Imipenem
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
kwas (5R,6S)-6-[(R)-1-hydroksyetylo]-3-[[2-[(iminometylo)amino]etylo]sulfanylo]-7-okso-1-azabicyklo[3.2.0]hept-2-eno-2-karboksylowy |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| farm. |
Imipenemum |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C12H17N3O4S |
| Masa molowa |
299,35 g/mol |
| Wygląd |
biały lub prawie biały albo jasnożółty proszek[1] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
64221-86-9 74431-23-5 (monohydrat) |
| PubChem |
104838 |
| DrugBank |
DB01598 |
| SMILES |
CC(C1C2CC(=C(N2C1=O)C(=O)O)SCCN=CN)O |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
| Klasyfikacja medyczna |
| ATC |
J01DH51 J01DH56 |
| Farmakokinetyka |
|
| Działanie |
przeciwbakteryjne |
| Okres półtrwania |
1 h |
Wiązanie z białkami osocza i tkanek |
20% |
| Metabolizm |
nerkowy |
|
| Uwagi terapeutyczne |
|
| Drogi podawania |
domięśniowo, dożylnie |
|
Imipenem (łac. Imipenemum) – organiczny związek chemiczny, antybiotyk beta-laktamowy o działaniu bakteriobójczym, należący do grupy karbapenemów.
Antybiotyk ten podlega intensywnej hydrolizie w nerkach przez enzym dehydropeptydazę I, co powoduje jego inaktywację. Z tego względu konieczne jest podawanie go łączne z cylastatyną (selektywnym i odwracalnym inhibitorem tego enzymu).
26 listopada 1985 imipenem został dopuszczony przez Agencję Żywności i Leków do stosowania w Stanach Zjednoczonych. W Europie lek ten stał się dostępny w 1988.
Przypisy
- 1 2 Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
- ↑ Imipenem, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2013-03-10] (ang.).
- ↑ Imipenem, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB01598 (ang.).
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
J01: Leki przeciwbakteryjne do stosowania wewnętrznego
| J01A – Tetracykliny | |
|---|
| J01B – Chloramfenikole | |
|---|
J01C – Antybiotyki β-laktamowe: penicyliny | J01CA – Penicyliny o szerokim spektrum działania |
|
|---|
| J01CE – Penicyliny wrażliwe na β-laktamazę |
|
|---|
| J01CF – Penicyliny oporne na β-laktamazę |
|
|---|
| J01CG – Inhibitory β-laktamazy |
|
|---|
| J01CR – Połączenia penicylin z inhibitorami β-laktamazy |
|
|---|
|
|---|
J01D – Pozostałe antybiotyki β-laktamowe: cefalosporyny, monobaktamy i karbapenemy | | J01DB – Cefalosporyny I generacji |
|
|---|
| J01DC – Cefalosporyny II generacji |
|
|---|
| J01DD – Cefalosporyny III generacji |
|
|---|
| J01DE – Cefalosporyny IV generacji |
|
|---|
| J01DF – Monobaktamy |
|
|---|
| J01DH – Karbapenemy |
|
|---|
| J01DI – Inne cefalosporyny |
|
|---|
|
|---|
| J01E – Sulfonamidy i trimetoprym | | J01EA – Trimetoprim i jego pochodne |
|
|---|
J01EB – Sulfonamidy o krótkim czasie działania |
|
|---|
J01EC – Sulfonamidy o średnim czasie działania |
|
|---|
J01ED – Sulfonamidy o długim czasie działania |
- sulfadimetoksyna
- sulfalen
- sulfametomidyna
- sulfametoksydiazyna
- sulfametoksypirydazyna
- sulfaperyna
- sulfamerazyna
- sulfafenazol
- sulfamazon
|
|---|
J01EE – Połączena sulfonamidów z trimetoprymem i jego pochodnymi |
|
|---|
|
|---|
J01F – Makrolidy, linkozamidy i streptograminy | | J01FA – Makrolidy |
|
|---|
| J01FF – Linkozamidy |
|
|---|
| J01FG – Streptograminy |
|
|---|
|
|---|
| J01G – Aminoglikozydy | | J01GA – Streptomycyny |
|
|---|
| J01GB – Inne aminoglikozydy |
|
|---|
|
|---|
| J01M – Chinolony | | J01MA – Fluorochinolony |
|
|---|
| J01MB – Inne |
|
|---|
|
|---|
J01R – Połączenia leków przeciwbakteryjnych | J01RA – Połączenia leków przeciwbakteryjnych |
|
|---|
|
|---|
| J01X – Inne leki przeciwbakteryjne | | J01XA – Antybiotyki glikopeptydowe |
|
|---|
| J01XB – Polimyksyny |
|
|---|
| J01XC – Antybiotyki o budowie steroidowej |
|
|---|
| J01XD – Pochodne imidazolu |
|
|---|
| J01XE – Pochodne nitrofuranu |
|
|---|
| J01XX – Inne |
|
|---|
|
|---|