DFS 194
Model samolotu DFS 194 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
DFS |
| Typ |
samolot doświadczalny |
| Konstrukcja |
bezogonowy samolot konstrukcji mieszanej w układzie delta |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1940 |
| Lata produkcji |
1937–1940 |
| Wycofanie ze służby |
1941 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Walter R I-203 |
| Moc |
3.9 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10.4 m |
| Długość |
6.4 m |
| Wysokość |
2.13 m |
| Powierzchnia nośna |
18 m² |
| Masa | |
| Startowa |
2100 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
550 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
1615 m/min |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy | |
| Rzuty | |
![]() | |
DFS 194 (Messerschmitt Me 194) – niemiecki samolot doświadczalny ze skrzydłami w układzie delta.
Historia
DFS 194 powstał na zamówienie RLM w ramach tajnego programu badawczego Projekt X, którego celem było zbudowanie myśliwca Luftwaffe o napędzie rakietowym. Konstruktorem samolotu był Aleksander Lippisch. Początkowo badania były prowadzone w DFS (Deutsche Forschungsanstalt für Segelflug). Z uwagi na brak odpowiedniego wyposażenia warsztaty szybowcowe współpracowały z zakładami Heinkel, które w tym samym czasie opracowywały własny samolot rakietowy, Heinkel He 176. Opóźnienia z dostawą silnika rakietowego Walter R I-203 spowodowały, że pierwsze próby prototypu przeprowadzano z silnikiem tłokowym.
W 1938 roku Aleksander Lippisch wraz z grupą swoich współpracowników opuścił zakłady DFS i przeniósł się ze swoim projektem do zakładów Messerschmitt w Augsburgu. Od 1939 roku kontynuował je w ramach Grupy L. Zmieniono wówczas nazwę samolotu z DFS 194 na Messerschmitt Me 194.
W 1940 roku prototyp samolotu został przebudowany i dostosowany do napędu rakietowego. Płatowiec przetransportowano na lotnisko Karlshagen, gdzie odbyły się pierwsze próbne loty. Badania na samolocie DFS 194 zakończono na przełomie 1940 i 1941 roku, gdy powstał bardziej zaawansowany prototyp samolotu Messerschmitt Me 163.

