Gotha WD.3
![]() Gotha WD.3 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
3 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1915 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
15,65 m |
| Powierzchnia nośna |
54 m² |
| Masa | |
| Własna |
1185 kg |
| Startowa |
1729 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
100 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
24 min na 1000 m |
| Pułap praktyczny |
2200 m |
| Zasięg |
670 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 km | |
| Użytkownicy | |
| Cesarstwo Niemieckie | |
Gotha WD.3 – niemiecki trzymiejscowy rozpoznawczy wodnosamolot pływakowy w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Gothaer Waggonfabrik. Powstała w jednym egzemplarzu maszyna używana była przez Kaiserliche Marine do szkolenia.
Historia i użycie

Wodnosamolot Gotha WD.3 (WD – niem. Wasser Doppeldecker, czyli wodny dwupłat[1]) był jedną z niewielu powstałych w Niemczech podczas I wojny światowej konstrukcji w układzie pchającym[2]. Prototyp WD.3 został zamówiony przez Kaiserliche Marine w wytwórni Gothaer Waggonfabrik w sierpniu 1914 roku, jednak niski priorytet produkcji spowodował, że maszyna została zbudowana dopiero w lipcu 1915 roku i dostarczona po 14 września tego roku[2][3]. Samolot charakteryzował się układem dwubelkowym z centralną gondolą mieszczącą trzyosobową załogę i silnik rzędowy Mercedes D.III o mocy 118 kW (160 KM) oraz dwoma pływakami[2][4]. Na przedzie gondoli znajdowały się stanowiska dwóch obserwatorów oraz ruchomy karabin maszynowy; samolot był też wyposażony w radiostację[2][3].
Prototyp WD.3 otrzymał numer marynarki 259 i używany był w Doświadczalnym Centrum Wodnosamolotów w Warnemünde do szkolenia[2]. Zastosowany układ konstrukcyjny i duża masa były przyczyną niskich osiągów samolotu w porównaniu do maszyn ze śmigłem ciągnącym[2].
Opis konstrukcji i dane techniczne
Gotha WD.3 był trzymiejscowym, jednosilnikowym rozpoznawczym wodnosamolotem pływakowym w układzie dwupłatu[2]. Rozpiętość górnego płata wynosiła 15,65 metra, dolnego 14,35 metra, a powierzchnia nośna wynosiła 54 m²[2][3]. Masa własna wynosiła 1185 kg, zaś masa całkowita (startowa) 1729 kg[2][a].
Napęd samolotu stanowił chłodzony cieczą 6-cylindrowy silnik rzędowy Mercedes D.III o mocy 118 kW (160 KM)[2][3]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 100 km/h[2][3]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 24 minut[2]. Pułap praktyczny wynosił 2200 metrów, a zasięg 670 km[2].
Uzbrojenie stanowił ruchomy karabin maszynowy Parabellum umieszczony na przedzie gondoli[3].
Uwagi
- ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 398 podają, że masa własna samolotu wynosiła 1105 kg, a całkowita 1710 kg.
Przypisy
Bibliografia
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).
- Jack Herris: Gotha Aircraft of WWI. T. 6. Aeronaut Books, 2013, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-14-8. (ang.).
- Jane’s Encyclopedia of Aviation. Michael J.H. Taylor (red.). London: Studio Editions, 1989. ISBN 1-85170-324-1. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Sylwetka samolotu Gotha WD.3 w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-05-27]. (ros.).

