Staaken R.VI
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
ciężki bombowiec dalekiego zasięgu |
| Historia | |
| Lata produkcji |
1917–1918 |
| Liczba egz. |
18 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4 silniki tłokowe Mercedes D.IVa o mocy 260 KM (dwa silniki pchające, dwa ciągnące) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
42,20 m |
| Długość |
22,10 m |
| Wysokość |
6,30 m |
| Masa | |
| Własna |
7680 kg |
| Startowa |
max. 11 460 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość dopuszczalna |
130 km/h |
| Pułap |
3800 m |
| Długotrwałość lotu |
8 h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 karabiny maszynowe Parabellum kal. 7,92 mm, maks. 2000 kg bomb | |
| Liczba miejsc | |
| 6 | |
| Rzuty | |
![]() | |
Staaken R.VI – niemiecki ciężki bombowiec z okresu I wojny światowej, największy seryjnie produkowany bombowiec tego okresu. Jego dostawy sięgnęły 18 egzemplarzy (wyłączając wodnosamoloty).
Historia
Staaken R.VI był pierwszym seryjnie produkowanym bombowcem firmy Zeppelin i chociaż zbudowano 18 egzemplarzy tej maszyny, to tylko sześć zostało ukończonych przez macierzystą wytwórnię. Pierwsze loty odbyły się w 1916, w 1917 samolot przyjęto do służby, a w 1918 wycofano go ze służby[1].
Użycie bojowe
Bombowce R.VI stały się podstawowym wyposażeniem dwóch Riesenflugzeugabteilungen (oddziałów gigantycznych bombowców): Rfa 500 i Rfa 501, których zadaniem były naloty na Francję i Wielką Brytanię. Samoloty te okazały się nadzwyczaj skuteczne, mimo to, że 11 z 18 maszyn stracono (tylko 2 w wyniku działań wroga). Z samolotów, które przetrwały wojnę, kilka było wykorzystywanych jako maszyny cywilne.
Przypisy
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 219.
Bibliografia
- Ch. Chant, Wielkie bombowce świata, Warszawa: „Bellona”, 2002.
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.


