Cefetamet

Cefetamet
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	kwas (6R,7R)-7-{[(7R)-2-(2-amino-1,3-tiazol-4-ilo)-2-metoksyiminoacetylo]amino}-3-metylo-8-okso-5-tia-1-azabicyklo[4.2.0]okt-2-eno-2-karboksylowy
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C14H15N5O5S2
Masa molowa	397,43 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	65052-63-3
PubChem	5487888
DrugBank	DB13504
InChI
	InChI=1S/C14H15N5O5S2/c1-5-3-25-12-8(11(21)19(12)9(5)13(22)23)17-10(20)7(18-24-2)6-4-26-14(15)16-6/h4,8,12H,3H2,1-2H3,(H2,15,16)(H,17,20)(H,22,23)/b18-7-/t8-,12-/m1/s1
	InChIKey
	MQLRYUCJDNBWMV-GHXIOONMSA-N
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Klasyfikacja medyczna
ATC	J01DD10
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwbakteryjne

Cefetamet (łac. cefetametum) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk beta-laktamowy z grupy cefalosporyn III generacji, wykazuje działanie bakteriobójcze. Lek uniemożliwia bakteriom syntezę ściany komórkowej powodując ich rozpad.

Farmakokinetyka

Biologiczny okres półtrwania leku wynosi 2,2–2,5 godziny. W 20–22% wiąże się z białkami osocza. Cefetamet nie jest metabolizowany. Wydalanie następuje przez nerki.

Wskazania

zakażenia układu oddechowego
zapalenie ucha środkowego
zakażenia układu moczowego
rzeżączka
infekcje skóry i tkanek miękkich

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe lub penicyliny
zaburzenia czynności wątroby lub nerek
choroby przewodu pokarmowego

Działania niepożądane

ból brzucha
uczucie pełności
nudności
wymioty
biegunka
ból głowy
skórne objawy alergiczne
zmiany składu krwi

Preparaty

Tarcevis

Dawkowanie

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. Zwykle dorośli 0,5 g dwa razy na dobę, w ciężkich zakażeniach do 2 g.

Bibliografia

Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.