Fokker D.II
![]() Fokker D.II | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Fokker Aeroplanbau |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe |
| Załoga |
1 (pilot) |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Liczba egz. |
132 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 9-cylindrowy silnik rotacyjny Oberursel U.I |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
8,75 m |
| Długość |
6,4 m |
| Wysokość |
2,55 m |
| Powierzchnia nośna |
18 m² |
| Masa | |
| Własna |
384 kg |
| Startowa |
576 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
150 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
1000 m w 4 min |
| Długotrwałość lotu |
1,5 h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 karabin maszynowy lMG 08 7,92 mm – stały, w górnej części kadłuba | |
| Użytkownicy | |
| Rzuty | |
![]() | |
Fokker D.II – niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, zaprojektowany w 1916 w wytwórni Fokker Aeroplanbau w Schwerinie.
Historia
Fokker D.II został zaprojektowany w odpowiedzi na nowe myśliwce państw ententy, przede wszystkim Nieuport 11, które były lepsze od używanych wcześniej jednopłatowców Fokker E.I - E.IV. Jego prototyp był oznaczony Fokker M17z.
Konstrukcja samolotu wywodziła się z jednopłatowców serii E. Analogiczna do nich były przede wszystkim konstrukcja kadłuba - stalowej kratownicy obciągniętej płótnem, o pionowych bokach i klinowato schodzących się w stronę ogona płaszczyznach górnej i dolnej, a także kształt osłony silnika rotacyjnego oraz kształt usterzenia płytowego. Konstrukcja była podobna do równoległej linii dwupłatowców z silnikiem rzędowym - Fokker D.I, lecz D.II był mniejszy i lżejszy, a przez to dysponował nieco lepszą manewrowością. Podobnie jak w D.I i jednopłatowcach, skrzydła nie miały lotek, lecz skręcane elastyczne końcówki.
Samolotów tych zbudowano 132[1] (spotykane też są inne liczby). Dalszym rozwinięciem D.II był Fokker D.III, z mocniejszym silnikiem.
Użycie w lotnictwie
Fokker D.II wszedł do służby w lotnictwie niemieckim w 1916 roku. Początkowo wchodził w skład mieszanych oddziałów lotniczych (Fl. Abt.), zastępując jednopłatowce Fokkera w roli samolotów eskortujących samoloty rozpoznawcze. Od lata 1916 roku Fokkery D.II zaczęły wchodzić w skład nowo tworzonych eskadr myśliwskich (Jasta).
Fokker D.II uważany był za mało udany samolot. Z uwagi na umiarkowane osiągi, przede wszystkim prędkość poziomą i wznoszenie, zbudowano ich stosunkowo niewielką ilość, a w jednostkach bojowych zostały szybko zastąpione przez Fokkery D.III oraz lepsze myśliwce Halberstadt D.II i Albatros D.I i ich wersje.
Opis konstrukcji
Samolot Fokker D.II był jednomiejscowym samolotem myśliwskim, dwupłatem o konstrukcji mieszanej, przeważnie drewnianej. Kadłub spawany z rur stalowych, usztywnianych drutami. Skrzydła dwudźwigarowe, bez wzniosu, o równej rozpiętości i kształcie trapezowym. Komora płatów z dwoma parami rozpórek po każdej ze stron, usztywniona drutami, górny płat nieco wysunięty do przodu. Skrzydła bez lotek, ze skręcanymi elastycznymi końcówkami. Usterzenie płytowe, bez stateczników - ster kierunku w kształcie przecinka, stery wysokości o kształcie trapezowym. Podwozie klasyczne – stałe, z płozą ogonową. Podwozie główne ze wspólną osią, charakterystycznie wysunięte do przodu.
Napęd – 1 9-cylindrowy silnik rotacyjny Oberursel U.I, o mocy 100 KM (75 kW), w podkowiastej osłonie, otwartej od dołu. Śmigło dwułopatowe, drewniane.
Uzbrojenie:
- 1 zsynchronizowany karabin maszynowy lMG 08 kal. 7,92 mm[2] – stały, w górnej części kadłuba.
Przypisy
Bibliografia
- Peter Gray, Owen Thetford: German aircraft of the First World War, New York: 1970, s. 91-94.
Linki zewnętrzne
- Fokker D.II w serwisie Ugołok Nieba
.jpg)

.svg.png)
