Dwór w Radochowie

Dwór w Radochowie
 Zabytek: nr rej. dwór 182/754 z 27.09.1960
Ilustracja
Dwór od południowego zachodu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Radochów

Typ budynku

dwór

Styl architektoniczny

renesans

Ukończenie budowy

przełom XVI i XVII w.

Ważniejsze przebudowy

XVIII i XX w.

Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój
Mapa konturowa gminy Lądek-Zdrój, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dwór w Radochowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Dwór w Radochowie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dwór w Radochowie”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Dwór w Radochowie”
Ziemia50°20′49,82″N 16°49′42,29″E/50,347172 16,828414

Dwór w Radochowie – zabytkowy dwór w Radochowiewsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój

Obiekt wzniesiony na przełomie XVI i XVII w., był przebudowany w XVIII i XX w. Remontowany w latach 1964–1965 i 1977–1978, obecnie jest własnością prywatną.

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest zespół dworski, w którym zabytkami są: dwór, nr rejestru 182/754 z 27.09.1960 oraz park, numer rejestru 190/674/WŁ z 4.10.1977[1].

Historia

Renesansowy dwór w Radochowie wzniesiony został na przełomie XVI i XVII wieku jako własność rodziny Pannwitzów, potem należał do Haugwitzów. W 1634 właścicielem był płk Neuhaus (Nayhauß); w 1765 hrabia Neuhauss; w 1787 hr. Ignatz von Neyhaus. Przebudowano go w końcu XVIII i na początku XX wieku. W 1945 roku budynek został zniszczony i w kolejnych latach niszczał. W latach 1964–1965 rozpoczęto prace remontowe, w trakcie których wykonano nowe stropy i więźbę dachową, dach pokryto gontem. W latach 1977–1978 rozpoczęto prace adaptacyjne na ośrodek wczasowy, jednak nie zostały one dokończone. Kilka lat później próbowano bez powodzenia urządzić we dworze dom wycieczkowy PTTK[2]. Obecnie obiekt jest własnością prywatną[3].

Architektura

Dwór jest dwuskrzydłowym założeniem, nakrytym równoległymi dachami z bogato zdobionym szczytem wolutowym. Mocno zniszczony dwór jest kryty gontem. Zachowały się sklepienia kolebkowe w parterze, portal renesansowy i kamienne opaski okienne. Na elewacji zachowały się pozostałości dekoracji sgraffitowej. Obok znajduje się baszta, zabudowania gospodarcze i budynek mieszkalny dla służby. Pozostałości malowniczego parku otoczone są resztkami kamiennego muru z bramą[2]. Po drugiej stronie rzeki stoi figura św. Jana Nepomucena z 1732 na gruszkowatym cokole opatrzonym herbem fundatora – hrabiego de Neynaus – i chronostychem[4]. Rzeka w tym miejscu zmieniła koryto w czasie powodzi 1997 i pozostawiła prowadzącą donikąd metalową kładkę nad starym korytem.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025, s. 92 [dostęp 2025-04-26].
  2. 1 2 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 189,191, 192. ISBN 83-85773-01-0.
  3. Radochów. [w:] www.palaceslaska.pl [on-line]. [dostęp 2018-06-08].
  4. www.nepomuki.pl

Bibliografia