E-85

Eleron

Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Eniks SA
Typ	bezzałogowy statek powietrzny
Konstrukcja	kompozytowa
Załoga	0
Historia
Data oblotu	1993
Dane techniczne
Napęd	silnik strumieniowy
Ciąg	0,4 kN
Wymiary
Rozpiętość	2,0 m
Długość	3,2 m
Wysokość	0,84 m
Masa
Startowa	140 kg
Osiągi
Prędkość maks.	600 km/h
Pułap	3000 m
Zasięg	70 km
Dane operacyjne
Użytkownicy
Rosja

E-85 – ćwiczebny cel powietrzny opracowany przez firmę Eniks.

Prace nad urządzeniem prowadzono w 1992 r. Konstruktorzy postawili sobie za cel zbudowanie maszyny, która będzie imitować bezzałogowy statek powietrzny o powierzchni odbicia od 0,1 do 10 m². Oblot prototypu został dokonany w 1993 r. Próby wykazały, że urządzenie jest zdolne do imitowania małych obiektów, takich jak bomba szybująca czy rakieta manewrująca. Może być konfigurowane w zależności od wykonywanego aktualnie zadania^[1].

Pojazd został zbudowany w układzie konwencjonalnego samolotu. E-85 jest mocowany do belki podskrzydłowej śmigłowca, który dokonuje jego zrzutu. Z uwagi na prostą budowę i niski koszt do jego napędu zastosowano silnik strumieniowy. Cel może być wyposażony w smugacze oraz znaczniki podczerwieni. Lądowanie E-85 odbywa się z wykorzystaniem spadochronu. Dron stanowi element zestawu, który składa się dodatkowo z układu montowania na nośniku (śmigłowcu), systemu przygotowania do startu, systemu sterowania zdalnego oraz części zapasowych. W skład naziemnej obsługi pojazdu wchodzą cztery osoby^[2].