Grusza (dron)
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
ООО Ижмаш — Беспилотные системы |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
0 |
| Historia | |
| Lata produkcji |
2007 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
0,82 m |
| Długość |
0,42 m |
| Masa | |
| Użyteczna |
0,35 kg |
| Startowa |
2,4 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
120 km/h |
| Prędkość przelotowa |
80 km/h |
| Prędkość minimalna |
60 km/h |
| Pułap |
3000 m |
| Zasięg |
10 km |
| Długotrwałość lotu |
75 min |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
Grusza (ros. «Груша») – rosyjski dron przeznaczony do prowadzenia bliskiego rozpoznania i korygowania ognia artylerii.
Historia
Dron został skonstruowany przez zakład Iżmasz (ros. ООО «Ижмаш — Беспилотные системы»). Początkowo został opracowany na potrzeby sił specjalnych GRU i wojsk powietrznodesantowych, m.in. przewidywano używanie go do wykrywania obozów bojowników w Czeczenii. Następnie wykorzystaniem drona zainteresowała się marynarka rosyjska. Stworzony system składał się z dwóch stanowisk kontroli oraz ośmiu dronów i był sprzedawany przez producenta za kwotę 2,5 miliona rubli. Nawigacja pomiędzy punktami odbywa się z wykorzystaniem systemu GPS i GLONASS[1].
W 2007 r. został przyjęty na wyposażenie jednostek armii rosyjskiej. W pierwszej kolejności otrzymały go jednostki piechoty morskiej oraz formacje Floty Bałtyckiej. Kolejne trafiły na wyposażenie jednostek artylerii Centralnego Okręgu Wojskowego oraz Wschodniego Okręgu Wojskowego. W 2009 roku dron został użyty do współpracy z artylerią podczas ćwiczeń na poligonie Kapustin Jar. W tym samym roku został zaprezentowany na ćwiczeniach „Ładoga-2009”, kolejne ćwiczenia wojskowe, które odbyły się z jego użyciem to „Wostok-2010”. Również w 2010 r. wykorzystano go podczas rosyjsko-mongolskich ćwiczeń „Darkhan”. W 2011 roku dron został wykorzystany podczas ćwiczeń „Center-2011”.
W 2015 r. dron przeszedł modernizację, został wyposażony w kamerę termowizyjną[2]. Dron Grusza jest sukcesywnie wycofywany z wyposażenia jednostek armii rosyjskiej, jego następcą jest nowocześniejszy Granat-1[3].
Wyposażenie i zastosowanie
Główne zastosowanie drona to prowadzenie bliskiego rozpoznania i obserwacji w promieniu do 10 kilometrów. Operuje na pułapie od 300 do 500 metrów i w trybie rzeczywistym przekazuje do stanowiska kontroli lotu współrzędne celów oraz koryguje ogień artylerii[4]. Dla uproszczenia obsługi dron wykonuje lot według wcześniej wskazanych punktów, zmiana trasy jest możliwa poprzez ich modyfikację. To rozwiązanie ułatwiało kwestie związane ze szkoleniem operatorów drona. Dron jest wyposażony w kamerę o rozdzielczości 720 × 576 px oraz kamerę o rozdzielczości 10 megapikseli z czterokrotnym zoomem optycznym. Przygotowanie drona do lotu zajmuje dwuosobowej obsłudze 5 minut. Start następuje z ręki operatora lub z wykorzystaniem katapulty, lądowanie z wykorzystaniem spadochronu[5]. Większość elementów składowych drona jest pochodzenia zagranicznego, w Rosji wyprodukowany jest jedynie silnik i płatowiec[6]. Dron przechowywany jest w pojemniku transportowym, którego masa wynosi 11,5 kg[7].
Przypisy
- ↑ Балтфлот вооружили одноразовой «ГРУшей». Известия. [dostęp 2022-08-23]. (ros.).
- ↑ КОМПЛЕКС С БЕСПИЛОТНЫМ ЛЕТАТЕЛЬНЫМ АППАРАТОМ «ГРУША». ОВТ «ОРУЖИЕ ОТЕЧЕСТВА». [dostęp 2022-08-22]. (ros.).
- ↑ Спецназ ЗВО получит новейшие беспилотные летательные аппараты «Гранат-1». Министерство обороны Российской Федерации. [dostęp 2022-08-23]. (ros.).
- ↑ Груша. Технические характеристики. Фото. Avia.pro. [dostęp 2022-08-22]. (ros.).
- ↑ Применение беспилотных летательных аппаратов в локальных конфликтах и войнах. Военный справочник. [dostęp 2022-08-23]. (ros.).
- ↑ Флот РФ получил беспилотный комплекс «Груша». Военное обозрение. [dostęp 2022-08-23]. (ros.).
- ↑ 22-я бригада специального назначения. Часть первая. Оружие России. [dostęp 2022-08-23]. (ros.).
Linki zewnętrzne
- Действия расчета БПЛА "Груша" (UAV Grusha (Pear), dotęp: 2022-08-23
- Запуск БПЛА "Груша" (UAV Grusha (Pear), dotęp: 2022-08-23

.svg.png)
