоне СВО: Новый российский дрон "Суперкам" уже стал костью в горле для ВСУ. LIFE. [dostęp 2024-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-15)]. (ros.).
- ↑ Модернизированный БПЛА Supercam S350M и его потенциал. Военное обозрение. [dostęp 2024-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-14)]. (ros.).
- ↑ Supercam S350 Беспилотный авиационный комплекс. avrora-arm.ru. [dostęp 2024-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-15)]. (ros.).
- ↑ Беспилотный авиационный комплекс Supercam S350. ООО "СкайТорез". [dostęp 2024-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-15)]. (ros.).
.svg.png)
