Messerschmitt P.1111

Messerschmitt P.1111 (projekt^[1])

Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Messerschmitt A. G.
Typ	lekki myśliwiec przechwytujący
Konstrukcja	średniopłat o konstrukcji mieszanej, kabina zakryta, podwozie z przednim kołem chowane w locie
Załoga	1
Dane techniczne
Napęd	jeden silnik odrzutowy Heinkel-Hirth HeS 109-011A-0
Ciąg	maksymalny 12,8 kN (1300 kg)
Wymiary
Rozpiętość	9,16 m
Długość	8,92 m
Wysokość	3,06 m
Masa
Własna	2740 kg
Startowa	3482 kg
Zapas paliwa	1500 dm3
Osiągi
Prędkość maks.	995 km/h na wys. 7000 m
Prędkość wznoszenia	1400 m/min
Pułap	14 000 m
Zasięg	1500 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
cztery działka MK 108 kalibru 30 mm
Użytkownicy
Niemcy

Messerschmitt P.1111 – projekt niemieckiego lekkiego myśliwca przechwytującego.

W styczniu 1945 roku konstruktorzy z firmy Messerschmitt A. G. rozpoczęli pracę nad projektem oznaczonym P.1111. Był to bezogonowy średniopłat o konstrukcji mieszanej (drewno i metal)^[2]. Skrzydła miały skos do tyłu pod kątem 45°^[3][1]. Kształtem przypominały układ delta. Na krawędzi natarcia znajdowały się automatyczne sloty. Wloty powietrza do silnika znajdywały się w pogrubionych profilach skrzydeł u ich nasady^[1]. Wewnątrz skrzydeł znajdowały się trzy niezabezpieczone zbiorniki paliwa o pojemności 1500 litrów^[3]. Samolot nie miał usterzenia poziomego. Wyposażony był w kabinę ciśnieniową i wyrzucany fotel pilota^[3]. Zastosowano podwozie trójkołowe z kołem przednim chowanym w kadłubie.

Na uzbrojenie samolotu miały się składać cztery działka MK 108 kalibru 30 mm z zapasem amunicji po 100 naboi na lufę^[1]. Dwa działka umieszczone były w nosie samolotu oraz po jednym w skrzydłach^[3]. Po wojnie brytyjska firma de Havilland wykorzystała niektóre rozwiązania zastosowane w Me P.1111 w samolotach D.H.108 oraz w D.H.106 Comet i D.H.110 Sea Vixen^[1].