Tu-141

Tu-141

Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Charkowski Zakład Lotniczy
Konstruktor	Tupolew
Typ	Bezzałogowy statek powietrzny
Konstrukcja	metalowa
Załoga	0
Historia
Data oblotu	1974
Wycofanie ze służby	1989 (w ZSRR)
Liczba egz.	152
Dane techniczne
Napęd	silnik turboodrzutowy Tumański KR-17A
Ciąg	19,6 kN
Wymiary
Rozpiętość	3,88 m
Długość	14,33 m
Wysokość	2,44 m
Powierzchnia nośna	10 m²
Masa
Użyteczna	5370 kg
Osiągi
Prędkość maks.	1100 km/h
Prędkość przelotowa	1000 km/h
Pułap	6000 m
Zasięg	1000 km
Rozbieg	JATO
Dane operacyjne
Uzbrojenie
ładunek 42 kg materiału wybuchowego
Wyposażenie dodatkowe
aparatura rozpoznawcza
Użytkownicy
ZSRR,  Ukraina
Rzuty

Tu-141 (oznaczany też jako M-141, ros. Стриж – jerzyk) – bezzałogowy samolot rozpoznawczy (UAV) opracowywany w biurze konstrukcyjnym Tupolewa w ZSRR od lat 60. XX wieku, rozwinięcie starszej konstrukcji Tu-123.

Długość 14,33 m, rozpiętość skrzydeł 3,88 m, masa całkowita 5370 kg, wyposażony w silnik turboodrzutowy Tumański KR-17A o ciągu 19,6 kN.

Prędkość 1000 km/h, zasięg 1000 km, pułap 6000 m. Wyposażony był w aparaturę rozpoznawczą (aparaty fotograficzne, radary, kamery, aparaty foto. w podczerwieni itp.). Obecnie stosowana odmiana została wyposażona w głowicę bojową z zabudowanej bomby lotniczej FAB-100.

Oblatany pod koniec 1974 r., do służby w ZSRR wszedł w 1979 r., wyprodukowano łącznie 152 egzemplarze. Bezzałogowce tego typu wykorzystywano w ZSRR do 1989 roku. Zmagazynowane statki powietrzne są używane od 2014 roku w Siłach Zbrojnych Ukrainy^[1].

Bezzałogowce są używane w czasie rosyjskiej inwazji na Ukrainę od 2022 roku^[2].

10 marca 2022 r. Ukraina odpaliła samolot-pocisk, ale doszło do błędu zaprogramowania lotu i zdarzył się incydent w Zagrzebiu. Tu-141 rozbił się około godz. 23 CET na południowo-zachodniej części stolicy Chorwacji^[3][4][5].

BSP Tu-141 atakowana jest Rosja. Między innymi w ataku na lotnisko Engels-2 uszkodzono samoloty Tu-95 i Tu-22M^[6].

Jego pomniejszona wersja (blisko dwukrotnie krótsza i czterokrotnie lżejsza) nosi oznaczenie Tu-143 Rejs (Рейс – pol. lot) i oblatana została także w latach 70. XX wieku. Zastąpiona nieznacznie różniącą się od Tu-143 maszyną nazwaną Tu-243 Riejs-D (Рейс-Д), a potem przez Tu-300 Korszun (Коршун – pol. kania).