PWS-23

PWS-23
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Podlaska Wytwórnia Samolotów

Konstruktor

Zbysław Ciołkosz
Antoni Uszacki

Typ

nocny samolot bombowy / pasażersko-transportowy

Konstrukcja

górnopłat o konstrukcji mieszanej

Załoga

3

Historia
Liczba egz.

modele

Dane techniczne
Napęd

3 silniki gwiazdowe Bristol Jupiter IV

Moc

309–331 kW (420–450 KM)

Wymiary
Rozpiętość

30,8 m

Długość

22,2 m

Wysokość

6,6 m

Powierzchnia nośna

173

Profil skrzydła

Clark Y

Masa
Własna

4153 kg

Użyteczna

3647 kg

Startowa

7800 kg

Osiągi
Prędkość maks.

210 km/h

Prędkość przelotowa

163 km/h

Prędkość minimalna

82 km/h

Pułap praktyczny

6800 m

Rozbieg

237 m

Dobieg

180 m

Współczynnik obciążenia konstrukcji

6

Dane operacyjne
Uzbrojenie
5 km, 2000 kg bomb

PWS-23 – projekt polskiego nocnego samolotu bombowego i pasażersko-transportowego w układzie górnopłatu z końca lat 20. XX wieku konstrukcji inż. Zbysława Ciołkosza oraz Antoniego Uszackiego, powstały w Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej. Wykonano jedynie modele do badań w tunelu aerodynamicznym, gdyż projekt nie został przyjęty do realizacji.

Historia

Przewidziany do napędu PWS-23 silnik Bristol Jupiter

W końcu lat 20. XX wieku w Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej inżynierowie Zbysław Ciołkosz i Antoni Uszacki opracowali równolegle dwa projekty samolotów bombowych, konkurencyjne do zamówionych dla lotnictwa wojskowego maszyn Fokker F.VIIb/3m: PWS-22 i PWS-23[1][2]. W stosunku do PWS-22, PWS-23 miał większe rozmiary, co miało zapewnić duży udźwig bomb sięgający 2 ton[2][3]. Powiększono też liczbę silników do trzech – dwóch w konfiguracji ze śmigłami ciągnącymi, a jeden z pchającym[4][5]. Wraz z nocną wersją bombową, zwaną wówczas niszczycielską (B3N – bombowiec trzymiejscowy nocny), zaprojektowano wariant pasażersko-transportowy nazwany PWS-23T lub PWS-23bis, który mógł zabrać na pokład oprócz dwuosobowej załogi 20 pasażerów i ładunek o masie 400 kg[6][a]. Zbudowano modele obu wersji, które przeszły pozytywnie badania w tunelu aerodynamicznym wytwórni[6].

Projekt PWS-23 w wersji cywilnej wziął udział w ogłoszonym przez Ministerstwo Komunikacji pod koniec 1928 roku konkursie na trójsilnikowy samolot pasażerski, jednak musiał uznać wyższość projektu o nazwie T.600 (późniejszego PZL.4)[7]. W czerwcu 1929 roku projekt wersji wojskowej (PWS-23B3N) został przesłany do Instytutu Badań Technicznych Lotnictwa (IBTL), a potem trafił do Wojskowego Zakładu Zaopatrzenia Aeronautyki (WZZA), lecz został odrzucony[4].

Opis konstrukcji i dane techniczne

PWS-23 miał być trzysilnikowym, zastrzałowym górnopłatem bombowym lub pasażersko-transportowym o konstrukcji mieszanej[4]. Kadłub miała tworzyć kratownica ze spawanych rur stalowych lub duralowych, łączonych okuciami przy pomocy nitów rurkowych[6]. Rozpiętość skrzydeł miała wynosić 30,8 metra, a ich powierzchnia nośna 173 [4][8]. Profil płata Clark Y[2][4]. Długość samolotu miała wynieść 22,2 metra, a wysokość 6,6 metra[4][8]. Masa własna płatowca miała wynieść 4153 kg, masa użyteczna 3647 kg, zaś masa całkowita (startowa) 7800 kg[4][8]. Obciążenie powierzchni wynosiło 45 kg/m², zaś współczynnik obciążenia niszczącego miał wartość 6[4][8].

Napęd stanowić miały trzy chłodzone powietrzem 9-cylindrowe silniki gwiazdowe Bristol Jupiter IV 9Asb o mocy 309–331 kW (420–450 KM)[4]. Obciążenie mocy wynosiło 6 kg/KM[8]. Prędkość maksymalna miała wynieść 210 km/h, prędkość przelotowa 163 km/h, zaś prędkość minimalna 82 km/h[4][8]. Maszyna miała osiągać pułap praktyczny wynoszący 6800 metrów[4]. Samolot miał charakteryzować się rozbiegiem wynoszącym 237 metrów i dobiegiem 180 metrów[4].

Samolot miał być uzbrojony w pięć ruchomych karabinów maszynowych: po dwa sprzężone na stanowiskach na przodzie i grzbiecie i jeden w opuszczanej wieżyczce na spodzie kadłuba[4]. Przenoszony ładunek bomb miał mieć maksymalną masę 2000 kg[4]. Wyposażenie miało obejmować radiostację, instalację elektryczną i grzewczą[4].

Uwagi

  1. Cynk 1971 ↓, s. 443 podaje, że samolot mógł zabrać 10 pasażerów.

Przypisy

Bibliografia

  • Tadeusz Chwałczyk, Andrzej Glass: Samoloty PWS. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. ISBN 83-206-0899-6.
  • Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company Limited, 1971. ISBN 0-370-00085-4.
  • Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893–1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976.
  • Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1924–1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2014. ISBN 978-83-11-13381-5.

Linki zewnętrzne