Arado Ar 396
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcja metalowej, podwozie klasyczne – chowane w locie |
| Załoga |
2 (instruktor, uczeń) |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik widlasty, 12-cylindrowe Argus As 411MA |
| Moc |
589 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,00 m |
| Długość |
9,30 m |
| Wysokość |
2,45 m |
| Powierzchnia nośna |
18,30 m² |
| Masa | |
| Własna |
1643 kg |
| Startowa |
2060 kg |
| Osiągi | |
| Pułap praktyczny |
7000 m |
| Zasięg |
600 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy, Francja | |
Arado Ar 396 – niemiecki samolot szkolno-treningowy z okresu II wojny światowej. Kontynuacja samolotu Arado Ar 96.
Historia
W 1943 r. Arado, wspólnie z francuską firmą SIPA, przystąpiło do rozwoju Arado Ar 96. Zakładano zbudowanie trzech prototypów wyposażonych w silnik Argus As 411 A-1. Początkowo rozważano montaż przedniego koła podwozia, zrezygnowano z tego z uwagi na wątpliwości co do zachowania się samolotu podczas kołowania, startu i lądowania[1].
Zakładano, że powstanie wersja Ar 393 A-1 przeznaczona do szkolenia pilotów myśliwskich. Samoloty miały być uzbrojone w karabin maszynowy MG 17, dostosowane do przenoszenia dwóch bomb o wagomiarze 50 kg oraz wyposażone w celownik kolimatorowy. Wersja Ar 396 A-2 miała służyć do szkolenia w lotach bez widoczności. Oblot nastąpił 29 grudnia 1944 roku. Do produkcji seryjnej został wdrożony jako SIPA S.10. Po zastosowaniu silników Renault zbudowano wersje S.11, S.12 i S.121[2].
Wersje samolotu Ar 396
- Ar 396A-1 – do treningu wyższego pilotażu oraz jako jednomiejscowy do szkolenia strzeleckiego
- Ar 396A-2 – nieuzbrojony, do szkolenia w lotach bez widoczności
Przypisy
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 92.
- ↑ Kranzhoff 1996 ↓, s. 93.

