Dwór Dolny we Włodowicach
![]() Dwór Dolny we Włodowicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
Włodowice, nr 91 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy |
1594 |
| Ukończenie budowy |
1598 |
| Ważniejsze przebudowy | |
| Kolejni właściciele |
Adolph von Götzen zu Scharfeneck, Heinrich Schneider, Max Schneider, |
| Obecny właściciel |
Skarb Państwa |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | |
Zespół dworski Włodowice – zabytkowy zespół dworski z k. XVI wieku ufundowany przez rodzinę von Stillfried z Nowej Rudy we wsi Włodowice (województwo dolnośląskie), w powiecie kłodzkim, w gminie wiejskiej Nowa Ruda. Na zespół dworski składają się współcześnie: zabytkowy[1] dwór[2], stodoła, obora, ruina pawilonu ogrodowego z k. XVI w., budynek gospodarczy z pocz. XX w. oraz obszar tarasowego ogrodu i dawnego sadu. Indywidualny wpis do rejestru zabytków woj. dolnośląskiego posiada budynek dworu wraz z otoczeniem. Do Gminnej Ewidencji Zabytków wpisany jest obszar zespołu dworskiego, budynek stodoły z 2 poł. XIX wieku, budynek obory (owczarni) z 2 poł. XIX wieku oraz ruiny pawilonu ogrodowego. Niezachowane współcześnie są budynki spichlerza usytuowanego przy południowo-zachodnim narożniku dworu oraz stajni w pobliżu południowo-wschodniego narożnika
Zespół dworski z zlokalizowany jest w południowej części wsi Włodowice. Budynek dworski usytuowany jest na krawędzi tarasu nadzalewowego rzeki Włodzicy a jego bryła wchodzi częściowo w podnóże zachodniego zbocza góry Krępiec.
Historia





Część wsi Włodowice należała w średniowieczu do posiadaczy dóbr noworudzkich (w 1353 roku v. Donynowie z Nowej Rudy władali we Włodowicach m.in. młynem i sędziostwem), część znajdowała się w rękach rodziny von Walditz (w 1352 roku był wzmiankowany Franczko von Waldicz jako właściciel łanów czynszowych we wsi). W 1456 posiadłości v. Walditzów zostały kupione przez Heinricha v. Donyn. Przez ponad 130 lat wieś była związana z właścicielami zamku w Nowej Rudzie. Po wygaśnięciu męskiej linii von Donynów dobra noworudzkie wraz z Włodowicami w 1472 r. otrzymał Georg Stillfried von Rattonitz, małżonek Anny von Donyn. Ponad sto lat później, w 1586 roku dobra te po swoich krewnych z Tłumaczowa przejął Henryk Starszy Stillfried, który je podzielił. Włodowice Dolne (niem. Niederwalditz) otrzymał jego trzeci syn – Henryk Młodszy i objął tutejszy dwór. W 1622 roku podczas wojny 30-letniej Henryk Młodszy został napadnięty przez żołnierzy cesarskich we włodowickim dworze i zamordowany.[3] Posiadłości po nim przejął syn Jerzy. Kolejnym właścicielem Włodowic był hrabia Bernhard II, syn Bernharda I, który zmarł bezdzietnie w 1689 roku. Dobra włodowickie przejęli Stillfriedowie z Drogosławia i były w ich rękach do XIX w.
W 1586 roku, na mocy układu o dziedziczeniu z 1581 roku, posiadłości Georga (V) von Stillfried auf Neurode przeszły w ręce jego kuzyna Heinricha von Stillfrieda Starszego auf Mittelsteine (pana na Ścinawce Średniej). W k. XVI w. Heinrich Starszy podzielił wiejskie posiadłości między swych pięciu synów (w 1598 przekazał formalnie w użytkowanie, w 1600 - na własność).[4]
Po II wojnie światowej
Po II wojnie światowej dwór zasiedlili Polacy. Od 1946 roku mieszkała tu rodzina Fastowiczów, która użytkowała cały budynek[5]. Po niej budynki przejęło PGR ze Ścinawki Średniej. W 1993 roku majątek znalazł się w Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.
Opis otoczenia
Budynek dworu zlokalizowany jest w połowie długości podłużnej jednostki folwarczno-ogrodowej o wrzecionowatym kształcie. Kształt obszaru ujętego historycznie w części północnej w kamienny mur podyktowany jest lokalną topografią tj., wypłaszczeniem podnóża zbocza góry Krępiec (645 m n.p.m.) w paśmie Wzgórz Włodzickich wznoszącej się na wschód od budynku dworskiego. Na północ od dworu identyfikowany jest układ dwóch podłużnych tarasów ziemnych stanowiących od co najmniej 1594 roku dwupoziomowy ogród tarasowy o charakterze dekoracyjno-użytkowym. Część centralną dawnego kompleksu dworsko-ogrodowego stanowi przestrzeń dziedzińca folwarcznego ujętego w częściowo czytelny współcześnie pięciobok zabudowań folwarcznych i frontowej elewacji dworu. Dalej w kierunku południowym, za budynkiem zabytkowej obory rozciąga się trapezoidalna łąka pełniąca od co najmniej poł. XIX wieku funkcję powiązanego z folwarkiem terenu gospodarczego.[6]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025.
- ↑ nr rejestru zabytków: A/6212 z dn. 03.03.2022
- ↑ Kwaśniewski, Artur, Historia majątku ziemskiego i architektura dawnej siedziby szlacheckiej we Włodowicach Dolnych (pow. kłodzki). Wyciąg z dysertacji doktorskiej z 1998 r. Aktualizacja danych. Opinia o wartościach zabytkowych dworu i wstępne wnioski konserwatorskie. Wrocław, Maszynopis, 2021, s. 7.
- ↑ Kwaśniewski, Artur, Historia majątku ziemskiego i architektura dawnej siedziby szlacheckiej we Włodowicach Dolnych (pow. kłodzki). Wyciąg z dysertacji doktorskiej z 1998 r. Aktualizacja danych. Opinia o wartościach zabytkowych dworu i wstępne wnioski konserwatorskie. Wrocław, Maszynopis, 2021, s. 7.
- ↑ Bieda, Tadeusz: Wśród malowniczych wzgórz nad Włodzicą: zarys dziejów miejscowości gminy Nowa Ruda. "Maria", 2007, s. 379. ISBN 978-83-60478-20-2.
- ↑ Przybylak, Łukasz, Zespół dworsko-ogrodowy we Włodowicach. Analiza historyczno-stylistyczna, Ścinawka Górna, Maszynopis, 2022, s. 5.
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, T. 11, pod red. Marka Staffy, Wrocław: Wyd. I-Bis 1995, s. 435, ISBN 83-85773-12-6
- Adamska, Barbara; Kucharczyk, Andrzej, Gmina Nowa Ruda - Wokół Wzgórz Włodzickich. 30 lat współpracy polsko-czeskiej, Nowa Ruda, Urząd Gminy Wiejskiej Nowa Ruda, 2022, s. 165-166, ISBN 978-83-965294-4-2
- Bieda, Tadeusz, Włodowice nad Włodzicą, Włodowice, Stow. Społeczno-Kulturalne Włodzica, 2004, ss. 23-25, ISBN 83-921222-0-8
- Bieda, Tadeusz, Wśród malowniczych wzgórz nad Włodzicą: zarys dziejów miejscowości gminy Nowa Ruda, Nowa Ruda, Wydawnictwo "Maria", 2007, ss. 377-380, ISBN 978-83-60478-20-2
- Eysymontt, Krzysztof, Architektura renesansowych dworów na Dolnym Śląsku, Wrocław, Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2010, s. 354, ISBN 978-83-89262-58-5
- Knie, Johann Georg, Alphabetisch-statistisch-topographische Uebersicht der Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien, Wrocław, 1845
- Kwaśniewski, Artur, Historia majątku ziemskiego i architektura dawnej siedziby szlacheckiej we Włodowicach Dolnych (pow. kłodzki). Wyciąg z dysertacji doktorskiej z 1998 r. Aktualizacja danych. Opinia o wartościach zabytkowych dworu i wstępne wnioski konserwatorskie. Wrocław, Maszynopis, 2021
- Łuczyński, Romuald, Losy rezydencji dolnośląskich w latach 1945-1991, Wrocław(Atut) 2010, s. 609, ISBN 978-83-7432-685-8
- Przybylak, Łukasz, Studium historyczno-stylistyczne założenia zamkowo-parkowego w Sarnach. Dokumentacja rewaloryzacyjna założenia zamkowo-parkowego w Sarnach, Warszawa, Maszynopis, 2014
- Przybylak, Łukasz, Zespół dworsko-ogrodowy we Włodowicach. Analiza historyczno-stylistyczna, Ścinawka Górna, Maszynopis, 2022

_location_map.png)



