Irkut-200

Irkut-200

Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Irkut
Typ	UAV
Załoga	0
Historia
Data oblotu	2010
Dane techniczne
Moc	60 KM
Wymiary
Rozpiętość	5,34 m[1]
Długość	4,53 m[1]
Wysokość	1,68 m[1]
Masa
Użyteczna	50 kg
Startowa	200 kg
Zapas paliwa	60 l
Osiągi
Prędkość maks.	210 km/h
Prędkość przelotowa	140 km/h
Pułap	5000 m
Pułap praktyczny	500 m
Zasięg	200 km
Długotrwałość lotu	12 h
Rozbieg	250 m
Dane operacyjne
Użytkownicy
Rosja

Irkut-200 (ros. Иркут-200) – rosyjski bezzałogowy statek powietrzny przeznaczony do prowadzenia rozpoznania.

Konstrukcja została opracowana przez moskiewską filię przedsiębiorstwa Irkut (ros. ПАО Корпорация «Иркут»), prace rozpoczęto w 2008 r.^[2] Jej głównym przeznaczeniem jest prowadzenie rozpoznania w czasie rzeczywistym na dystansie do 200 km. Ponadto dron może przenosić ładunki o masie do 50 kg^[3]. Rosyjskie Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych przewidywało użycie drona do kontrolowania rurociągów naftowych^[4], monitorowania rozwoju katastrof ekologicznych oraz monitorowania wód przybrzeżnych^[5].

Irkut-200 został opracowany z możliwością operowania z powierzchni nieutwardzonych lub dróg o długości 200–300 m i szerokości 10 m. W skład systemu wchodzą dwa drony oraz stanowisko kontroli zamontowane na podwoziu ciężarówki ZiŁ. Lot UAV może odbywać się po wcześniej zaplanowanej trasie, operator może również w dowolnym momencie lotu przejąć nad nim kontrolę^[6].

Konstrukcja została oficjalnie zaprezentowana na moskiewskim salonie lotniczo-kosmicznym MAKS-2009^[1]. Zgodnie z informacjami producenta miała być dostosowana do przenoszenia stacji radarowej o zasięgu 7 km^[7] oraz kamery pracującej w paśmie podczerwieni^[8]. Oblot prototypu był planowany na wrzesień 2010 r. Brak jest informacji o jego dokonaniu i dalszych losach konstrukcji^[9].

Dron jest zbudowany w układzie konwencjonalnego górnopłatu. Kadłub w części dziobowej ma kształt kroplowy, przechodzący w belkę ogonową zakończoną usterzeniem w kształcie litery T. Na stateczniku pionowym zamontowany jest silnik ze śmigłem ciągnącym. W części dziobowej kadłuba zamontowana jest obrotowa kamera wykorzystywana do kontroli lotu, pod kadłubem znajduje się kamera wykorzystywana do prowadzenia rozpoznania. Podwozie składane w locie, trójpunktowe z kołem przednim. Ładunek dodatkowy jest przenoszony na zaczepie pod kadłubem^[10]. W konstrukcji zastosowano na dużą skalę materiały kompozytowe, co pozwoliło obniżyć jej masę^[11]. Budowa samolotu pozwala na jego szybki demontaż w celu ułatwienia transportu samochodem^[12].

Pułap drona wynosi 5000 m, a zasięg 200 km^[13]. Długotrwałość lotu maszyny wynosi 12 godzin^[13]. Masa startowa równa się 200 kg^[13]. Konstrukcja osiąga prędkość maksymalną 210 km/h i przelotową 140 km/h^[10].